۱) از شهید چمران نقل می‌کنند که «وقتی شیپور جنگ نواخته شود، مرد از نامرد مشخص می‌شود». تصورش را بکنید اگر غیرت و مسئولیت‌شناسی رزمندگان ما نبود، تهاجم وحشیانه صدام می‌توانست چه بلایی بر سر کشور و مردم ما بیاورد. باز هم تصور کنید که مثلا لشکر‌های محمد رسول‌الله (ص)، علی ابن ابی‌طالب‌(ع)، امام حسین‌(ع) عاشورا، کربلا، ۹۲ زرهی، ۷۷ ثامن‌الائمه و...، به جای هماهنگی و الحاق به یکدیگر در عملیات مشترک از چند محور، هر کدام ساز خود را می‌زدند و صرفا به تشخیص خود عمل می‌کردند. آیا امکان داشت دشمن منهزم شود؟

۲) مخاطب این یادداشت، همه مسئولان و مدیران در سه قوه و همه نیروهای انقلابی هستند. دشمنان سرشکسته از اقتدار فزاینده ایران، شبانه‌روز، به جنگ ترکیبی در ابعاد رسانه‌ای، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی اهتمام دارند. این مصاف، میدان آزمون بصیرت، غیرت و همت است. معیشت مردم، همان قدر در معرض دست‌درازی بدخواهان است؛ که فرهنگ و باور‌ها و ادراکات افکار عمومی. اولا باید در پاسداری از معاش و معاد، و امنیت و آسایش و سلامت فکر و روح مردم، غیرت به خرج داد؛ و ثانیا، همفکری و هم‌افزایی پیشه کرد. اقتدار ملی، ناموس همه ماست و هر کس به هر میزان بخواهد از این خط قرمز عبور کند -دلال و رانت‌خوار و مفسد اقتصادی باشد، یا شرور امنیتی و سیاسی، قداره بند کف خیابان، هنجار شکن متجاهر، یا تروریست رسانه‌ای و فرهنگی- باید پنجه مجازات قانونی را بالای سر خود ببیند.

۳) مومن، غیرتمند است. درست مثل شهید سلیمانی و هم رزمانش، که جولان گروه‌های تروریستی در جنگ نیابتی آمریکا و انگلیس و اسرائیل را تاب نیاوردند و سر اژدها را به سنگ کوبیدند تا آنجا که مجله نیوزویک نوشت: «FIRST HE FOUGHT AMERICA, NOW HE,S CRUSHINF ISIS. او نخست با آمریکا جنگید و اکنون در حال خردکردن داعش است». یا مثل رزمندگان غیور ارتش و سپاه که به تلافی دست درازی آمریکا و انگلیس به نفتکش‌های ایران، نفتکش‌های آنها را مقتدرانه متوقف کردند. یا مثل همین شهید «حمیدرضا الداغی»، جوان غیور سبزواری که دست درازی اوباش شرور به نوامیس مردم را تحمل نکرد.

۴) از پيامبر اعظم(ص) مکرر نقل شده که فرمود: «اِنّى لَغَیُورٌ اللهُ 

عَزَّ وَجَلَّ اَغْیّرُ مِنّى وَ اِنَّ الله تَعالى یُحِّبُ مِنْ عِبادَهَ الْغَیُورَ. همانا من غیورم و خداوند از من غیورتر است، و خداوند متعال، بندگان غیورش را دوست دارد»؛ «بدانيد كه خداوند، حرام را ممنوع فرموده و حدود را مشخص كرده و كسى غيرتمند‌تر از خدا نيست و از غيرت اوست كه زشت‌كاري‌ها را حرام فرموده است»؛ و «کانَ اِبْراهیمُ اَبى غَیُوراً وَ اَنَا اَغْیَرُ مِنْهُ وَ اَرْغَمَ اللهُ اَنْفَ مَن لایُغارُ مِنَ الْمُؤمِنینَ. پدرم ابراهیم غیور بود و من از او غیورترم. خداوند، بینى مؤمنانى را که غیرت ندارند، به خاک می‌مالد». همچنین از امیر مومنان علی‌(ع) نقل شده که می‌فرمود: «غَيرهًْ المُؤمِنِ الله سبحانَهُ.غيرت مؤمن، از خداوند سبحان است»؛ «إنَّ الله يَغارُ للمؤمِنِ، فَلْيَغَرْ مَن لا يَغارُ؛ فإنّهُ مَنكوسُ القَلبِ. همانا خداوند نسبت به مؤمن، غيرت دارد؛ پس، کسی که غیرت نمی‌ورزد، از خود غيرت نشان دهد؛ چرا كه انسان بى‌غيرت، قلبش واژگونه است»؛ و «لَعَنَ الله مَنْ لایُغارُ. خدا لعنت کند کسى را که غیرت ندارد».

۵) وقتی می‌گوییم جنگ ترکیبی، یعنی این که مثلا در جنگ اقتصادی دشمن، خزانه‌داری آمریکا و سازمان سیا، مفسدان و تروریست‌های اقتصادی،‌ اشرافیت سیاسی غربگرا و شبکه‌ای رسانه‌ای همسو، برنامه مشترکی را برای ایجاد بی‌ثباتی اقتصادی، و همزمان، جنگ اعصاب با مردم، پیش می‌برند. دولت‌اشرافی تغییر کرده، اما بسیاری از گماشتگان آنها در جای جای دیوانسالاری دولتی حضور دارند. اینها از فشار بر زندگی، مردم ناراحت نمی‌شوند، بلکه بعضا استقبال هم می‌کنند. باورش سخت است؛ اما این چند نمونه از موارد بسیار را مرور کنید:

- تحلیل ۱۹ بهمن ۱۳۹۲ خبرگزاری خبر آن‌لاین: «توزیع سبد کالا با شیوه‌‌‌ای که انجام شد، نه یک اتفاق بود و نه عملی که تبعات آن برای روحانی و مردانش غیرقابل پیش‌‌بینی باشد. او دقیقا همین ازدحام، دعوا و مرافعه و احیانا له شدن زیر دست وپا را پیش ‌بینی می‌ کرد... روحانی به یک نمایش برای ارائه در جشنواره‌‌‌های خارجی نیازمند بود؛ اینکه مردم حاضرند برای چند کیلو مرغ و برنج با هم درگیر شوند. درست است که روش توزیع چندان مناسب نبود، اما اگر بتوان جایزه فستیوال جهانی را گرفت، به تحقیر چند روزه‌‌‌ای که بازیگران آن شدند، می‌‌ارزید».

- دبیرکل وقت حزب اتحاد ملت، بعد از سوءتدبیر دولت قبل درباره قیمت بنزین در سال ۱۳۹۸و موج سواری دشمن، در اظهاراتی عجیب گفت: «اعتراضات اخیر، موجب ریزش رای اصلاح‌‌طلب‌‌ها نشده، یا اگر شده خیلی کمتر از میزانی است که از رای اصولگرا‌ها ریزش کرده. اعتراضات معمولا در حواشی شهرهای بزرگ و در مناطقی که مردم از برخورداری مالی کمتری بهره‌‌مند هستند، اتفاق افتاد. این جاها به‌طور سنتی جا‌هایی بوده که مردم، مناسکی رای می‌‌دادند، یعنی همان‌طور که نماز می‌خوانند و روزه می‌‌گیرند، می‌‌آمدند و رای می‌‌دادند، خب اینها الان آسیب دیده‌‌اند. بنابراین برخلاف دوره‌‌های قبل که کاهش مشارکت، بیشتر به ضرر اصلاح‌‌طلب‌‌ها بود، بعد از این اعتراضات اخیر، در حقیقت کاهش رای، بیشتر در اردوگاه اصولگرایان اتفاق افتاده است».

- سردبیر نشریه «صدا» (سردبیر بعدی روزنامه هم میهن)، ۱۶ آذر ۱۳۹۸ در گفت‌و‌گو با انصاف ‌نیوز: «چرا روحانی، چهار روز قبل از گرانی بنزین، آن گونه سخنرانی می‌‌‌‌کند؟ کدام رئیس‌‌جمهور اعلام می‌کند فلان ‌قدر کسری بودجه داریم؟... مهم‌‌‌تر از همه، اعلام کرد به توافقات پشت ‌پرده هم‌ پایبند است؛ همه اینها، یعنی می‌‌‌خواهد به هر قیمتی شده، دوباره با آمریکا مذاکره کند. این‌جا بود که قمار کرد. وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه به شرایط اقتصادی واکنش نشان دهد؛ فشار از پایین اتفاق بیفتد تا مذاکره انجام شود. می‌گویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، ‌جامعه به‌ هم می‌‌ریزد و روحانی خندیده است. اینکه می‌‌‌گویند گران کردن بنزین تصمیم غیر کارشناسی و اطلاع ‌رسانی آن هم غلط بوده؛ اتفاقاً از نظر روحانی، تصمیم هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاع‌‌‌رسانی- در واقع اطلاع ‌‌نرسانی- درست بوده تا جامعه بیشتر عصبانی شود».

۶) روشن است تغییر ریل خسارت‌باری که در دولت قبل چیده شد، دشوار و زمانبر است. حتی دبیرکل حزب کارگزاران، با ‌اشاره به میراث تورمی موجود می‌گوید «آواربرداری از اقتصاد، یک دهه طول می‌کشد». همین گونه است زدودن رسوبات تهاجم فرهنگی و اخلاقی به فرهنگ عمومی کشور. اما آنچه مسیر پر پیچ و خم اصلاح را کوتاه می‌کند و به اقدامات تحولی برکت می‌دهد، غیرت و مسئولیت شناسی در مقیاسی همدلانه و هم افزایانه است. اکنون، همسویی سه قوه منسوب به جریان انقلابی، مورد حقد و کینه دشمنان، و آماج انواع تخریب‌هاست. چرا که اگر این همسویی از لفظ فراتر برود و رنگ و بوی اقدام همدلانه به خود بگیرد، قادر است بسیاری از موانع پیشرفت کشور و رونق معیشت مردم را از سر راه بردارد. عنوان انقلابی، لازم است اما کافی نیست. حتی انقلابی بودن تک تک قوا، کفایت نمی‌کند. بلکه باید به این دریافت متعالی برسند که به مثابه چرخ‌های تحول و پیشرفت، باید با یکدیگر هم‌پوشان و هم‌افزا باشند. در این صورت است که می‌توان امیدوار بود روزنه‌های تعرض به حریم عمومی و مرزهای امنیت، اقتصاد، سیاست و فرهنگ و رسانه بسته شود و رفتار‌های اخلالگرانه و قانون‌شکنانه، برای مرتکبان پر هزینه گردد.

۷) رهبر انقلاب، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۵، در جلسه آسیب ‌های اجتماعی، مسئولان را به اهتمام ویژه نسبت به مشکلات مردم توجه دادند و فرمودند: «اهمیت کار را، بزرگی مسئولیت را، خطرات ناشی از آن را آدم توجه بکند، آن وقت می‌‌‌فهمد که چقدر باید در این زمینه تلاش کرد و شب و روز نشناخت. چگونه یک مسئول یا یک عنصر مؤمن و انقلابی می‌‌‌تواند این کار بلندمدت را شبانه‌ روزی و با تمام وجود پی بگیرد و خسته نشود؟ وقتی که حس کند خود او، جزئی از آن خانواده است و مشکل مردم، مشکل اوست. ما، مردم را باید عائله خودمان بدانیم. ما مسئولین کشوریم دیگر. این ملت، این کشور، این مرزها، این فضای زندگی، عائله ماست. در واقع باید اهتمام‌‌‌مان به وضعیت مردم، مثل اهتمام‌ به داخل خانواده خودمان باشد». مردم، به عنوان عقبه مستحکم انقلاب، در راهپیمایی‌های حماسی ۱۳ آبان و ۲۲ بهمن و روز قدس، و نماز عید فطر و شب‌های قدر و تشییع پر شکوه شهدا، حجت را بر مسئولان تمام کرده‌اند. باید با همین پشتوانه عظیم مردمی و سرمایه اجتماعی، به مصاف ‌اشرار و تروریست‌های اقتصادی، فرهنگی، رسانه‌ای و سیاسی رفت و سرمایه امید و اعتماد عمومی را تقویت کرد. این‌جا مجال بروز اقتدار و عقلانیت انقلابی در جنگ اراده‌ها (جنگ ترکیبی) است. سه قوه باید به ویژه در موضوع جنگ اقتصادی و جمع کردن بساط ثروت‌های باد آورده که به قیمت در شیشه کردن خون مردم فراهم می‌شود، در کنار مردم بایستند و مجرمان دانه درشت را نقره داغ کنند.

8) گویا امیر مومنان‌(ع) همین امروز به خطبه ایستاده و نهیب می‌زند: «أأَلاَ تَرَوْنَ إِلَى بِلاَدِکُمْ تُغْزَى، وَ إِلَى صَفَاتِکُمْ تُرْمَى؟ آیا نمى‌بینید شهرهاى شما مورد هجوم قرار گرفته و نیروهاى قدرتمند شما هدف تیر واقع شده است؟» (خطبه ۲۳۸)؛ «مَا تَنْتَظِرُونَ بِنَصْرِكُمْ رَبَّكُمْ أَمَا دِينٌ يَجْمَعُكُمْ وَ لَا حَمِيَّهًْ تُحْمِشُكُمْ. چرا در ياري پروردگار‌تان درنگ مي‌‏كنيد. آيا ديني كه شمارا فراهم سازد و غيرتي كه در برابر دشمن خونتان را به جوش آورَد، نيست؟». (خطبه ۳۹)؛ «مَا تَنْتَظِرُونَ بِنَصْرِکُمْ وَ الْجِهَادِ عَلَى حَقِّکُمْ، الْمَوْتُ أَوِ الذُّلُ لَکُمْ... لِلَّهِ أَنْتُمْ أَمَا دِینٌ یَجْمَعُکُمْ وَ لَا مَحْمِیَّهًْ تَشْحَذُکُمْ؟ براى نصرت و پيروزى خود و جهاد بر حقّتان، منتظر چه هستید؟ مرگ يا ذلّت؟!...شگفتا از شما! آيا دينى نيست كه شما را جمع كند؟ و حميّتى نيست كه شما را آماده كار نمايد؟». (خطبه ۱۷۹ نهج‌البلاغه).

امروز هم می‌شود غیرت و حمیت به خرج داد، به قلب دشمنان زد و سوز سینه امیر مومنان‌(ع) را فرو نشاند: «وَ قَدْ رَأَيْتُ جَوْلَتَكُمْ وَ انْحِيَازَكُمْ عَنْ صُفُوفِكُمْ تَحُوزُكُمُ الْجُفَاهًُْ الطَّغَامُ وَ أَعْرَابُ أَهْلِ الشَّامِ... وَ لَقَدْ شَفَى وَحَاوِحَ صَدْرِي أَنْ رَأَيْتُكُمْ بِأَخَرَهًٍْ تَحُوزُونَهُمْ كَمَا حَازُوكُمْ... همانا، از جای کنده شدن و بازگشت شما در صفها را دیدم. فرومایگان گمنام و بیابان‌‌نشینان از مردم شام، شما را پس می‌رانند، حالی که شما گزیدگان عرب، و جاندانه‌های شرف، و پیشقدم در بزرگواری، و بلند مرتبه و والامقام هستید. سرانجام سوزش سینه ام فرو نشست که در واپسین دم دیدم، آنان را راندید، چنان که شما را راندند، و از جایشان کندید، چنان که از جایتان کندند». (خطبه ۱۰۷ نهج‌البلاغه)