امام صادق(ع) فرمود: هر چیزی حدی دارد که با انجام دادنش، به پایان می‌رسد، مگر ذکر و یاد خدا که حد و پایانی ندارد. خداوند عزوجل، فرائضی را واجب کرد و هر کس که آنها را به جای آورد، همان حد آنها است. (مثلا حد نماز یومیه، هفده رکعت و حد روزه واجب، ماه رمضان است) به جز ذکر خدا، که خداوند عزوجل، به اندک آن رضایت نداده است و حدی که با گفتنش پایان پذیرد، برایش قرار نداده است. سپس امام صادق(ع) آیه 41 سوره احزاب را تلاوت فرمودند: یا ایها الذین امنوا اذکروالله ذکرا کثیرا» ای کسانی که ایمان آورده‌اید خدا را بسیار یاد کنید.(1)

____________

1- الکافی، ج 2، ص 498