خودشناسی یعنی درک مقام واقعی انسان در عالم هستی(سلوک عارفانه)

 

 

خودشناسی به معنی این است که انسان مقام واقعی خویش را در عالم وجود درک کند، بداند که خاکی محض نیست، برتری از روح الهی در او است. بداند که در معرفت می‌تواند بر فرشتگان پیشی گیرد. بداند که او آزاد و مختار و مسئول خویش و مسئول افراد دیگر و مسئول آبادکردن جهان و بهتر کردن جهان است... بداند که او امانتدار الهی است. بداند که برحسب تصادف برتری نیافته است.(1)

____________

1- انسان در قرآن، شهید مرتضی مطهری(ره)، ص 34