kayhan.ir

کد خبر: ۲۴۲۹۶۱
تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱۴۰۱ - ۲۰:۳۰
یک کارشناس صنعت لبنیات مطرح کرد

لزوم احیای طرح شیر مدارس

 
 
 
کارشناس صنعت لبنیات با اشاره به اهمیت شیر مدارس برای تقویت کودکان، گفت: طرح شیر مدرسه بایستی بعد از آسیب شناسی مجدد احیا شود.
به گزارش ایسنا، حسین چمنی در نشست خبری صنایع لبنی که به مناسبت روز جهانی شیر برگزار شد با اشاره به اینکه مصرف شیر در کشور به شدت کاهش یافته است، افزود: سه گروه از کاهش مصرف شیر متضرر می‌شوند. دولت بزرگ‌ترین زیان‌دهنده است، زیرا صنعت شیر کشور یعنی از تولید علوفه تا صنایع تبدیلی بیش از دو میلیون فرصت شغلی پاره وقت و تمام وقت ایجاد کرده است. این فرصت شغلی توسط بخش خصوصی بوده در حالی که ایجاد اشتغال وظیفه دولت است.
وی ادامه داد: در صنعت شیر کشور بیش از ۹۰ درصد سرمایه‌گذاری‌ها توسط بخش خصوصی انجام شده است. اگر کاهش سرانه مصرف باعث کاهش فرصت شغلی شود و سرمایه سرمایه‌گذاران راکد شود مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد.
کارشناس صنعت لبنیات اضافه کرد: کاهش مصرف شیر باعث می‌شود که جامعه بیمار تحویل بگیریم و هزینه‌های زیادی به دولت و مردم و بخش سلامت کشور وارد می‌شود. از طرفی توسعه در کشور با حضور انسان‌های بیمار امکان‌پذیر نیست و کاهش تولید ناخالص ملی را هم در پی خواهد داشت زیرا جامعه‌ای که بیمار شود جامعه سالم را زمین‌گیر می‌کند.
 چمنی با بیان اینکه کاهش سلامت و بهره هوشی و افزایش هزینه‌های درمانی خانواده‌ از عوامل دیگر کاهش مصرف شیر و لبنیات است، تصریح کرد: یکی از طرح‌هایی که به افزایش سرانه مصرف شیر کمک خواهد کرد و قبلا هم در کشور اجرا می‌شد طرح شیر مدرسه بود.
وی افزود: اهمیت توزیع شیر در مدارس از این جهت است که عادت غذایی مصرف این ماده غذایی را از دوره کودکی در فرزندان ایجاد می‌کند. البته این طرح در ایران به صورت ناقص مصوب و اجرا شد؛ یعنی طرح کامل که توزیع ۷۰ نوبت شیر در مدارس بود انجام نشده است.
کارشناس صنعت لبنیات گفت: میانگین مصرف لبنیات در ۲۷ کشور اروپایی حدود ۲۶۰ کیلوگرم در سال است و این در حالی است که بنا بر اعلام وزارت بهداشت سرانه مصرف سالانه لبنیات در کشور ما کمتر از ۷۰ کیلوگرم است.
چمنی با اشاره به اینکه بودجه امسال شیرمدارس یک ششم سال ۱۳۹۵ است، گفت:۱۰ سال طرح شیر مدارس ناقص بوده و کامل اجرا نشده است. این طرح نیاز به آسیب شناسی دارد. نقاط ضعف طرح شیر مدارس شامل عدم تخصیص به موقع و کافی منابع مالی، توزیع نامنظم با عدم توزیع شیر در برخی مدارس، نبود پیوست فرهنگی، رعایت نکردن استانداردها در شیرهای توزیعی، توزیع استانی شیر مدارس و مشکلات تامین زنجیره سود برای توزیع و نگهداری شیر است.