ژان لوک گدار که از وی به‌عنوان پدر سینمای موج نو یاد می‌شد، دیروز سه‌شنبه 22 شهریور در سن ۹۱ سالگی بدرود حیات گفت. وی بازیگر، فیلمنامه‌نویس، نویسنده مجله کایه دو سینما و کارگردان آثار متعددی در سبک نئورئالیسم بود. اما گدار از مخالفان نظام سرمایه‌داری و جنگ و استعمار بود و بارها به صراحت اعتراض خود را نسبت به جنایات آمریکا و اسرائیل و همچنین سیاست‌های استعماری دولت کشورش- فرانسه- ابراز کرده بود. دومین فیلم وی با عنوان «سرباز کوچک» به‌خاطر به تصویر کشیدن بخشی از مقاومت مردم الجزایر در مقابل اشغالگران غربی، از سوی دولت فرانسه توقیف شد و از پرده سینما پایین آمد! وی همچنین از اعضای جنبش تحریم فرهنگی اسرائیل بود. گدار که اوائل یک مارکسیست افراطی بود، بعدا از این مکتب پوچ و مادی‌گرا سرخورده شد، اما هیچ‌گاه نگاه انتقادی و اعتراضی او به غرب و نظام سلطه پایان نیافت. به‌طور مثال، وی در آخرین ماه‌های زندگی‌اش، مصاحبه انتقادی تندی علیه جشنواره فیلم کن نمود و آن را به «سلاحی تبلیغاتی» توصیف نمود. همچنین جشنواره هفتادویکم کن که چهار سال قبل برگزار شد از ژان لوک گدار دعوت کرده و فیلم او به نام «کتاب تصویر» را نیز در بخش مسابقه اصلی قرار داده بود، اما علی‌رغم همه این باج‌ها، گدار به جشنواره کن نیامد و آن‌قدر برایش بی‌اهمیت بود که حتی نخل طلای ویژه نیز باعث نشد تا از خانه‌اش در پاریس خود را به سواحل کروازت در جنوب فرانسه برساند! وی حتی به‌رغم دعوت مراسم اسکار برای دریافت جایزه یک عمر فعالیت سینمایی، حاضر به حضور در این مراسم آمریکایی نشد.