نشریه هندی در گزارشی نوشت: برنامه پهپادی ایران در میانه تحریم‌های شدید، یک موفقیت به شمار می‌آید.

نهش الکس فلیپ در نشریه هندی «پرینت» نوشت: یازده ماه پس از حمله روسیه به اوکراین، دولت بایدن در تلاش است تا از ارسال پهپاد‌های ایران به مسکو جلوگیری کند، این مسئله پس از آن اولویت پیدا کرد که شاهد میزان ویرانی پهپاد‌های شاهد-۱۳۶ ایرانی- معروف به «موتور چمن‌زن» یا «موپد»- در اوکراین بودند. جنگ نشان داد که چگونه پهپاد‌های ارزان‌قیمت، به‌ویژه پهپاد‌هایی مانند شاهد-۱۳۶ ساخت ایران، با قابلیت‌های دقیق حمله خود، میدان نبرد مدرن را تغییر دادند.

به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: این اولین‌بار نیست که پهپاد‌ها حملات دقیق انجام می‌دهند. قابلیت حمله دقیق همواره مورد توجه ارتش بوده است. اما رسیدن به آن هزینه زیادی دارد. به‌عنوان مثال، مهمات هدایت‌شونده دقیق ۸ درصد از کل مهمات مورد استفاده نیرو‌های ائتلاف به رهبری ایالات متحده را علیه رژیم صدام حسین در جنگ اول خلیج‌فارس (۱۹۹۱) تشکیل می‌دادند. اما سهم آنها در هزینه مهمات استفاده شده توسط ائتلاف به رهبری ایالات متحده تقریباً ۸۴ درصد بود.

به گفته اندیشکده امنیت و امور بین‌الملل رویال یونایتد (RUSI) یکی از تسلیحات دقیق آمریکا، موشک کروز مادون‌صوت تاماهاوک با وزن ۱۳۰۰ کیلوگرم است که قیمت هر عدد آن حدود ۲ میلیون دلار است. اندیشکده کارنگی می‌گوید پهپاد شاهد-۱۳۶ ایران اگرچه ارزان است، اما قابلیت‌های مهمی از جمله توانایی فرار از رادار و عملیات تا برد ۱۵۰۰ مایلی را دارد. در مقام مقایسه، پهپاد‌های یکبارمصرف سوئیچ بلید اوکراین که توسط ایالات متحده عرضه می‌شود، تنها در برد ۲۵ مایلی عمل می‌کنند.

موفقیت برنامه پهپاد ایران در مواجهه با تحریم‌های سنگین، الگویی برای نهاد‌های دفاعی و امنیتی هند، به‌ویژه سازمان تحقیق و توسعه دفاعی (DRDO) است که دهه‌هاست برنامه پهپادی گسترده‌ای دارد. حسابرس کل هند (CAG) در سال ۲۰۲۰ برنامه پهپاد DRDO را به‌دلیل برنامه‌ریزی ضعیف، عدم آگاهی‌رسانی دقیق به کاربران نهایی و زیر پا گذاشتن رویه‌های عملیاتی استاندارد مورد انتقاد قرار داد.

ایران که از سوی غرب منزوی شده، می‌گوید که پهپاد‌هایی با توانایی حمل موشک‌های هدایت‌شونده دقیق در برد عظیم ۲۰۰۰ کیلومتر، علاوه‌بر استقامت پرواز بیش از ۲۴ ساعت و قابلیت‌های رادارگریز دارد. سازمان غیرانتفاعی اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI) مستقر در ایالات متحده می‌گوید در حالی که توانایی‌های فنی تهران اغلب برای اهداف تبلیغاتی اغراق‌آمیز است، اما موفقیت برنامه پهپادی آن نماد پیروزی فناوری در جمهوری اسلامی است.

واشنگتن روابط نظامی و دیپلماتیک خود با تهران را پس از انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ قطع کرد که منجر به سرنگونی شاه مورد حمایت ایالات متحده و متعاقب آن تأسیس جمهوری اسلامی ایران شد. برنامه پهپاد‌های ایرانی از دهه ۱۹۸۰ آغاز شد و پیشرفت کرد. این برنامه به‌دنبال بهبود قابلیت‌های اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی ناوگان خود و به میدان آوردن پهپاد‌هایی است که قادر به انجام حملات هوایی هستند. UANI می‌گوید ایران در دهه گذشته از سامانه‌های پهپادی جدید متعددی رونمایی کرده است که بسیاری از آنها در جنگ مورد استفاده قرار گرفته‌اند و پیشرفت‌های تهران را در فضای پهپاد نشان می‌دهند. تمرکز تهران بر پهپاد‌ها زمانی به وجود آمد که به‌دنبال راه‌هایی برای نظارت کشتی‌ها در خلیج‌فارس بود. سپاه در سال ۱۹۸۵ شرکت صنعت هوانوردی قدس را به‌عنوان شاخه‌ای از سازمان خودکفایی خود راه‌اندازی کرد. در اواخر همان سال، اولین پهپاد خود به نام مهاجر-۱ را آزمایش کرد که مفید بودن خود را در طول جنگ ایران و عراق (۱۹۸۰-۱۹۸۸) نشان داد.

با شروع دهه ۱۹۹۰، ایران چندین نوع جدید از مهاجر را توسعه داد که آخرین آنها، مهاجر-۶ است. هر یک از این نسخه‌ها، علاوه‌بر قابلیت‌های ضربه دقیق‌تر، برد و استقامت پرواز را افزایش می‌داد. در اواسط دهه ۲۰۰۰، ایران نیز تمرکز خود را بر ساخت پهپاد‌های تهاجمی تغییر داد و اکنون مجموعه کاملی از این پهپاد‌ها را در اختیار دارد.

کرار که در سال ۲۰۱۰ رونمایی شد، اولین پهپاد تهاجمی از این دست بود. رسانه دولتی ایران در آن زمان اعلام کرد که «قابلیت‌های متفاوتی از جمله حمل بمب برای انهدام اهداف» دارد و می‌تواند برای «برد‌های دور با سرعت بالا» پرواز کند. دو سال بعد، در سپتامبر ۲۰۱۲، ایران از شاهد-۱۲۹ رونمایی کرد که گام مهمی در تلاش‌های تهران برای توسعه یک پهپاد با قابلیت حمله بود.

در دسامبر سال گذشته، دولت بایدن یک کارگروه بزرگ راه‌اندازی کرد تا بررسی کند که چگونه قطعات ساخته شده در غرب، از جمله میکروالکترونیک‌های ساخت آمریکا، به هواپیما‌های بدون سرنشین ایرانی راه یافته‌اند. گزارش نیویورک‌تایمز حاکی از آن است که کاخ‌سفید پس از انتشار عکس‌هایی از مدار پهپاد‌های سرنگون‌شده ایرانی در اوکراین- که به وضوح مملو از تراشه‌های تولیدشده توسط شرکت‌های مستقر در ایالات متحده بود، با تولیدکنندگان آمریکایی آنها تماس گرفته است.

تقریباً همه تولیدکنندگان پاسخ مشابهی داشتند: تراشه‌ها نامحدود هستند، اقلام «دو کاربرد» و ردیابی یا توقف گردش آنها تقریبا غیرممکن است. منابع امنیتی خارج از کشور خاطرنشان می‌کنند که ایران بر هنر فعالیت در شرایط تحریم مسلط شده است. ایران برای پهپاد‌ها و سایر برنامه‌های نظامی خود، موفق شده قطعات خارجی مانند موتور را از دلالان تسلیحات یا از طریق شرکت‌هایی که قطعات مورد نیاز را تامین می‌کردند، دریافت کند.

 

 

 

یکی از افراطیون مدعی اصلاحات می‌گوید میراث اعتماد به نفس در انقلاب، آب شده و می‌رفت در اغتشاشات اخیر احیا شود که از سوی نظام سد شد(!)

روزنامه اعتماد به قلم عباس عبدی نوشت: اگر از من بپرسید که مهم‌ترین میراث انقلاب برای مردم ایران چه بود؟ خواهم گفت که ایجاد اعتماد به نفس. این ویژگی رکن اساسی نه فقط آن انقلاب که هر حرکت و جنبش اجتماعی است. اصولا بدون وجود اعتماد به نفس نمی‌توان در حرکت‌های اجتماعی سازنده مشارکت کرد و حضور داشت. مگر آنکه این جنبش‌ها کور و بی‌معنا شوند و حرکت‌های کور پیش از آنکه ناشی از امید به آینده و کنشگرانه باشند، ناشی از استیصال و یأس و ناامیدی از آینده خواهد بود.

اعتماد به نفس در عین حال که بسیار مهم و جزو ضروری برای پیشرفت است، باید با نوعی عقلانیت و واقع‌گرایی همراه باشد، در غیر این صورت خیلی سریع به در بسته خواهد خورد و این موجب شکسته شدن اعتماد به نفس می‌شود و ناامیدی و فقدان اعتماد به نفس جانشین آن خواهد شد... 

با شعارهای بی‌محتوا نمی‌توان این جریان را ایجاد کرد. اینکه بگوییم «ما می‌توانیم» و پیاپی آن را تکرار کنیم، کافی نیست. اگر من بگویم که می‌توانم وزنه ۲۰۰ کیلویی را بزنم، نه تنها اعتماد به نفس مفید ایجاد نمی‌کند، بلکه موجب استهزای دیگران هم می‌شوم. امید به آینده باید مبتنی بر شواهد و قرائن عقلانی باشد. اینکه بگوییم «‌آینده را برای اقتصاد، سفره مردم و معیشت بسیار روشن می‌بینیم»، یا داریم پیشرفت می‌کنیم، برای ایجاد اعتماد به نفس کفایت نمی‌کند. این ادعاها باید مبتنی بر شواهد روشن و برنامه قابل دفاع از طرف نخبگان باشد. سیاست‌ها باید علمی و پذیرفتنی باشند.

واقعیت این است به عنوان کسی که در سال ۱۳۵۷، دانشجویی ۲۲ ساله بوده‌ام و حس و حال مردم را در آن دوره به یاد دارم باید بگویم که مهم‌ترین سرمایه و‌ میراث این انقلاب که ایجاد اعتماد به نفس نزد مردم و جوانان بود، اکنون چون برف در تابستان سوزان آب و تبخیر شده است. حرکت اعتراضی اخیر نیز که می‌رفت این اعتماد به نفس را زنده کند با سدهایی مواجه شد که شاید حکومت ایجاد این سدها را موفقیت بداند، ولی اصلا چنین نیست، چون ناامیدی را در جامعه رواج می‌دهد. تجربه مواجهه من با افراد این است که خاموش شدن اعتماد به نفس آنان ناشی از فقدان چشم‌انداز نسبت به آینده است.

این یک عارضه مهم اجتماعی است بیش از آنکه فردی باشد. دود این وضعیت به چشم کلیت جامعه و حکومت خواهد رفت... به هر‌اندازه که می‌بینیم نگاه به خارج و منجی بیگانه، تقویت می‌شود، آشکارا متوجه می‌شویم که از مهم‌ترین دستاورد آن انقلاب فاصله گرفته‌ایم. این یعنی میراثی که هزینه

 نابخردی‌ها شده است».

روشن است که نویسنده روزنامه اعتماد، خود را به تجاهل زده وگرنه انقلاب ریشه‌دار اسلامی با ده‌ها سال عقبه و 44 سال پایداری و بالندگی- با وجود همه دشمنی‌ها- را با آشوب‌افکنی ناکام و شکست خورده دشمن مقایسه نمی‌کرد.

انقلاب اسلامی در حالی به پیروزی رسید که آمریکا، رژیم پهلوی را جزیره ثبات و ژاندارم خود در منطقه معرفی می‌کرد و محکم (از کنار انگلیس و اسرائیل و برخی دولت‌های عربی) در کنار سرکوب‌های رژیم شاه ایستاده بود. با این وجود ملت ایران، ‌سد آمریکا و غرب و رژیم دست‌نشانده را شکست، همان‌گونه که در جنگ شهامت نشان داد و در فتنه‌های دو دهه اخیر، صلابت و درایت و قاطعیت به خرج داد و بساط نقشه‌های پیچیده و سرویس‌های جاسوسی غرب را برچید. همان ملتی که انقلاب کرد، به قدر کافی بالندگی و رشد یافتگی داشت که دست دشمن را پشت فتنه‌هایی مانند فتنه 88 و فتنه امسال ببیند، مرزبندی کند، به گروهک‌ها و پادوهای دشمن پهلو ندهد و در عین حال در تجمعات باشکوه و کم‌نظیر، برنامه پیچیده دشمن را زیر پا بگذارد.

ایستادگی و پیشرفت همین ملت بود که موجب شد مقامات آمریکایی اعتراف کنند فشار حداکثری، علیه ایران، شکست فاحشی خورده است و همان‌ها اعتراف دارند که با وجود همه کارشکنی‌ها، ایران به پیشرفت‌های مهمی در حوزه پزشکی، بهداشت و درمان، ‌فضایی، فناوری نانو، سدسازی، نیروگاه‌سازی،‌ پالایشگاه‌سازی و گسترش دیپلماسی و تجارت خارجی،‌ توانمندی‌های دفاعی و نظامی دست یافته است.

اما در ماجرای اغتشاشات اخیر،‌روشن است که اعتماد به نفس توهمی بانیان آشوب آسیب بزرگی خورد؛ کسانی که ادعا می‌کردند انقلاب ایران، 44 سالگی خود را نمی‌بیند و در مقابل آمریکا، غرب و گروهک‌های برانداز تسلیم می‌شود،‌حالا اعتراف به سرخوردگی می‌کنند. آمریکا و اروپا پالس مذاکره می‌فرستند و می‌گویند نمی‌شود معطل اپوزیسیون ناتوان ماند،‌و فعالان اپوزیسیون از چشم کارفرمایان غربی خود افتاده‌اند صراحتاً ابراز نگرانی می‌کنند و عجیب است که روزنامه آقای حضرتی و نویسنده بدسابقه آن، با دولت‌های منفور غربی و مزدوران آنها احساس همدردی

می‌کنند!

 

 

 

محمدرضا باهنر، سخنان خود درباره موضع حضرت امام خمینی(ره) نسبت به اسرائیل را اصلاح کرد.

وی در برنامه «حضور» گفته بود: ما تا میانه سال ۸۵ مواظب ایران هراسی دنیا بودیم. متأسفانه از سال ۸۵ به بعد آن آقای رئیس‌جمهور آمد هولوکاست و این مسائل را مطرح کرد که بعد هم گفتند قطعنامه‌ها ورق پاره است و این حرف‌ها... من می‌خواهم بگویم ما یک مقداری در این ۲۰ سال اخیر از مسئله خنثی کردن ایران‌هراسی غفلت کردیم و شاید بعضی جاها برخی مقامات ما بنزین ریختند روی آتش ایران‌هراسی. عوض اینکه آب بریزند و توضیح بدهند در دنیا که ما اهل جنگ و خصومت و اهل لشکرکشی نیستیم و اهل دفاع از مظلوم هستیم.

وی افزوده بود: حتی من قدری تردید دارم که امام گفته باشند اسرائیل باید از بین برود. یک زمانی هم در شورای دفاع بحث شد که این، موضع نظام جمهوری اسلامی باشد یا نه؟ که حضرت امام(ره) فرمودند بگویید نه، آن طلبه گفته است. چون آن موقع می‌گفتند امام فرموده است صدور انقلاب و در بیرون از کشور، ایران‌هراسی راه انداخته‌ بودند که ایران با توپ و تانک و لشکرکشی می‌خواهد انقلابش را صادر کند. امام توضیح دادند که ما اگر می‌گوییم صدور انقلاب، منظور صدور فرهنگی، اعتقادی، صدور فکری است، نه صدور نظامی».

این اظهارات در حالی بود که حضرت امام بارها درباره ضرورت نابودی رژیم صهیونیستی موضع گرفته و از جمله به صراحت فرموده بودند «اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود».

محمدرضا باهنر در پی انتقاد‌های انجام شده، اظهارات خود را اصلاح کرده و گفت: جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه رژیم صهیونیستی را به رسمیت نشناخته؛ نمی‌شناسد و نخواهد شناخت. اینکه ما رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسیم و دشمن خود می‌دانیم کاملا طبیعی است، چون این رژیم اولا؛ یک رژیم جعلی و غاصب است و ثانیا؛ از ابتدای انقلاب تاکنون دشمنی‌های فراوانی علیه ملت ایران داشته و شهدای زیادی از ما گرفته است. حتی قبل از انقلاب هم در کنار رژیم شاه هر آنچه توانست علیه انقلابیون ایران انجام داد.

وی تصریح کرد: تردیدی نیست که امام خمینی(ره) در شهریور ۶۱ در حسینیه جماران بر محو رژیم صهیونیستی تاکید ورزیدند؛ تردید من از این منظر بود که ایشان آیا این جمله را سیاست اعلامی جمهوری اسلامی دانسته‌اند یا خیر.

محمدرضا باهنر رژیم منحوس و جعلی صهیونیستی را منشأ همه مفاسد و دشمنی‌ها در منطقه و جهان دانست و گفت: بنیانگذار جمهوری اسلامی به‌عنوان مرجعیت شیعه تاکید می‌کنند این رژیم منحوس باید از صفحه روزگار محو شود و همان‌گونه خلف صالح ایشان حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نیز همین بینش را درخصوص رژیم جعلی صهیونیستی دارند.

ابراز تردید آقای باهنر درباره موضع حضرت امام در حالی بوده امام خمینی تاکید بر ضرورت نابودی اسرائیل را در جلسات علنی و عمومی عنوان کرده و پیگیر آن هم بوده‌اند.

به نظر می‌رسد سیاسیونی مانند آقای باهنر در چنین مواردی باید به‌جای تکیه بر تردید و فراموشی خود، به متن صحیفه امام و متن بیانات امام خمینی مراجعه کنند و موجب سوء تعبیر و تشکیک و سوءاستفاده بدخواهان نشوند.