تمام وابستگي‌ها از خود آدم پيدا مى‏شود. وقتى انسان وابسته است، نفسش وابسته است به جهاتى كه مال خودش است، به نفسيت خودش، به وضعيت خودش، اين تمام وابستگي‌هايى كه در خارج هم برايش پيدا مى‏شود، منشأش اينجاست. وقتى اين وابستگى باشد، اگر بخواهند برايش تحميل كنند، چون اين وابستگى هست، تحميل مى‏كند، قبول مى‏كند. وقتى ببينند يك چيزى با اين آمالى كه دارد مخالف است، اگر نكند، يك وقت به هم مى‏خورد، اين خاضع خواهد شد. اگر انسان از اين وابستگى وارسته شد، آزاد شد از اين، اين ديگر آزاد است، اين ديگر از كسى نمى‏ترسد؛ همه قدرت‌هاى عالم جمع بشوند، اين نمى‏ترسد.

صحیفه امام؛ ج16؛ ص453 | جماران؛ 7 شهریور 1361