اصغرزاده: دولت اعتدال به درد اصلاح‌طلبان گرفتار شده است(خبر ویژه)
ابراهیم اصغرزاده می‌گوید اصلاح‌طلبان به معیشت مردم بی‌اعتنایی کردند و اگر در انتخابات سال 84 حتی ائتلاف هم می‌کردند، بازهم از مردم «نه» می‌گرفتند.
وی در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت: در انتخابات سال 84 تجربه مهمی از ائتلاف طبقاتی میان اقشار میانی و تهیدست صورت گرفت. آنالیز آرا نشان می‌دهد بخش‌های حاشیه‌ای و نادیده گرفته شده دوران اصلاحات به دامن قرائت‌های رادیکال‌تر سنت درغلتید. طبقه متوسط نیز تجزیه شد و در شهرهای دور افتاده‌تر با مطالبات کوتاه‌مدت گروه‌های حاشیه‌نشین و خارج از متن پیوند خورد.
خبرنگاری پرسد: «با این تفسیر حتی اگر در سال 84 همه اصلاح‌طلبان با کاندیدای واحد در انتخابات شرکت می‌کردند به این دلیل که اصلاح‌طلبان برای طبقه محروم جامعه برنامه‌‌ای نداشتند و سرمایه‌گذاری‌ای روی طبقه متوسط نکرده بودند بازهم نتیجه انتخابات تغییر نمی‌کرد؟» و اصغرزاده در پاسخ می‌گوید: به احتمال زیاد بازهم احمدی‌نژاد می‌آمد. ناکارآمدی دولت دوم اصلاحات زمینه را برای پذیرش شعارهای پوپولیستی حتی در لایه‌های میانی مهیا ساخته بود. دوستان ما بیش از هر چیز روی مطالبات مدنی و آزادیخواهانه طبقات متوسط جدید تکیه داشتند درحالی که از نظر توده بی‌شماری، داشتن مسکن و سرپناه، برخورداری از شغل مناسب یا کسب درآمد عادلانه، معیشت شرافتمندانه به مراتب مهم‌تر از آزادی بیان و آزادی مطبوعات بود. شاید به همین علت اکثریت رای دهندگان در انتخابات سال 84 از شعارهای آقای کروبی که تمرکز بر معیشت عمومی داشت نسبت به شعارهای انتخاباتی دکتر معین استقبال بیشتری کردند. حالا بر فرض محال تصور کنید جناح اصلا‌ح‌طلب از میان هاشمی رفسنجانی، کروبی و معین آن زمان به کاندیدای واحدی هم می‌رسید و کاندیدای برگزیده می‌رفت سراغ همان برنامه و شعار دکتر معین، آن وقت چه پیش می‌آمد؟ تصور می‌کنید رای دهندگان زیربنا را ول می‌کردند می‌رفتند سراغ مطالبات روبنایی؟
اصغرزاده که چندماه قبل در مصاحبه با روزنامه قانون، دولت روحانی را رحم اجاره‌ای اصلاح‌طلبان خوانده بود در ادامه این مصاحبه گفت: راهبرد دولت اعتدالی طبعا متفاوت از راهبرد اصلاح‌طلبان است. دولت روحانی از منظر نداشتن راهبرد شاید بیشتر در معرض آسیب قرار داشته باشد. اگر فقدان راهبرد روشن، دولت دوم اصلاحات را به زمین سخت و سنگلاخی زد، در دولت روحانی هنوز چندماه نگذشته آنچنان به اعتبار دولت ضربه زد که اثر مهرش تا پایان بر پیشانی دولت باقی خواهد ماند. چرا؟ اینکه دولت بدون هیچ استراتژي منسجمی در ماه‌های منتهی به اردیبهشت امسال به صورت متوالی تقاضا کرد که مردم به او اعتماد کنند و صرفا کسانی جهت دریافت یارانه بروند ثبت نام کنند که نیازمند واقعی باشند ولی در کمال ناباوری مشاهده شد 73 میلیون نفر رسما بی‌اعتنا به تقاضای رئيس‌جمهور منتخب‌شان، به هر دلیلی خود را مستحق دریافت یارانه دانستند.
اصغرزاده می‌افزاید: گرفتاری دولت روحانی این است که نمی‌داند کارکردش چیست؟ فراجناحی است یا ائتلافی و به مثابه شرکت سهامی؟ اصلاح‌گراست و خواهان تغییر وضع یا اعتدالی و حافظ وضع موجود؟ جامعه‌گرا و سوسیالیست است یا نئولیبرال؟ بی‌طرف و معتدل است یا خنثی و منفعل؟ و اینکه به اهداف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با کدام استراتژي و با چه مقدورات و لوازمی می‌خواهد دست یابد و شعارهایش را اجرایی کند؟
به گفته وی «پشتیبانی اصلاح‌طلبان از روحانی مشروط است. معلوم است آنها در نقش یک بازنده، بازی برد-باخت یا باخت-باخت را ادامه نمی‌دهند.»