تربیت از امور قصدیه نیست، و امری بالینی است. یک رابطه تنگاتنگ حضوری است، و اصلا در قالب الفاظ و منحصر در مفاهیم نیست. تربیت همین رابطه‌ای است که انسان با خود و دیگران برقرار می‌کند. حتی اگر حرفی هم زده نشود، رابطه تنها هم نقش سازندگی دارد. خداوند در آیه 21 سوره احزاب می‌فرماید: پیامبر(ص) در همه زمینه‌ها برای شما الگو هستند. چه ظاهری، چه دیداری، چه گفتاری و چه کرداری.(1)
____________
1- ادب الهی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، کتاب دوم، ص 193