شهید مدافع حرم عباس کردانی(کردونی) روز 20 اسفند سال 1358 در شهر کوت عبدالله استان خوزستان چشم به جهان گشود و پس از حمله تکفیری‌ها به کشورهای اسلامی برای دفاع از حرم حضرت زینب کبری(س) و حضرت رقیه خاتون(س) به سوریه رفت. چند بار در سوریه مجروح و جانباز شده بود، به پاهایش تیر و ترکش اصابت کرده و از ناحیه گوش هم زخمی شد اما بعد از مداوا و معالجه جراحات دوباره به جبهه مقاومت بازگشت. پس از مدتی در عملیات آزاد‌سازی شهرهای شیعه‌نشین نبل و الزهرا شرکت کرد و در تاریخ 19 اسفند سال 1394 به همراه جمع دیگری از رزمندگان مقاومت مدال شهادت را به گردن آویخت. شهید عباس کردانی در سن 36 سالگی شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکر پاکش پس از تشییع در کنار دیگر شهدای مدافع حرم اهواز در گلزار شهدای این شهر آرام گرفت.

شهید عباس کردانی در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «به دوستان، برادران و خانواده‌ام سفارش می‌کنم آنان که از روی بی‌بصیرتی و دنیاخواهی سخن گزاف می‌گویند و ولایت مقام معظم رهبری امام خامنه‌ای را قبول ندارند و شهادت مدافعان حرم این امت حزب‌الله را زیر سؤال می‌برند در تشییع (اگرجنازه‌ای بود) و تدفین و یا مراسمات ختم حضور پیدا نکنند و همین‌طور می‌خواهم برایم‌گریه نکنند به‌خصوص خواهرانم.خواهران و برادرانم به تسلیت‌گویندگان تبریک و تهنیت گویند چرا که من شهیدم و امیدوارم هنگام ظهور و قیام حجت ابن الحسن(ع) بیایم با سپاهی از شهیدان. از خواهرانم می‌خواهم با حجابشان، اخلاق، و رفتارشان الگوی فاطمی باشند برای دیگران. از پدرم می‌خواهم در فراغم صبر کند.»