در ششمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم سعید بیاضی‌زاده قرار داریم. در زندگینامه این شهید که به قلم یکی از دوستانش نگارش یافته، آمده است: «در سال ۱۳۷۳ چشم به جهان گشود.۲۲ساله بود و درحالی‌که دروس سطوح عالی حوزه را در شهر مقدس قم به خوبی خوانده بود، عزم دیار عاشقان کرده و اصرار بر اعزام به سوریه کرد. او در عمر طلبگی خود خصوصیات ویژه‌ای داشت که بدون اغراق و مبالغه آنها را بیان می‌کنم؛ به معنای حقیقی کلمه بی‌تعلق به دنیا بود و هیچ‌گونه تعلق دنیوی نداشت نه به مال و نه به عناوین فریبنده دنیا و حتی به درس. اگر بنده درس را با تعلق می‌خوانم اما او برای خدا می‌خواند. این بی‌تعلقی به شدت او را بی‌تکلف ساخته بود و بسیار ساده و باصفا بود که هیچ‌یک از دوستانش هیچ‌گاه از با او بودن معذب نبوده بلکه از همنشینی با اولذت می‌بردند. جهادی و تلاشگر بود و از هیچ خدمتی دریغ نمی‌کرد؛ از اردوهای بی‌شمار جهادی او گرفته تا تدارک جلسات شهداء، روایتگری و شجاعت‌های او در جبهه عراق و سوریه. متواضع بود و درگیر عناوین نبود. با اینکه جزء نخبگان و استعدادهای برتر حوزه بود و اساتید او به استعداد والایش اذعان داشتند اما به قول طلبه‌ها وجهه علمی ‌برای خود نتراشیده بود....پاک و باتقوی بود، بی‌صدا و آرام ‌اشک می‌ریخت و قلبش سوخته مسیر شهادت بود.» وی سرانجام 22 مهر ۱۳۹۵ در منطقه حمات سوریه بر اثر اصابت گلوله خمپاره به وصال معشوق رسید.