گلایه فعالان صنفی از ضعف مهارت‌آموزی در آموزش عالی
چند سالی است که بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاه «خودشان را به این و در آن در می‌زنند» بلکه بتوانند شغلی متناسب با رشته تحصیلی خود پیدا کنند؛ اما از آنجایی که با محیط کار آشنا نیستند و به‌صورت عملی وارد میدان نشده‌اند، نتوانسته‌اند در زمینه پیدا کردن شغل مرتبط با رشته تحصیلی خود چندان موفق باشند.
با مطالعه نظام آموزش عالی کشورهای پیشرفته، درمی‌یابیم حدود ۷۰ درصد آموزش‌ها مهارتی است و برای تربیت متخصصان، طراحی و اجرا می‌شود و صرفاً ۳۰ درصد آموزش‌ها نظری و در مرزهای تولید علم و دانش است، در حالی که در ایران این موضوع برعکس و کمتر از ۲۵ درصد آموزش‌های عالی کشور، به آموزش‌های مهارتی اختصاص یافته است.
اگر فکر کرده‌اید مسئولان برای این مشکل راه‌حل ارائه نداده‌اند، سخت در اشتباهید؛ تاسیس مرکز توسعه مهارت‌آموزی و اشتغال، طرح‌هایی مانند همیار صنعت و برگزاری دوره‌های مختلف مهارتی از جمله برنامه‌هایی بوده که در راستای مهارت‌افزایی دانشجویان در نظر گرفته شده. اخیرا هم موضوع تاسیس سرای مهارت آموزی با همکاری سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور در خوابگاه‌های یکی از دانشگاه‌ها رسانه‌ای شد؛ خبری که به عقیده بسیاری از فعالان صنفی به مقصد موفقیت نخواهد رسید.
دبیرشورای صنفی دانشگاه خواجه‌نصیرالدین طوسی از جمله افرادی است که خوابگاه را مکان مناسبی برای تاسیس سرای مهارت‌آموزی نمی‌داند.
وی در این باره می‌گوید: «دانشجویان بعد گذراندن یک روز در دانشگاه و حضور در کلاس‌های درس، برای استراحت به خوابگاه مراجعه می‌کنند. بنابراین شاید توان و انرژی لازم برای یادگیری مهارت‌های متناسب با رشته تحصیلی خود را نداشته باشند.»
این فعال صنفی بر این باور است که اگر این مهارت‌ها در حوزه مسائل روان‌شناختی یا زندگی باشند، می‌توانند در محیطی مانند خوابگاه دانشجویی تدریس شود؛ اما اگر مهارت در حوزه مسائل فنی باشد، خوابگاه مکان مناسبی برای تاسیس سرای مهارت آموزی نخواهد بود.
سختی رفت و آمد یا نبود زمان کافی برای حضور اساتید مجرب در خوابگاه، از جمله دلایل دیگری است که نامبرده برای عدم موفقیت این طرح مطرح می‌کند و می‌گوید: «اگر مکان تدریس مهارت‌های فنی غیر از دانشگاه باشد، باعث می‌شود که استادان مجرب و با تجربه به علت مشکلات فوق در خوابگاه‌ها حاضر نشوند؛ اما اگر مکان این سراها در دانشگاه‌ها باشد، استادان آسان‌تر تدریس را می‌پذیرفتند.»
دبیر شورای صنفی دانشگاه صنعتی شریف درباره ضعف مهارت آموزی در دانشگاه‌ها با دبیر شورای صنفی دانشگاه خواجه‌نصیرالدین طوسی هم عقیده بوده و بر این باور است که مهارت آموزی در دانشگاه صنعتی شریف تعطیل است. همچنین وی با صراحت بیان می‌کند که مهارت آموزی ذیل آموزش و پژوهش تعریف می‌شود و متاسفانه این حوزه در دانشگاه‌ها به ویژه در این دانشگاه، به صورت افتضاح اداره می‌شود.
وی در این باره می‌گوید: «بنده تاکنون طرح موفقی در راستای افزایش سطح مهارت دانشجویان از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ندیدم که خروجی مطلوبی داشته باشد.»
نامبرده نسبت به مکان ایجاد و فعالیت سرای مهارت آموزی انتقاد دارد و بر این باور است که آموزش به صورت صحیح در دانشگاه‌ها ارائه نمی‌شود؛ بعد مسئولان وزارت علوم، می‌خواهند خوابگاه که محلی برای استراحت دانشجویان است؛ را به مکانی آموزشی تغییر دهند!
مدیرکل امور خوابگاه‌های دانشگاه تهران انتقادات مطرح شده از سوی فعالان صنفی را می‌پذیرد و قبول دارد که خوابگاه مکانی برای آرامش و استراحت دانشجویان است؛ اما به عقیده وی دانشجویان غیربومی ساعت‌های بسیاری را در خوابگاه سپری می‌کنند و برای استفاده بهینه از آنها برنامه خاصی ندارند.
نامبرده هدف تاسیس خوابگاه‌های دانشجویی را بهینه‌‌سازی اوقات فراغت دانشجویان عنوان می‌کند و بر این باور است که حوزه مهارت آموزی در کشور بی ایراد نیست و برای افزایش کارآمدی سراهای مهارت آموزی باید آسیب شناسی از طرح‌های گذشته در این حوزه انجام شود. مثلا البته در این راستا بهتر است که بخش مهارت آموزی با دوره‌های رسمی آموزشی در دانشگاه‌ها از جمله کارورزی تلفیق شود یا بخش مهارت آموزی با دوره‌های رسمی آموزشی در دانشگاه‌ها از جمله کارورزی تلفیق شود.
به نقل از ایسکانیوز؛ از ظهور دانشگاه‌های کارآفرین و مهارت‌محور مدت زیادی می‌گذرد، اما همچنان دانشجویان از فقدان آموزش‌های مهارتی گلایه دارند. همچنین طرح‌ها و دوره‌های بسیاری در این سال‌ها با هدف ارتقای مهارت دانشجویان ایجاد شده؛ اما بی‌نتیجه مانده‌اند.در نتیجه به نظر می‌رسد به جای تاسیس سرای مهارت‌آموزی در خوابگاه‌ها، مسئولان آموزش عالی تمرکز بیشتری بر به سرانجام رساندن طرح‌هایی که پیش‌تر تصویب شده‌اند، داشته باشند.