این ارزیابی فنی را روزنامه واشنگتن‌تایمز منتشر کرده و با طرح این سؤال که توان اسرائیل در برابر تهدیدات ایران چقدر موثر است، نوشت: چند نمونه از پیشرفت‌های فناوری نظامی هستند که مسیر تاریخ را تغییر داده‌اند؛ از جمله مسلسل (۱۸۸۴)، هواپیماهای جنگی (۱۹۰۳) و بمب اتم (۱۹۴۵). اما فناوری‌های نظامی کنونی اگرچه اهمیت تاریخی ندارند، اغلب می‌توانند توازن قدرت را در سطح منطقه یا جهان تغییر دهند.

نزدیک به یک دهه، سیستم ضدموشکی اسرائیل معروف به «گنبد آهنین» از آن در برابر حملات موشکی و توپخانه‌ای محافظت می‌کرد. هر لانچر این سامانه از رادارها و چهار پرتابگر تشکیل شده است که قادر به شلیک ۲۰ موشک «تامیر» می‌باشند. 

تهدیدهای شبکه حزب‌الله لبنان (وابسته به سپاه پاسداران ایران) و فلسطینی‌ها ادامه دارد.از طرف دیگر، ایران با موشک‌های بالستیک میان‌برد و نزدیک شدن به نقطه‌ای که آن را قادر به تولید تسلیحات هسته‌ای می‌کند، همچنان بزرگ‌ترین تهدید علیه اسرائیل است.

درواقع مشکل آشکار هر سیستم ضدموشکی این است که می‌تواند با یک رگبار بسیار عظیم از کار بیفتد. بر اساس گزارش‌ها، حزب‌الله بین ۴۰ تا ۱۵۰ هزار موشک

دارد که می‌توانند اسرائیل را هدف قرار دهند.

حزب‌الله تا سال ۲۰۱۸ به طور مکرر اسرائیل را هدف حملات موشکی قرار می‌داد، اما از آن زمان تاکنون حمله موشکی بزرگی علیه اسرائیل انجام نداده است. 

مشکل نه چندان آشکار گنبد آهنین این است که هر موشک «تامیر» حدود ۵۰ هزار دلار قیمت دارد. هزینه یک رهگیری معمولی بین ۱۰۰ هزار 

تا ۱۵۰ هزار دلار است و بودجه این سامانه با وجود هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی موجود، قابل تداوم نیست.

سامانه پرتو آهنین هم نخستین سلاح لیزری هدایت‌شونده قابل استقرار است که یک پیشرفت بزرگ در فناوری دفاعی به شمار می‌رود.

اما بزرگ‌ترین مشکل سلاح‌های مبتنی بر لیزر، نیاز به قدرت و زمان لازم برای تکمیل یک چرخه زمانی بین شلیک است. پرتو آهنین تا چه حد بر موازنه قدرت میان اسرائیل و شبکه‌های مقاومت و ایران تاثیر می‌گذارد. در پاسخ به این سؤال باید گفت سامانه پرتو آهنین بی‌تردید آن‌گونه که بنت ادعا می‌کند نیست و نمی‌تواند یک تغییردهنده 

بازی باشد.