سعادت آن است که رسیدن به آن هیچ‌گونه پشیمانی نداشته باشد و شقاوت آن است که برای انسان غیرقابل تحمل باشد. سعادت مطلوب نهایی بشر است و شقاوت آن چیزی است که انسان همیشه از آن دوری می‌گزیند. (1)
عقل وسیله شناخت سعادت است، عقل یا مستقیما سعادت را می‌شناسد و یا با راهنمایی انسان به مکتب و آیینی است که سعادت را نشان می‌دهد. (2)
________________________
1- مجموعه مقالات، شهید مطهری(ره)، ص 78
2- همان، ص 79