در سالروز شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام، همدل و همزبان با همه دوستداران حضرتش به سوگ می‌نشینیم و این ستون را به احادیثی چند از آن امام بزرگوار اختصاص می‌دهیم. او که دوست و دشمن بر علم و فضل و عصمت و طهارت وجود مبارکش معترف بوده‌اند و ظلم‌ستیزی حضرتش باعث شده بود سال‌های متمادی از عمر مبارک خود را در زندان به سر برند و در نهایت نیز مسموم شده و به شهادت برسند.

* کَفاکَ أدبا تَجنُّبُکَ ما تَکرهُ مِن غَیرکَ؛

در مقام ادب همین بس که آنچه برای دیگران نمی‌پسندی، خود از آن دوری کنی.

* اَشَدُّ النّاس إجتهاداً مَن تَرَک الذُّنوبَ؛

کوشنده‌ترین مردم کسی است که گناهان را رها سازد.

* لَیسَتِ العِبادهًْ کَثرَهًْ الصیّامِ وَ الصَّلوهًْ وَ انَّما العِبادَهًْ کَثرَهًْ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خد‌ا اندیشیدن است.

 * أورَع النّاس مَن وَقفَ عِند الشُّبههًْ ؛

پارساترین مردم كسی است كه در هنگام شبهه توقف كند.

* عَلیکُم بِالفِکر فِإنَّه حَیاهًًْ قَلبِ البَصِیر و مَفاتِیح أبوابِ الحِکمهًًْ؛ 

بر شما باد به ‌اندیشیدن! که تفکر موجب حیات و زندگی دلِ آگاه و کلید درب‌های حکمت است.

* مَا تَركَ الحَقّ عَزیزٌ إلا ذلَّ، و لا أَخَذ بِه ذَلِیل إلا عزَّ؛

هیچ عزیزی حق را وا ننهد جز این كه خوار شود، و هیچ خواری به حق نرود جز این كه عزیز شود.

* أکثِروا ذِکرَ الله و ذِکرَ المَوت و تِلاوهًْ القُرآن و الصَّلاهًْ عَلَی النَّبی؛

 زیاد به یاد خدا و مرگ باشید و همواره قرآن بخوانید

و بر پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) (و آل او) درود بفرستید.