سرویس ورزشی- 

پس از تغییراتی که در راس تیم ملی فوتبال کشورمان ایجاد شد، این انتظار نزد آحاد جامعه به وجود آمد که این تیم بتواند به دور از مسائل و موضوعاتی که در گذشته درگیر آنها بود مسیر بهتری را پیش بگیرد و تا قبل از آغاز رقابت‌های جام جهانی 2022 قطر، به انسجامی که مورد نظر و درخواست اهالی فوتبال و مردم بوده برسد.

با شناختی که از کارلوس کی روش سرمربی پرتغالی داریم، این انتظار غیر منطقی نیست که وی به سبب برخورداری از تجربه بالا و تکیه به اصول و نظم و انضباط، بتواند سر و شکل مناسبی به این تیم بدهد.

کی روش در سال‌هایی که هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را بر عهده داشت، همواره بر اصول انضباطی پایبند بود و یادمان می‌آید که در گذشته هرگز این مهم را قربانی اسم‌ها نکرد و همین مسئله بارقه‌هایی از امید را ایجاد می‌کند که در کنار مسائل فنی، یک تیم با نظم روانه قطر شود.

گفتنی است که یکی از موضوعات مورد بحث درباره تیم ملی تا پیش از آمدن کارلوس کی روش، این بود که سرمربی قبلی و همکارانش قدرت و اراده ایجاد نظم در تیم ملی را نداشتند و به دلیل همین مسئله برخی جریانات فرصت‌طلب و دلالی به تار و پود فوتبال ملی کشورمان رسوخ کرده بودند.

اکنون که کارلوس کی روش در راس تیم ملی قرار گرفته است، باید انتظار داشت که بازیکنان در یک قالب درست قرار بگیرند و همگی با تکیه به توانمندی‌های خود و تمرکز کامل روی موضوعات فنی به بهترین شکل خود را آماده جام جهانی و مصاف با رقبای قدرتمند خود نمایند.

آغاز به کار کادر فنی جدید تیم ملی مصادف شد با دو دیدار دوستانه در اردوی اتریش برابر تیم‌های ملی اروگوئه و سنگال که هر دو از قدرت‌های فوتبال جهان هستند و دیدار با آنها محکی جدی برای تیم ملی به حساب می‌آمد. آنچه از تیم ملی در این دو مسابقه دیدیم، نشانگر تغییراتی ملموس در ساختار فنی و غیر فنی آن بود. بازیکنان در خدمت برنامه‌های کی روش موفق شدند دو رقیب خود را آزار دهند و یک برد و یک تساوی حاصل کار آنها بود. این دو نتیجه، سبب شد تا بسیاری از رسانه‌های معتبر جهان نگاه ویژه تری به فوتبال ایران داشته باشند و حتی برخی چهره‌های شناخته شده فوتبال جهان به اظهار نظر پیرامون تیم ملی ایران بپردازند و به قدرت این تیم و احتمال شگفتی ‌سازی اش در جام جهانی اشاره کنند.

با آنکه معتقدیم این تیم هنوز هم اشکالاتی در بعد فنی دارد که باید هرچه سریع‌تر و در مدت زمان‌اندک باقی مانده تا جام جهانی مرتفع شود، اما در همین چند هفته، نشانه‌هایی از تغییرات مثبت در تیم دیده شد تا فرق یک سرمربی مقتدر با یک سرمربی بدهکار به برخی جریانات دلالی و مخرب مشخص شود.

البته قضاوت بهتر و درست‌تر درباره تیم ملی با هدایت کارلوس کی روش را می‌توان به بعد از جام جهانی موکول کرد اما در این مقطع می‌توان امیدوارانه به این تیم نگاه کرد. تیمی که جدا از استفاده از لژیونرها توامند، نگاه درستی به لیگ داخلی کشورمان دارد و مثل گذشته نیست که مربیان تیم ملی در محل مسابقات باشگاهی حاضر شوند و این‌گونه نشان دهند که با چشمان عقابی(!) خود همه چیز را تحت نظر دارند اما در وادی عمل چشم بر برخی بازیکنان توانمند ببندند و برخی سفارشی‌ها را دعوت کنند و...

به طور مثال در همین دو دیدار اخیر تیم ملی، دیدیم که کی روش به تعدادی از بازیکنان موفق داخلی میدان داد تا نشان دهد خود و همکاران و مشاورانش از لیگ برتر فوتبال ایران غافل نیستند.

این روزها برخی با اشاره به شانس صعود تیم ملی از مرحله گروهی جام جهانی به نوعی انتظارات را از این تیم بالا می‌برند که البته تحقق این خواسته آنها، آرزوی همه ایرانی‌ها و این روزنامه قدیمی است اما نباید فراموش کرد که فوتبال ایران سالهاست که از ضعف‌های ساختاری رنج می‌برد و خروج از این پیله، کار یک ماه و دو ماه نیست و باید با رجوع عقلانیت و در نظر گرفتن حقایق فوتبال مان درباره آینده آن در جام جهانی قطر صحبت کنیم.

در پایان، ابراز امیدواری می‌کنیم که این تیم در جام جهانی پیش رو با تکیه بر توانایی‌های فردی بازیکنان، نظم و دیسیپلینی که کی روش به این تیم تزریق کرده و البته تجربه بالای این مربی، حضوری آبرومندانه و موفق داشته باشد.