فوتبال ما چه کسی را به عنوان رئیس‌می‌خواهد؟! (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
با این حساب، شک نباید کرد که از امثال این افراد نمی‌توان انتظار داشت که با آمدن خود، فضای پرحاشیه و تنش و مخرب فعلی فوتبال را دفع کنند و از بین ببرند و به جای آن فضای سالم و سازنده و محترمانه حاکم کنند.
فردی که امروز فوتبال ما احتیاج دارد، کسی است که شجاع و با انگیزه و همت بوده و مرعوب این فضا و فضا سازان نباشد اما در کمال تاسف و تعجب می‌بینیم کسانی خیلی برای نشستن بر صندلی ریاست فوتبال، خودشان را به آب و آتش می‌زنند که نه تنها مرعوب هستند و در عمل، ثابت کرده‌اند که سخت از جریانات بدنام مافیایی و رسانه‌ای می‌ترسند که اصولا « محصول» و « معلول» این جریانات هستند.
در واقع، اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم بعضی از این افراد، علی رغم ظاهری که برای خود می‌سازند و شعارهای قدسی و باارزشی که چهره واقعی خود را پشت آن پنهان کرده‌اند و ادعایی که درباره انقلابیگری و حتی رزمندگی دارند، اما عملا جاده صاف کن عناصر بی‌شخصیت، لاابالی، هرهری مسلک وفرصت‌طلبی هستند که اولا سخت از عقب‌ماندگی فرهنگی در رنج هستند و ثانیا به هیچ ارزش و باور و مسلک و مکتبی به جز منفعت نامشروع و شیادی اعتقادی ندارند!
بنابراین، چنین افراد وعناصر جاده صاف کنی که عملشان با گفتارشان از خاک تا افلاک فاصله دارد و ماجرایی مثل«پرونده ویلموتس» فقط یکی از شاهکارهایشان است، در ضرباتی که در سال‌های اخیر(حداقل یک ربع قرن اخیر)، چه از حیث فنی و چه مخصوصا از نظر فرهنگی و سقوط اخلاقی و... به فوتبال ما وارد شده، تقصیرکار و متهم درجه اول به حساب می‌آیند.
اگر تحقیق دقیق و تحلیل علمی و منصفانه‌ای برای کشف ریشه‌های خرابی‌های فوتبال و دردها و آفاتی که امروز سخت این رشته ورزشی به آن مبتلا شده و خیل طرفدارانش را آزار می‌دهد و « لذت بردن از فوتبال» را به بی‌معنی‌ترین عبارت درباره فوتبال ایران تبدیل کرده، صورت گیرد، بی‌تردید این نظر و تحلیل ما اثبات خواهد شد و ردپای عناصر و افراد ذکر شده که سابقه‌ای در فوتبال ندارند اما از قِبل آویزان شدن به آن، صاحب همه چیز شده و حتی به مناصب بین‌المللی نان و آب‌دار رسیده‌اند، به شکل بیّن و آشکاری دیده می‌شود.
اگر واقعا روزی قرار باشد که برای اصلاح این فوتبال آفت‌زده که به طور حساب شده تحت شعارهای مزورانه‌ای مثل حرفه‌ای‌گری به بیراهه افتاده است، دردها و مشکلات و آفات، شناسایی و یا درمان و یا از بیخ و بن ریشه‌کن شوند، مطمئنا نام این افراد در لیست مقصران، خودنمایی خواهد کرد. افرادی که با عملکرد خود تحت عناوین مختلف، فوتبال ایران را به روز سیاه نشانده‌اند و هنوز هم دست بردار نیستند و چرب و شیرین آن، حسابی زیر زبان خودشان و رفقایشان مزه کرده و به دنبال ریاست مجدد بر فوتبال و تداوم بخش و حافظ وضع موجود هستند، باید هرچه سریع‌تر به پای میز محاکمه کشیده شوند، در آن صورت بدون کوچک‌ترین تردیدی اولا خیلی از مسائل و ابهامات، حل و روشن می‌شود و ثانیا پای خیلی از اشخاص دیگر به میان می‌آید که کسی تصورش را نمی‌کند که اینان تا این حد در پشت پرده فوتبال موثر بوده‌اند!