پیشگویی شهادت امام حسین(ع) (حکایت خوبان)
روزی امام حسین(ع) بر امام حسن(ع) وارد شد و نگاهش که به امام حسین(ع) افتاد، گریست. امام حسین(ع) گفت: چرا گریه میکنی؟ امام حسن(ع) گفت: به خاطر آنچه با تو خواهد شد میگریم. آنچه با من میشود، سمّی است که به دسیسه به من میدهند، و با آن کشته میشوم، اما هیچ روزی، مانند روز تو نیست ای اباعبدالله! سی هزار مرد جنگی به جنگ با تو میشتابند، و همه ادعا میکنند که از امت جدمان محمد(ص) هستند، و خود را به اسلام میبندند و بر کشتن و ریختن خونت و هتک حرمتت و اسیر کردن فرزندانت و زنانت و تاراج اموالت، گرد میآیند، و همین هنگام است که لعنت بر بنیامیه فرود میآید و آسمان خون و خاکستر میبارد و همهچیز، حتی وحوش بیابان و ماهیان دریا بر تو میگریند.(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- امالی، شیخ صدوق، ص 177، ح 179