kayhan.ir

کد خبر: ۲۴۳۸۹۳
تاریخ انتشار : ۲۹ خرداد ۱۴۰۱ - ۲۱:۲۷

اگر رسانه‌ها به وظایف خود عمل کنند... (نکته ورزشی)

 

سرویس ورزشی-
برای موفقیت در یک کار جمعی و یک سروکار اجتماعی، همه اجزاء وعناصر موثر و حاضر‌، باید به نقش و کارکرد خود به درستی عمل کنند. مثلا الان بحث « جراحی اقتصادی» در کشور ما مطرح است و مردم به امید ایجاد یک اقتصاد باثبات و پایدار در آینده‌، دارند سختی‌ها و گرانی‌ها را با همه وجود تحمل می‌کنند. ما هم به عنوان یک شهروند و عضو کوچکی از این ملت بزرگ و نجیب و مقاوم‌، امیدواریم و دعا می‌کنیم این طرح به نتیجه خوشایند وهدف روشن و ملی خود برسد، اما این را هم می‌دانیم که این طرح ملی زمانی به نتیجه و هدف می‌رسد که همه قوا و دستگاه‌ها وعناصر اجرایی و نظارتی و... با شدت و دقت به وظیفه خود عمل کنند.
به ثمر رسیدن این طرح از عهده دولت‌، به تنهایی خارج است و « همه با هم»
باید به میدان بیایند. مجلس‌، قوه قضائیه‌، تعزیرات، رسانه‌ها و تک تک مردم باید هشیارانه و آگاهانه عمل کنند که این« عسر» به « یسر» تبدیل شود و اقتصاد و بازار و تجارت و معیشت و مسکن سروسامان پیدا کند، اگر این نباشد و این‌گونه رفتار نشود، این طرح به اهداف خود نخواهد رسید و طبق معمول فقط توده‌های مظلوم مردم به سختی و مشقت خواهند افتاد، مشتی فرصت‌طلب و انگل زاده و نان به نرخ روز خور‌، جیب‌های خود را از مال حرام پرتر می‌کنند و پیامدهای بسیار منفی آن‌، دامن « مردم»‌، همان مردم«همیشه در صحنه»‌، همان مردم « هشت سال دفاع مقدس» و همان مردم«شهید داده» را خواهد گرفت، دنیا کماکان به کام دزدها و رانت خوارها و فرصت‌طلب‌ها و قاچاقچی‌ها و گرانفروش‌ها و قالتاق‌ها خواهد بود و... که
ان شاء الله چنین مباد و با عمل به وظیفه‌، روزهای گشایش و آسانی در انتظار ملت قهرمان و مقاوم و همیشه سرفراز ایران خواهد بود.
خواستیم برای جمله آغازین خود یک مثال بزنیم که خیلی مفصل شد. بله، عرض می‌کردیم. در ورزش هم داستان‌، غیر از این نیست. در ورزش هم‌، همه اجزاء و عناصر دخیل باید به وظیفه خود عمل کنند تا رسیدن به هدف پیشرفت‌، میسر شود. از جمله این اجزاء و عناصر‌، عنصر « رسانه» است‌، اما آیا چنین امری اتفاق افتاده است؟ آیا مثلا رسانه‌ای فراگیر و تاثیرگذار مثل تلویزیون به رسالت و وظیفه خود در قبال ورزش به درستی عمل می‌کند؟ ما نه فقط درباره تلویزیون- که رسانه‌ای فراگیر و مردمی است- بلکه در مورد اغلب رسانه‌هایی که در حوزه ورزش فعال هستند اعتقاد راسخ- هرچند برخورنده - داریم که به نقش و عملکرد خود‌، آنچنان که باید عمل نمی‌کنند و لاجرم انتظارات به حق مردم و جامعه را برآورده نمی‌سازند. مردم از رسانه‌ها توقع دارند به جای اینکه روی خرابکاری‌ها و انحراف‌ها و حتی خیانت‌ها ماله بکشند و در قبال دریافت پاداش و صله‌، به دنبال توجیه کردن کم کاری‌ها و رفتارهای غلط برخی از مسئولان باشند، کنار مردم باشند‌، زبان مردم باشند، انعکاس دهنده انتظارات به حق و مطالبات مردم باشند.
ما- با عرض معذرت از همکارانی که عاشقانه به مسئولیت خود عمل می‌کنند و متعهدانه و منصفانه‌، دغدغه نقد دقیق و گره گشای مسائل ورزش را دارند- به صراحت اعلام و تاکید می‌کنیم که اغلب رسانه‌های ورزشی ما، به شکل و صورت‌های مختلف آن - سایتی، خبرگزاری، مکتوب، تصویری‌، سیمایی و...- در کنار مردم و پیگیر مطالبات مردم نیستند و مسئولان عوضی آمده نالایق، با حربه پاداش و سفر و پست و مشاورت و...‌، دهان آنها را بسته و قلم آنها را در خدمت خود قرار داده‌اند. دلیل محکم و قاطع ما هم برای این ادعا، وضعیت ورزش از حیث فرهنگی و اخلاقی و مدیریتی و اجرایی و مالی و... است.
ما معتقدیم که اگر رسانه‌ها به طور منطقی و بایسته به نقش و وظیفه خود عمل نمایند و مسائل و موضوعات مطرح در ورزش را به بوته نقد وتحلیل بکشند و به اصطلاح‌، مو را از ماست بیرون بکشند و در یک کلام‌، در فعالیت و عملکرد خود‌، منافع ملی و مطالبات به حق مردم و جامعه را به منفعت و مصلحت ترجیح دهند‌، حتما وضعیت فنی و فرهنگی ورزش چنین نخواهد بود که حالا هست، دیگر هیچ غریبه فرصت‌طلبی برای رسیدن به پست ومقام و تصاحب صندلی ریاست این و آن فدراسیون، به این در و آن در نمی‌زند و دم این و آن را نمی‌بیند‌، رای و صاحب رای را نمی‌خرد و...‌ چون می‌داند اگر به پست و مقام برسد، رسانه‌های باشرف و باشخصیت و مردان مرد آزاده و باغیرتِ صاحب قلم و میکروفونی هستند که با همه توان، عقاب وار‌، رفتار و اقدامات مدیریتی او را زیر نظر دارند و اگر قدمی کج بردارد که نه به نفع منافع ملی و مصلحت ورزش که برای خود و رفقا و... باشد‌، بی‌امان و یکپارچه‌، او را به توپ نقد و انتقاد می‌بندند. آن وقت دیگر کسی باید خیلی عاشق خدمت باشد که دل و جگر این را داشته باشد که برای تصاحب ریاست فلان فدراسیون‌،
پا پیش بگذارد و داوطلب شود. باید مردانی باشند از جنس آن شیرمردانی که قدم به میدان مین می‌گذاشتند.
اگر رسانه‌ها به وظیفه خود عمل کنند، دیگر هیچ « ناشسته روی از گرد راه رسیده» ای، صعود به جام جهانی را که فقط و فقط محصول و نتیجه لیاقت و توان ذاتی وغیرت ملی فوتبالیست‌ها و دعای خیر ملت است به نفع خود و به حساب لیاقت‌های خود مصادره نمی‌کند و قلم‌ها و میکروفون‌ها و سایت‌ها و برنامه‌های تلویزیونی را که صد درصد آنها از بیت‌المال و جیب مردم تامین می‌شوند، به بوق تبلیغاتی خود تبدیل نمی‌کند که « سریع‌ترین صعود» را به چماق و منتی تبدیل کنند و یکسره و بی‌امان‌، بر سر « بینندگان عزیز و ارجمند»! بکوبند. دیگر هیچ بی‌لیاقت فاقد مشروعیتی‌، بر صندلی مهم‌ترین و پرمخاطب‌ترین فدراسیون ورزشی کشور نمی‌نشیند و حریم و حرمت عزیزترین تیم یک کشور را وقیحانه و گستاخانه زیر پای بعضی از عناصر فاسد لگد مال نمی‌کند تا بسیاری از رسانه‌ها- از جمله تلویزیون و برنامه‌هایی که مثلا قرار بود خیلی خیلی فاخر!! باشند- درباره آن و از ترس به خطر افتادن سفر کانادا و قطر و... بی‌شرمانه سکوت کنند و روش«شتر دیدی ندیدی» را در پیش بگیرند و بدتر از آن‌، به دنبال ماله‌کشی و فریب افکار عمومی باشند!!
اگر رسانه‌ها به وظایف خود عمل می‌کردند، آن وقت در برخورد با مروجان قالتاقیسم و قبح شکنان اخلاقی و فرهنگی‌، فقط یک مجله به نام کیهان ورزشی بر چهره این سیاهکاران مهر« باطل شد» نمی‌کوبید و سقوط و عزلشان را تدارک نمی‌دید، بلکه همه رسانه‌ها یکصدا در برابر سیاهکاران پرادعایی که اردو و حریم مقدس تیم ملی را به « جایی دیگر»- که لابد مطلوب این قماش است- تبدیل کرده بودند‌، غیرتمندانه و شرافتمندانه می‌آشفتند و دودمان این عوضی آمده‌های نامحرم را به باد می‌دادند‌، اما متاسفانه چون چنین نیست، چون اغلب رسانه‌ها و سرآمد همه‌، رسانه بسیار مهم و تاثیرگذاری مثل سیما- که به گفته «خمینی کبیر» قرار بود دانشگاه باشد- باندی عمل کرده و به وظیفه ملی و شرعی و حرفه‌ای خود در قبال ورزش عمل نمی‌کنند‌، چنین اتفاقاتی نمی‌افتد و بدتر از همه اینکه خیلی از این رسانه‌ها با اشاره مافیای رخنه کرده در فوتبال‌، به طور هماهنگ طوری موضع می‌گیرند که به جای روشنگری- که از اصلی‌ترین وظایف رسانه و قلم است، همان قلمی که خدا به نامش و آنچه می‌نویسد سوگند خورده است «ن والقلم و مایسطرون...»- به فریب افکار عمومی منجر شود و سر مردم کلاه بگذارند و در علت برکناری و عزل فلان مدیر نالایق، فقط بر مسائل مالی و پاداش و پرداخت‌های نجومی و... تاکید کنند و کلمه‌ای درباره علت اصلی برکناری - که قبح شکنی اخلاق و اباحه‌گری اعتقادی و فرهنگی بود – بر قلم و زبان نرانند و... و تا این وضع هست،از ورزش هم غیر از این نمی‌شود انتظار داشت.
بالاتر عرض کردیم ورزش مثل هر جا و حوزه دیگری وقتی پیشرفت و در مسیر بهبود و ترقی حرکت می‌کند که همه اجزاء وعناصر دخیل در آن به نقش و وظیفه خود به درستی عمل کنند، منافع ملی و مصلحت ورزش و مطالبات مردم را قربانی منافع شخصی و خواسته‌های حقیر خود نکنند و...