رمز جاذبه علی(ع)
فوق العادگى على(ع) در چيست كه عشق‌ها را برانگيخته و دلها را به خود شيفته ساخته و رنگ حيات جاودانى گرفته است و براى هميشه زنده است؟
چرا دلها همه خود را با او آشنا مى بينند و اصلا او را مرده احساس نمى كنند بلكه زنده مى يابند؟
مسلما ملاك دوستى او جسم او نيست، زيرا جسم او اكنون در بين ما نيست و ما آن را احساس نكرده ايم. و باز محبت على از نوع قهرمان دوستى كه در همه ملت‌ها وجود دارد نيست.
- همچنین- اشتباه است بگوييم محبت على از راه محبت فضيلتهاى اخلاقى و انسانى است و حب على حب انسانيت است.
درست است على مظهر انسان كامل بود و درست است كه انسان، نمونههاى عالى انسانيت را دوست مى دارد؛ اگر على همه این فضائل انسانی را كه داشت مى داشت...اما رنگ الهى نمى داشت، مسلما اين‌قدر كه امروز عاطفه انگيز و محبت خيز است نبود.
على از آن نظر محبوب است كه پيوند الهى دارد.
دل‌هاى ما به‌طور ناخودآگاه در اعماق خويش با حق سر و سرّ و پيوستگى دارد و چون على را آيت بزرگ حق و مظهر صفات حق مى يابند به او عشق مى ورزند.
در حقيقت پشتوانه عشق على، پيوند جانها با حضرت حق است كه براى هميشه در فطرتها نهاده شده وچون فطرتها جاودانى است مهر على نيز جاودان است.
* مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى(جاذبه و دافعه علی(ع)) ج16؛ ص284-283- با تلخیص و ویرایش جزئی