بیش از 230 سازمان مردم‌نهاد از 75 کشور جهان در نامه‌ای خطاب به رهبران دنیا خواستار دست زدن به یک «اقدام بین‌المللی قاطع با هدف پایان دادن به بحران گرسنگی در جهان» شده‌اند.

بحران گرسنگی، مسئله مهم و قدیمی است که با شروع جنگ اوکراین تشدید شده است. به گفته دبیرکل سازمان ملل افزایش قیمت مواد غذایی در نتیجه جنگ اوکراین است که این روند را تشدید کرده است. این مسئله صرفا محدود به کشورهای آفریقایی نیست و خبرهای متعددی منتشر شده که نشان می‌دهد، این وضع در برخی کشورهای غربی نیز وجود دارد.

در چنین فضایی، بیش از 238 سازمان مردم‌نهاد طی یک نامه سرگشاده خطاب به رهبران جهان نسبت به تشدید این وضع و تبعات آن به ویژه در کشورهای فقیر هشدار داده‌اند. طبق برآوردها هر چهار ثانیه یک نفر در جهان از گرسنگی می‌میرد و این سازمان خواستار اقدام بین‌المللی قاطع برای «پایان دادن به بحران گرسنگی در حال تشدید در جهان» است. به نوشته پایگاه خبری شبکه الجزیره، ۲۳۸ سازمان مردم‌نهاد متعلق به 

۷۵ کشور از جمله سازمان‌های «آکسفام»، «کودکان را نجات دهید» و «طرح بین‌الملل» در این نامه سرگشاده که خطاب به رهبران شرکت کرده در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک فرستاده شده به ابراز ناراحتی از افزایش فزاینده گرسنگی در جهان پرداخته‌اند: «۳۴۵ میلیون نفر هم اکنون گرسنگی شدید را تجربه می‌کنند، رقمی که از سال ۲۰۱۹ تاکنون بیش از دو برابر شده است.»

 به گزارش فارس آنها تاکید کرده‌اند: «به رغم وعده رهبران جهان مبنی بر عدم اجازه به وقوع دوباره گرسنگی در قرن بیست‌ویکم، گرسنگی بار دیگر تبدیل به یک پدیده قریب‌الوقوع در سومالی شده است. در سراسر جهان 

۵۰ میلیون نفر در ۴۵ کشور در آستانه قحطی قرار گرفته‌اند.» این سازمان‌های مردم‌نهاد با اشاره به اینکه «طبق برآوردها هر روز ۱۹۷۰۰ تن در جهان در اثر گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند» تاکید کرده‌اند، این به معنای این است که هر چهار ثانیه یک نفر دارد در جهان از گرسنگی می‌میرد. بر اساس اعلام این نهادها، بحران جهانی گرسنگی ناشی از «ترکیب مرگبار فقر، بی‌عدالتی اجتماعی، نابرابری جنسیتی، درگیری، تغییرات آب و هوایی، و شوک‌های اقتصادی» و همین طور تأثیرات ادامه‌دار همه‌گیری ویروس کرونا و جنگ در اوکراین است.

«محنا احمد علی الجبالی» از «انجمن مراقبت از خانواده یمن» و از امضاکنندگان این نامه می‌گوید: «این وحشتناک است که با وجود همه فناوری‌ها در حوزه کشاورزی و تکنیک‌های برداشت محصول، امروز هنوز ما داریم درباره قحطی در قرن بیست و یکم صحبت می‌کنیم. این مشکل مربوط به یک کشور یا یک قاره نیست و گرسنگی هرگز تنها یک علت ندارد. مشکل مربوط به بی‌عدالتی در کلیت بشریت است» او ادامه داد: « ما نباید به منظور تمرکز هم بر ارائه کم‌های غذایی فوری نجات‌ّبخش و هم ارائه حمایت‌های طولانی مدت‌تر با هدف قادر ساختن مردم به مراقبت از آینده خوئد تا هم بر تامین غذای فوری نجات دهنده و هم بر حمایت طولانی مدت تمرکز کنیم تا مردم بتوانند مسئولیت آینده خود و تامین کردن خودشان و خانواده‌شان حتی یک لحظه بیشتر منتظر بمانیم.»