در حالی که شبکه‌های بدنامی مانند بی‌بی‌سی، سعود اینترنشنال، رادیو فردا، صدای فردا و برخی سایت‌ها و کانال‌های همسو، در اقدامی هماهنگ، به تحریف اظهارات سخنگوی دولت پرداخته بودند،‌ روزنامه اعتماد از همین تحریف استقبال کرد و نوشت: «سخنگوي محترم دولت در جمع دانشجويان دانشگاه صداوسيما گفت: «براي دولت مثل آب خوردن بود كه از همان روزهاي اول اجازه دهد تا نيروي انتظامي از گلوله‌هاي جنگي استفاده كند و هر كسي را به خيابان آمد، بزنند و اين‌طور مردم بترسند و از خانه خارج نشوند» (سايت خبري- تحليلي انتخاب، 17/8/1401). بيان چنين مطالبي از سوي سخنگوي دولت كه پيشينه تحصيلي در رشته حقوق دارد، مايه تأسف، بهت و نوميدي است. دولت‌ها حتي براي دفاع از كيان خود در برابر دست‌درازي و هجوم كشورهاي بيگانه، در آغاز اعتراض كرده و هشدار لازم را مي‌دهند و در صورت ادامه‌دار شدن تهاجم بيگانه، به دفاع مشروع از خود مي‌پردازند. چگونه يك دولت در برابر اعتراض شهروندان خود- حتي اگر اعتراض به‌حقي نداشته باشند- مي‌تواند «مثل آب خوردن»، مجوز شليك بدهد؟ اين‌گونه ادبيات و مواضعي، هيچ سازگاري با جايگاه دولت رسمي يك كشور، موازين قانوني و ارزش‌هاي انساني ندارد. در يك جامعه قانونمند، مثل آب خوردن نمي‌توان حتي شهروندان را احضار يا بازداشت كرد تا چه رسد به اينكه مثل آب خوردن آنها را آماج هدف نيروي نظامي همچون پليس قرار داد يا ترساند. نكته ديگري كه در سخن سخنگوي دولت آمده و بر تأسف انسان مي‌افزايد، باور ايشان به توان استفاده از ابزار نيروي انتظامي و ترس براي فرو نشاندن اعتراض‌هاست؛ به‌ جاي اين نگاه كه با اقناع و پاسخگويي واقعي و شفاف به ابهام‌ها و اعتراض‌ها پايان داده شود. اگر به قانون اساسي توجه عملي شود، برخي اقدامات نبايد انجام ‌شود و برخي كه مغفول مانده‌اند، بايد مورد توجه عملي قرار گيرند. به جاي اعلام مواضع خام و نامتناسب از سوي مسئولان، بهتر آن است كه در هر گفتار و كرداري به قانون و فلسفه وجودي و وجوبي آن توجه شود. سخن پاياني اينكه، حكمراني خوب و اقدامات آن همچون آب خوردن نيست و در سايه حكمراني نمي‌توان هر كاري را چون آب خوردن انجام داد و هر سخن و موضعي را اعلام كرد».

درباره این نوشته گفتنی است؛ اولاً استناد روزنامه اعتماد به اقدام تحریف سایت انتخاب (به تقلید از رسانه‌های بیگانه) چیز چندان عجیبی نیست چه این که روزنامه انتخاب (پیش از تبدیل شدن به سایت) در دوره موسوم به اصلاحات، ‌همان رفاقتی را با مفسد اقتصادی بزرگ این دوره یعنی شهرام جزایری داشت که مدیر روزنامه اعتماد برپا کرده بود.

ثانیاً کسانی در میان مدعیان اصلاحات و اعتدال از حکمرانی خوب سخن می‌گویند که در دوران مسندنشینی خود در دولت و مجلس، بدترین انواع حکمرانی در زمینه دهن‌کجی به مطالبات و اولویت‌های معیشی مردم، نابود کردن فرصت‌های درون‌زای پیشرفت در مجرای اعتماد به وعده‌ها و نقشه‌های آمریکا و غرب، ریل‌گذاری مفاسد اقتصادی دانه درشت، برجاگذاشتن بدترین رکودهای اقتصادی و ناآرامی کردن مردم را در کارنامه خود در دولت‌های هاشمی، خاتمی و روحانی را بر جا گذاشته‌اند.

ثالثاً اصل اظهارات تضمین و تحریف شده سخنگوی دولت این بوده است: «جوانانی که به خیابان می‌آیند، فرزندان خطاکار ما هستند. استراتژی دشمن این است که دولت را به جان بچه‌های خودش و این بچه‌ها را به جان دولت بیندازد. اتفاقاً دولت طی 45 روزی که از وقایع اخیر می‌گذرد تمام تلاش خود را کرده که در تله دشمن نیفتد و دلیل این هم که گفته می‌شود مماشات صورت می‌گیرد،‌این است که در تله دشمن نیفتیم. برای دولت مثل آب خوردن بود که از همان روزهای اول اجازه دهد تا نیروی انتظامی از گلوله‌های جنگی استفاده کند و هر کسی را به خیابان آمد بزنند و این طور مردم بترسند و از خانه خارج نشوند، ‌اما این دولت هرگز چنین کاری نمی‌کند، چون معترضین را بچه و خانواده خود می‌داند و اصلاً کلی سرمایه‌گذاری روی این افراد صورت گرفته تا آنها مشکلات کشور را برطرف کنند».