وضعیت نگرانکننده دوچرخهسواری برای بازیهای آسیایی
مسابقات دوچرخهسواری پیست قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ به میزبانی چین برگزار شد. ایران در این مسابقات هشت رکابزن مرد و زن در رده بزرگسالان و چهار رکابزن مرد و زن در رده جوانان داشت که حاصل حضور این رکابزنان، یک مدال طلا در اسکرچ بزرگسالان و یک نقره در اسکرچ جوانان بود.
در شرایطی که رکابزنان ایران از فضای مسابقات بینالمللی دور هستند، پیست چوبی ندارند و از تجهیزات و دوچرخههای به روز محروم هستند، محمد گنج خانلو در قهرمانی آسیا کار ارزشمندی انجام داد و توانست مدال طلا بگیرد. همینطور پوریا یعقوبی هم مدال نقره با ارزشی را گرفت و این دو نفر باعث شدند دوچرخهسواری ایران برخلاف مسابقات جاده آسیا، دست خالی از مسابقات پیست برنگردد.
نکته مهم این است با وجود گرفتن این دو مدال ارزشمند، نباید از ناکامی ایران در گرفتن مدال در مادههایی که در بازیهای آسیایی حضور دارند، غافل شویم.
کمیته ملی المپیک در بخش پیست به تیم مردان سهمیه داده است با این حال ایران در مادههایی که در بازیهای آسیایی هم برگزار میشود، یا نماینده نداشت و یا نتوانست مدال بگیرد.
مادههای اسپرینت، تیم اسپرینت و کایرین در بخش سرعت، اومنیوم، تعقیبی تیمی و مدیسون در بخش نیمه استقامت در بازیهای آسیایی هانگژو حضور دارند.
ایران در مادههای تعقیبی تیمی و مدیسون نماینده نداشت. این رشتهها تیمی هستند و تنها محمد گنج خانلو در نیمه استقامت اعزام شده بود. در این دو ماده مشخص نیست دقیقا دوچرخهسواری ایران چه وضعیتی دارد چون در قهرمانی آسیا رقابت نکرد.
گنج خانلو در اومنیوم با وجود تلاشی که برای گرفتن مدال داشت و حتی در برخی مواد دوم بود اما در نهایت در رده هفتم آسیا ایستاد.
در بخش سرعت نیز رکابزنان ایران در سه ماده اسپرینت، تیم اسپرینت و کایرین شرکت کردند اما به فینال نرسیدند.
این نتایج نگرانیها را برای بازیهای آسیایی بیشتر میکند چون رکابزنان ما در هانگژو باید با همین رکابزنانی که در قهرمانی آسیا بودند، رقابت کنند و به نظر نمیرسد در این چند ماه باقی مانده تا بازیهای آسیایی بتوان کار خاصی انجام داد تا فاصله به وجود آمده را کم کرد.
از طرفی، در حال حاضر باید دید با توجه به این نتایج، کمیته ملی المپیک چه تعداد سهمیه به دوچرخهسواری ایران میدهد چون آنچه مشخص است خیلی نمیتوان روی مدالهای این رشته در بازیهای هانگژو حساب باز کند.