علم، ایمان، تقوا و تمام فضایل انسانی مزیت و برتری هستند اما چون دستخوش زوال می‌باشند، موجب مزیت ذاتی انسان بر انسان دیگر نمی‌شوند، در نقطه مقابل رذایل انسانی نیز موجب پستی و حقارت انسان هستند. اما چون دستخوش زوال می‌باشند آنها هم موجب پستی و حقارت ذاتی انسان بر انسان دیگر نمی‌شوند! بنابراین انسان در ارتباط با این امور عرضی نمی‌تواند بگوید: ذاتا از دیگران بهتر هستم! یا ذاتا از دیگران بدتر هستم!(1)

____________

1- اخلاق ربانی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ج 7، ص 65