ابعاد و زوایای نیاز دشمن به اغتشاشات
سید ظهیر‌الدین طباطبائی بافقی
حوادث اخیر کشور مانند دیگر رخدادهای این چنینی، جدای از فراز و نشیب‌ها،
سختی‌ها و داغ‌هایی که برجان نهاد و علاوه‌بر ریزش‌ها و رویش‌هایی که داشت، لایه‌ها و زوایایی دارد که برای بعضی از پیش روشن و قابل حدس و درک بود، برای بعضی در اول ماجرا، برای عده‌ای کمی بعدتر، برای برخی بعد از دادن هزینه‌هایی مانند عاشورای ۸۸ و حمله تروریستی در حرم حضرت شاهچراغ(ع) و بعضی هم که خود را به خواب زده باشند فزادهم الله مرضا.
این اتفاقات جدای از اینکه زندگی اجتماعی و عواطف روحی مردم را درگیر خود کرد، لاجرم افکار و عقول را هم به تفکر و تحلیل و سنجش واداشت. در بین تحلیل‌های فراوان و گوناگونِ صحیح و غلط، به هنگام و دیرهنگام، گفته و ناگفته، به نکاتی از برخی سخنرانی‌های رسمی رهبر معظم انقلاب بعد از آغاز این حوادث اشاره می‌کنیم.
1401/7/11 در دانشگاه امام حسن(ع) به صحنه گردانی و طراحی دست خارجی در حوادث اخیر پرداختند. (نکاتی از جوان و امیدآفرینی، نیروهای مسلح، امنیت، موضع‌گیریِ خواص و دسته‌بندی معترضین نیز در این فرمایشات مطرح شد.)
ایشان 1401/7/20 در دیدار با اعضای تشخیص مصلحت نظام به انفعالی بودن وقایع اخیر از سوی دشمن تاکید نمودند.
1401/6/26 در پایان مراسم عزاداری اربعین و همچنین در دیدار‌های قبل نیز به کلید واژه‌هایی مانند تبیین و تواصی به حق و صبر تاکید نموده بودند.
حضرت آقا در دیدار با اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام به سران قوا امر به ادامه راه و درگیر حواشی نشدن فرمودند که دیدار با اعضای کنفرانس وحدت اسلامی و مسئولان نظام و دیدار با نخبگان، خود بیانگر همین ادامه پرقدرت راه در مدار اصلی است.
لازم است این چشم‌اندازی را که از فرمایشات رهبری گذشت، در گوشه‌ای از ذهن داشته باشیم تا در تحلیل‌های گوناگون به آن مراجعه کنیم.
آنچه در حوادث اخیر مسلم و بر همه مبرهن است، وجود دست خارجی در کار می‌باشد که رهبری به انفعالی بودن آن اشاره فرمودند.
اینکه این جریان یک جنگ ترکیبی به تمام معنا بود و دشمن با تمام قوا و ظرفیت‌های پنهان و آشکار وارد شد و از طرفی سوژه‌ای انتخاب شد که همه زمینه‌های بهره وری دشمن را به همراه داشت، تا حدودی بر همه روشن است و جای حرف دارد اما نکته‌ای که در این جریان به طور خاص و شاید کم‌سابقه به چشم می‌خورد، این میزان از واکنش خارجی به حادثه بود؛ به‌طوری که از سیاسیون رده اول آنها، از رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر تا چهره‌های هنری و سلبریتی‌ها واکنش نشان دادند. بلی، موضع‌گیری‌های بین‌المللی و فشار رسانه‌ای واکنش تازه‌ای نبود اما از حضور نخست‌وزیر در جمع معترضین تا موضع‌گیریِ هنرمندان‌هالیوود و بالیوود و... و از طرفی طرح مسئله حضور پهپادهای ایرانی در جنگ روسیه در مجامع سیاسی و رسانه‌ای ذهن را به این معنا سوق می‌دهد که این انفعال و به تعبیر رهبری نیازمند بودن دشمن به اغتشاشات، تنها در حد مسائل داخلیِ ایران و پیشرفت آن نیست و حتی محدود به اثرات منطقه‌ای و مقاومت اسلامی هم نمی‌شود بلکه دشمن در افکار عمومیِ خود جوامع غربی نیز، نیازمند به چنین حرکتی بوده است چرا که با نزدیک شدنِ فصل سرما و محسوس‌تر شدن اثرات تحریم در اروپا و... نیاز به سوخت خود را بیش از پیش نشان خواهد داد و این‌جاست که فشار افکار عمومی و حتی اعتراضات خیابانی خواهان برون رفت از این بحران خواهند شد، شروع اعتراضات گسترده و سراسری در اروپا نشان از آغاز این همین دارد.
آمریکا می‌داند و هم در این مدت تجربه کرده است که تیم مذاکره‌کننده جدید، نه فریب حیله‌های سیاسیِ آنها را می‌خورد و نه در مقابل فشار و تهدید عقب‌نشینی می‌کند، از طرفی هم معطل او نمانده‌اند و راه خود را می‌روند.
پس طرف آمریکایی می‌داند یا باید توافقی را امضاء کند که برای او شکست محض است و یا باید با افکار تمام مردم مخصوصا اروپا مقابله کند. لذا این حوادث چنان باید در چشم و گوش مردم آنها پر رنگ و ظالمانه می‌نمود که حس نوع دوستی و وجدان و حمایت از حقوق زنان و حقوق بشر بر خواسته عمومی آنها بچربد و فشار بین‌المللی را به آمریکا کاهش دهد. از طرفی هم از بحث پهپادهای ایرانی کمک می‌گیرد تا علاوه‌بر پیشینه ذهنی که از ظلم به اوکراین آماده کرده بود، از بحث سلاح و وسایل کشتار جمعی که امتحان خود را در توجیه افکار عمومی در مسئله عراق پس داده بود، بهره ببرد.