با آنکه  امر آموزش و پرورش نسل آینده‌ساز کشور از مهمترین امور و غفلت از آن بسیار نگران‌کننده و خطرناک است، اما مشاهده می‌شود که در سایه همین غفلت‌ها، پای شرکت‌های خارجی هم به این کانون سرنوشت‌ساز کشور باز شده است!
در تازه‌ترین نمونه، شرکت سامسونگ تلاش برای تبدیل شدن به بازیگری فعال در عرصه اجتماعی- آموزشی کشورمان را در سایه غفلت و عدم نظارت مسئولان امر آغاز کرده است. بر همین اساس این شرکت از یک سال پیش تاکنون اقدام به تاسیس مرکز آموزشی ویژه‌ای به نام «کودکان امید» برای خردسالان ایرانی نموده است. در این مرکز که همچون موارد مشابه خارجی با استفاده از ظرفیت اجتماعی برخی هنرمندان و خوانندگان مطرح، شروع به کار نموده، برند «سامسونگ» به عنوان نمادی آشکار از «پیشرفت و توسعه غربی» در ذیل کلاس‌های آموزشی تکنولوژیک در اختیار کودکان قرار می‌گیرد.
اطلاعات رسمی منتشر شده از سوی شرکت سامسونگ حاکی از آن است که «کودکان امید» راه‌اندازی چهار کتابخانه گویا، 10 مرکز آموزشی هوشمند و یک آکادمی مهندسی را در سال جاری در دستور کار خود قرار داده است. این مجموعه که فعالیت خود را از یک سال پیش در ایران آغاز کرده است در فاز جدیدی از برنامه‌های خود، یک هنرپیشه ایرانی را به‌عنوان سفیر کودکان امید معرفی کرده است.
این مرکز در ادامه تلاش‌های شرکت‌های چند ملیتی نفتی همچون شل، توتال، استات اویل و بسیاری از شرکت‌های مجری نظام لیبرال سرمایه‌داری در جهان سوم تلاش برای تثبیت سیستم سرمایه‌داری و لیبرالیستی را در قالب‌ برنامه‌هایی به ظاهر آموزشی و مهارتی در دستور کار خود قرار داده است.
در این مسیر سامسونگ موفق به انعقاد قراردادی با سازمان فنی و حرفه‌ای تهران نیز شده است!
معلوم نیست مسئولان آموزش و پرورش و دیگر متولیان امر، با تمسک به کدام قانون فرزندان بی‌گناه و معصوم کشورمان را در معرض آموزه‌های شرکت‌های چند ملیتی قرار می‌دهند و کدام مرکز عالی بر محتوای آنچه به کودکان ما در این گونه مراکز آموخته می‌شود، نظارت دارد؟ دستگاه‌های نظارتی در کجای این داستان هستند و آیا قرار است آنقدر دیر خبردار شوند تا کار از کار گذشته و دیر شود؟ آیا شرکت تجاری و بازرگانی مثل سامسونگ که منطقاً باید بدنبال سود و بازگشت سرمایه‌اش باشد، با هدف خدمت به خلق چنین برنامه‌ای را در ایران پیاده می‌کند!؟