محمدهادی صحرایی
به نام خداى بخشاینده مهربان. به روزگار سوگند كه همه انسان‌ها همه در خسران و زيانند. مگر افرادى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده و يكديگر را به حق سفارش و به صبر توصيه کرده‏اند. سوره عصر
بزرگان این نکته ذوقی را گفته‌اند که چون در ماه معظم شعبان، ولادت سیدالشهداء و سیدالساجدین و عباس علمدار که درود و سلام خدا و خوبان نثارشان واقع شده و شهادتی در آن نیست و از سوی دیگر در ماه محرم‌الحرام نیز شهادت سیدالشهداء و یاران باوفای ایشان قرار گرفته و ولادتی از ائمه در آن نیست بدین معنی است که حسین، محور این دو ماه است و در اصل، محور شادی و غم عالم است. این زیباست. حسین، چشم و چراغ عالم است. بودنش لذت زندگی و شهادت حماسی او، داغی بر دل‌ها می‌گذارد که جان‌ها را می‌گدازد. نمی‌شود حسین را فراموش کرد و نمی‌توان دنیا را بدون او تصور کرد. اگر دنیای سرگردان شرق و دنیای سردرگم غرب، حسین را می‌شناختند چنان بی‌خدا و چنین خداستیز نمی‌شدند. نه دین افیون توده‌هاست، آن‌گونه که شرق گفت و نه خدا مرده است، آن‌گونه که غرب گفت.
خدا زنده است.
و حسین را با شهادتش زنده‌تر کرده و کشتی او را برای نجات مؤمنین و حتی همه سرگردان‌ها و سردرگم‌های تاریخ، مهیا کرده و برکتی به او داده است تا بتواند همه مردم تاریخ را به بهشت برساند. و این معجزه ابدی سیدالشهداء است که سلام ما به او زمانی که زاده شد و زمانی که به شهادت رسید و زمانی که مبعوث خواهد شد و ما همگان، مبهوت و متحیر ابهت بی‌مثال و زیبای او خواهیم شد. همان گونه که در این دنیا، ماه معظم شعبان، که ماه شادی و سرور است، آستانه و مدخل ماه بهشتیِ رمضان الکریم است، گویی بزرگان کربلا، مؤمنین را به میهمانی خدا دعوت می‌کنند و به استقبال بهشتیان آمده‌اند. شاید جلوه‌ای از همان حیرتی که بهشتیان با دیدن سیدالشهداء، در آستانه بهشت دارند و ورود به بهشت را فراموش می‌کنند و با راهنمایی ملائکه به بهشت، سوق داده می‌شوند، را بتوان در همین تَرتُّب ایام این دنیا دید.
به هرحال هرچه باشد باید به بهشت رفت و دید ولی مهم این است که ما در این دنیا در پناه حسینیم و با او و دوستانش خوشیم و در غمش محزون و در آخرت باید به دنبال او باشیم. برای آنکه وقت تولد، کامش را با تربت او برداشته و در وقت دفن، در کامش، تربت او می‌گذارند، یعنی اول و آخر زندگی‌اش حسین است. با او زاده شده و با او از دنیا خواهد رفت و به امیدخدا با او محشور خواهد شد.
تاکنون، انواع مهم‌تر صبر را در زمینه‌های، مصیبت، معصیت، نعمت و طاعت معرفی می‌کنند ولی حدود 50 سال پیش، حکیمی که امروزه هدایت امت اسلام را برعهده ‌دارد، با استناد به آیات و روایات و تاریخ اسلام، گونه‌ای دیگر از صبر را معرفی نموده که به ویژه برای ما انقلابیون، بسیار قابل تأمل و دقت است و با مطالعه با حوصله کتاب نفیس طرح کلی ‌اندیشه اسلامی در قرآن کریم می‌توان به تفصیل آن پی برد. مقام معظم رهبری «صبر در مبارزه» را به عنوان یکی دیگر از زمینه‌های صبر و از ویژگی‌های یاران صدیق پیامبران و امامان دانسته‌اند که در موفقیت در رسالت و مأموریتشان نقش کلیدی و مؤثر داشته است.‌ ای بسا بسیاری از پیروزی‌های مؤمنین، که با کم صبری یاران، از دست رفته و آستانه‌های پیروزیِ بسیاری که به شکست تبدیل شده است.
استقامت و صبر در مبارزه و کم نیاوردن و بی‌تاب نشدن در برابر سختی‌های مبارزه آنچنان مهم است که می‌توان پس از ایمان به راه و تبعیت از رهبری، آن را مهم‌ترین عامل پیروزی‌های معرکه‌ها و تقابل و مبارزات تاریخ دانست. شاید در قرآن به این دلیل به داستان‌های بنی اسرائیل، بیش از سایر اقوام پرداخته شده باشد که حوادث و فراز و فرودهای آنها بسیار به ما شبیه است ولی شاید نکته دیگر، شباهت موسای کلیم به پیامبر اعظم که درود و سلام خدا و خوبان نثارشان باد، باشد. همان گونه که خدا موسی را برای خود ساخت، پیامبر اعظم را نیز ختم رسل و جامع انبیاء معظم کرد و او را تا قاب قوسین به خود نزدیک کرد. باید امت این دو رسول عزیز نیز در ابتلائات و امتحانات به هم شبیه باشند. از ستمدیدگی آنها در دوران طواغیت فرعون و قبطیان تا دوران پر از معجزه موسی و ‌هارون و تا پیروزی‌هایی که به دست آمد و یا از دست رفت.
اگر انقلاب اسلامی را معجزه دوران معاصری بدانیم که همه دیدیدم، حق است. اگر دوام نظام اسلامی در این 43 سال گذشته را مملو از معجزات بدانیم نیز حق است. اگر پس از این ایجاد و اثبات، رشد و پیشرفت بی‌نظیر این نظام انقلابی را در بین مشکلات و دشمنی‌های بی‌شمار، نیز معجزه بدانیم، بی‌شک حقیقتی واقعی است که هر روزه می‌بینیم و پیش چشم ماست. با این وجود، همیشه باید همان خطری که بنی اسرائیل را منحرف و بیچاره کرد را ملاحظه کرد و در نظر داشت. این قوم زبانزد، در کنار همه آنچه می‌دانیم، خوبی‌هایی نظیر رازداری و سماجت در اهداف و... داشتند ولی با این وجود، بنی‌اسرائیل را تنها ظلم فرعون و ثروت قارون و هنر سامریِ سلبریتی، به بیراهه نبرد. فراموشی نعمات خدا و زیاده خواهی و بی‌صبری بنی‌اسرائیل در مبارزه، در زمانی که فرعون و قارون و سامری مرده بودند، و در حالی که در آستانه ورود به سرزمین موعود بودند باعث سقوطشان شد.
آنها که از دهه‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، تزوّر و تلوّن و تکثّر دشمنی‌های دشمنان با مردم ایران را دیده‌اند می‌دانند، همان استعمار لعنتی، که در دوران سیاه قاجار، بیش از نصف خاک ایران را از ایران جدا کرد و 105 سال پیش با قحطی، جمعیت ایران را نصف کرد و 70 سال پیش با کودتا دولت ایران را ساقط کرد و جنگ تحمیلی و جوخه ترور را در دهه شصت علیه مردم و توپخانه مطبوعات را در دهه هفتاد علیه مبانی فکری به راه ‌انداخت و کشور را در کودتای 88 به آستانه سقوط کشاند و در دهه 90 با حمله نفوذی‌ها و دوتابعیتی‌ها پایه‌های قدرت را تخریب کرد و اقتصاد را به ویرانی کشاند و جنگ رسانه‌ای را علیه آرامش فکری، آرایش جنگی داد، در دهه اخیر نیز، پس از رسوایی در اغتشاشات پاییزی امسال، جنگ ارز و دلار را به راه‌ انداخته است.
در شرایطی که مردم اروپا را برای زنده ماندن به خوردن حشرات و کپک‌زده‌ها دعوت می‌کنند و برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی از حمام کردن با آب گرم، منع می‌کنند و مردم آمریکا در خانه و ماشین خود از سرما یخ می‌زنند و مردم ژاپن، رکورددار مرگ کرونایی در جهان هستند و اسرائیل در آتش آشوب و فرانسه در التهاب اعتراض و.... مشغول است؛ امپراتوری شیطانی رسانه‌های استکبار جهانی به زور رسانه و فضای مجازی رها و بی‌قانون، مردم را بر قیمت پژو و پراید و سیب‌زمینی و پیاز و دلار و سکه، متمرکز کرده و روی اعصاب مردم چنگ می‌کشند. گویی تمام نقاط قوت و برتری و امتیازات ما از کشورهای بزرگ و مدعی و دوران قحطی پساکرونا که دامن دنیا و کشورهای بزرگ را گرفته نباید دیده شود.
می دانیم که دولت جهادی دکتر رئیسی، وارث ویرانی‌های دولت اعتدال است و اظهار نگرانی بانیان وضع موجود، برای سرمایه‌گذاری انتخاباتی و حفظ حیات سیاسی، کمکی به اعاده آنها که مناسبات و معادلات کشور را به نتیجه مذاکره با دشمنان گره زده بودند نمی‌کند. ولی غیر از فرصت‌طلبیِ کمین گرفته‌ها؛ قیمت ناباورانه خودروهای ملی بدون تغییر کیفیت و گرانی بی‌دلیل ارزاق مردم و رها شدن بازار، پذیرفتنی نیست. اگرچه ایجاد یا ترمیم زیربناهای اقتصادی مهم است و معمولاً به دید مردم نمی‌آید ولی مأموریت نفوذی‌ها پس از شکست پروژه اغتشاش، جنگ روانی با پمپاژ ناامیدی و ناکارآمد نامیدن دولت است. پیروزی در این جنگ سخت، صبر در مبارزه مردم و صبر در جهاد خدمت‌رسانی مسئولین است.
اینکه رهبر معظم در توصیه امسال، تواصی به حق و تواصی به صبر را مطرح کردند هم برای مردم است و هم برای مسئولین. راه حقی که برگزیده‌ایم و سختی‌های آن را تاکنون به جان خریده‌ایم، غیر از جهاد عالمانه، به صبر وسماحت هم نیاز دارد ولی آنچه مهم است، توصیه‌های مکرر به حقانیت راهی که می‌پیماییم و توصیه‌های مکرر به صبوری و تحمل مشکلات هم مهم است تا به فضل خدا از این دوران نیز بگذریم. بی‌شک همه دستگاه‌ها و مسئولین می‌توانند در این جنگ بی‌نظیر روانی و تحمیلی که علیه ایران به راه افتاده، با اقدامات مهم و مفید خود به مردم بزرگ و فهیم ایران روحیه و امید بدهند. بی‌شک این امید واهی نیست، واقعی است. ما موفق و پیروز درمان و نظامی و علمی و... و زیرساخت‌های اقتصادی هستیم ولی در اقتصاد خُرد که ردّ لیبرال‌ها در آن است، عذرخواه مردمیم که مسئولین باید جبران کنند.