خیانت نان و آب دار
سیدپویان حسین پور با انتشار این تصویر: «این کمک‌هزینه آشکاری‌ست که مصی علینژاد در ۷سال گذشته بابت کمپین‌هایش از دولت آمریکا دریافت کرده است. تنها در سه سال اخیر که تعدادی از زنان داخل ایران با تحریک علینژاد دچار مشکلات قضایی شدند، او نزدیک به ۳۳۰هزار دلار پول گرفته...»
حقوق بشر آمریکایی
محمد شیرازی: «وقتی حرف از طنزی بنام حقوق بشر میشه؛ حتماً ساعت۱:۲۰ فرودگاه بغداد و جنایت بر علیه مسلمانان میانمار در همین سال‌های اخیر حرف اول رو میزنه.»
دو خبر مهم
مهدی قاسم زاده: «قابل توجه خودحقیر پندارها؛ دو خبر که نباید لابلای اخبار حاشیه‌ای گم شود: ۱. در ماه گذشته میلادی، تورم ماهانه در ترکیه از ۴ درصد عبور کرد و تورم سالانه نیز به حدود ۹۵ درصد رسید؛ بالاترین نرخ تورم طی ۲۴سال گذشته، آن‌هم باوجود روابط مثلا خوب با آمریکا و بدونِ تحریم! ۲. برای اولین بار پس از ۷ سال، در ژاپن برنامه قطعی برق اجرا خواهد شد؛ چون به‌علت گرمای شدید و افزایش استفاده از کولر، تولید برق کفاف نیاز مردم را نمی‌دهد!»
سیاسی بازی به جای فوتبال
داوری: «‏فوتبالیستی که در آستانه ورود به ۳۶ سالگی است و به‌زعم کارشناسان، هم بدن و هم فوتبالش افت کرده و می‌دانسته که در پایان قراردادش، تمدیدی در کار نیست، ناگهان به اظهارنظرهای شاذ سیاسی رو می‌آورد تا ضعفهایش را پنهان و خود را قربانی حاکمیت جلوه دهد! این روشها نخ نما است، آقای..!»

فصل همدلی...
ایسنا تصویری از یک کودک زلزله زده افغانستانی در آغوش امدادگر ایرانی منتشر کرد.

پول خودشون رو بده، کمک پیشکش
امیرعلی ابوالفتح: «وزیرخارجه آمریکا، کمک ۵۵ میلیون دلاری به افغانستان را اعلام کرد! کشوری که 7 میلیارد دلار از پول بانک مرکزی افغانستان را بلوکه کرده است، حالا قصد دارد در «چارچوب کمک‌های بشر دوستانه» به زلزله زدگان افغان، 55 میلیون دلار کمک اهدا کند!»
چرا تعامل اقتصادی با سوریه ضعیف است؟
محسن مقصودی: «متاسفانه پس از ۹ ماه از شروع به کار دولت سیزدهم، هنوز هیچ تحولی در صادرات به سوریه رخ نداده است. در برنامه اخیر ثریا ضمن تقدیر از فعال شدن دیپلماسی اقتصادی باهمسایگان، از عدم توجه به بازار سوریه انتقاد کردیم. ترکیه به صورت غیررسمی ۱۳ برابر ایران به سوریه صادرات می‌کند.»
در حاشیه کنکور
خبرگزاری صداوسیما با انتشار این عکس نوشت:«یکی از دانشجویان دانشکدۀ کوثر گنبد که مادر یک‌ نوزاد چندماهه است، در جلسه آزمون خیلی نگران فرزندش بود، به شکلی که دوری از فرزندش، باعث استرس و عدم تمرکزش شده بود و نمی‌توانست به سؤالات پاسخ دهد.یکی از مراقبین که متوجه ماجرا شده بود، نوزاد او را در آغوش گرفت و تمام مدت نزدیک مادرش ماند، تا او با خیال راحت آزمونش را به پایان برساند.»