سرویس سیاسی-

خبری از پرچم‌های قرمز و آبی نیست. تا چشم کار می‌کند، فقط رقص پرچم سه‌رنگی است که همه رنگ‌ها زیر سایه‌اش رنگ می‌بازد. این‌جا ورزشگاه بزرگ آزادی است اما خبری از رقابت و تنش و التهاب نیست. امروز این‌جا همه‌چیز رنگ همدلی و عشق دارد؛ آن هم عشق به قلب تپنده عالم. این‌طور است که تا به خودت بیایی، کسی از پشت سر، پیشانی‌بندی برایت می‌بندد که ندیده، دلت می‌رود برای نوشته دلربایش؛ «عشق جانم، امام زمانم». و تو انگار برمی‌گردی به روزهای حماسه. به روزهایی که از همین جغرافیایی که در آن ایستاده‌ای، لشکر صاحب زمان(عج) راهی جبهه‌ها شد.
بعد از چند روز دست و پا زدن دشمنان و بدخواهان و سم‌پاشی‌های رسانه‌ای‌شان، ورزشگاه یکصد هزار نفری آزادی بالاخره میزبان مراسم خانوادگی هم‌خوانی سرود «سلام فرمانده» شد، یک روز پیش از سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) برای ذکر و توسل به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و تجدید عهد با امام عصر(عج).
فقط با کد رهگیری!
به گزارش فارس، خیلی زود معلوم شد پنجشنبه 5 خرداد باید منتظر یک حماسه بزرگ باشیم؛ درست از روز سوم خرداد که در کمتر از ۷۲ ساعت از شروع ثبت‌نام برای حضور در اجتماع بزرگ خانوادگی سلام فرمانده در ورزشگاه آزادی، اعلام شد ظرفیت تکمیل و سامانه ثبت‌نام، بسته شده است. خبرها از ثبت‌نام بیش از 240 هزار نفر برای این همایش حکایت داشت و همین آمار باعث شد از روز قبل از اجرای مراسم، دست‌اندرکاران مراسم با صدور اطلاعیه از مردم تهران درخواست کنند فقط افرادی که در سامانه ثبت‌نام کرده و کد رهگیری دریافت کرده‌اند، در ورزشگاه آزادی حاضر شوند.
از مراجعه به ورزشگاه خودداری کنید!
این اما پایان غافلگیری‌های همایش سلام فرمانده نیست. عقربه‌های ساعت که به ساعت 17 یعنی زمان مقرر شروع مراسم نزدیک می‌شود، با ورود سیل جمعیت، ظرفیت ورزشگاه عملاً تکمیل می‌شود؛ البته نه ظرفیت رسمی که با نشستن حاضران روی صندلی‌های ورزشگاه شمارش می‌شود. تا جایی که می‌توان سرک کشید، حتی روی پله‌ها جمعیت نشسته و جالب اینکه بسیاری از مادران و پدرها، فرزندان کوچکشان را در آغوش گرفته‌اند تا فضا بازتر شود و عده بیشتری بتوانند در این دورهمی پرشور حضور پیدا کنند. رود خروشان علاقه‌مندان همین‌طور به سمت ورزشگاه در حرکتند که خبر می‌رسد مجریان مراسم دست به دامان برنامه‌های سیما شده‌اند تا از طریق اعلام شفاهی و پخش زیرنویس، از مردم تهران درخواست کنند از مراجعه به ورزشگاه خودداری کنند و از طریق تلویزیون با این مراسم همراه شوند.
خاطره یک روز فراموش‌نشدنی
در دوران دفاع مقدس
برای آنها که مویی سپید کرده‌اند و تصویر روشنی از روزهای پرحادثه اما غرورانگیز دهه 60 در ذهن دارند، این اجتماع پرشور غیرفوتبالی در ورزشگاه آزادی، تداعی‌کننده خاطره یک روز فراموش‌نشدنی در دوران دفاع مقدس است؛ اعزام یکصد هزار نفری سپاهیان محمد(ص) به جبهه‌ها در 12 آذر سال 1365. ظرفیت این ورزشگاه بعدها با اجتماع بسیجیان در سال‌های 71 و 97 هم تکمیل شد.
گوش تا گوش ورزشگاه که پر از جمعیت می‌شود، مراسم به طور رسمی کلید می‌خورد. بعد از اجرای دسته‌جمعی و باشکوه سرود ملی، برنامه‌های فرهنگی ورزشی متنوعی در محوطه زمین چمن اجرا می‌شود؛ از اجرای سرود کوچولوهای دوست‌داشتنی گروه «رسا» که هنرنمایی‌شان با موضوع خودباوری و حمایت از تولید ملی در برنامه عصر جدید هنوز از ذهن‌ها پاک نشده، تا اجرای برنامه توسط باستانی‌کاران گروه «پهلوانان ایران زمین» و اجرای فنون رزمی توسط گروه «رزم انتظاران». حاضران که به وجد می‌آیند و جو ورزشگاه گرم می‌شود، نوبت به اجرای تمرینی سرود محبوب این روزها می‌رسد.
شبیه حاج قاسم
حالا هر روز و هر ساعت، دهه نودی‌ها با عشق جانشان، با امام زمانشان عهد می‌بندند برای او شبیه حاج قاسم شوند؛ شبیه سردار مخلصی که تمام عمرش لباس جهاد را از تن درنیاورد. عهد می‌بندند طوری پای کار این نظام بمانند که مثل حاج قاسم به چشم فرمانده بیایند و او برای سپاه جهانی‌اش آنها را هم گلچین کند.
در این میان، تنها چیزی که سرد و تکراری نمی‌شود، حس و حال حاضران و باران اشک‌شان موقع سلام به فرمانده است.
همدردی با آبادان
تا فضا برای اجرای دوباره سرود سلام فرمانده فراهم شود، مجری مراسم یادی می‌کند از قربانیان حادثه تلخ ریزش ساختمان در آبادان و ضمن تسلیت به خانواده‌های مصیبت‌دیده، همه حاضران در این مراسم را شریک غم آنها می‌داند. حاضران هم با قرائت صلوات، برای شادی روح درگذشتگان و شفای مجروحان این حادثه دعا می‌کنند.
فریادهای «مرگ بر آمریکا»
در ادامه، مجری برنامه از طرف دهه نودی‌های حاضر در مراسم و خانواده‌هایشان با فرزندان عزیز یمن، افغانستان، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و حتی کودکانی که چند روز قبل در مدرسه‌ای در آمریکا با رگبار گلوله یک فرد مهاجم جان خود را از دست دادند، اعلام همبستگی و همدردی می‌کند و حاضران هم با فریادهای «مرگ بر آمریکا» او را همراهی می‌کنند.
مداحانی که وعده حضورشان در این مراسم رسانه‌ای شده، حسابی خوش‌قولند و همگی در ورزشگاه حاضر شده‌اند. از این میان، حاج عبدالرضا هلالی با اجرای سرود «عزیزم حسین» و حاج حسین طاهری با اجرای سرود حماسی «ای لشکر صاحب زمان (عج) آماده‌باش» که هر دو با همراهی زیبای بچه‌ها و بزرگ‌ترها همراه می‌شود، نقش پررنگی در پرشورتر شدن مراسم دارند. جلوه دیگری از همراهی زیبای مداحان برجسته در این مراسم، وقتی رقم می‌خورد که خبر می‌رسد ازدحام مردم در خارج از ورزشگاه، نگران‌کننده شده. این‌جاست که حاج ابوذر روحی و حاج عبدالرضا هلالی با حضور در محل ورودی‌های ورزشگاه، سرود سلام فرمانده را همان‌جا برای حاضران اجرا می‌کنند. بعد هم از آنها درخواست می‌کنند با آرامش محل را ترک کنند تا خدای نکرده در این ازدحام، شاهد اتفاق ناخوشایندی نباشیم.
اما یکی از زیباترین قاب‌هایی که در این مراسم ثبت و ماندگار شد، حلقه اتحاد مداحان روی سن و نگاه رو به آسمان و چشم‌های اشکبار آنها در زمان هم‌خوانی سرود سلام فرمانده بود که حسابی همه را تحت‌تاثیر قرار داد.
نظافت سکوها؛
مراسم به پایان می‌رسد
اما زیبایی‌هایش نه
مراسم با اجرای چندباره سرود سلام فرمانده به پایان می‌رسد اما زیبایی‌هایش، نه. حاضران در ورزشگاه آزادی بعد از چند ساعت انتظار زیر آفتاب داغ خرداد ماه، قبل از اینکه ورزشگاه را ترک کنند، به صورت خودجوش شروع به نظافت سکوها می‌کنند.
مسیرتان کجاست؟
حال خوب مراسم سلام فرمانده اما این‌جا تمام نمی‌شود. همان‌طور که گروهی از حاضران پای پیاده و بچه به بغل در حال حرکت به سمت خروجی‌های ورزشگاه هستند تا خود را به ایستگاه مترو برسانند، تعداد زیادی از آنهایی که با خودروی شخصی به ورزشگاه آمده‌اند، به آنها نزدیک می‌شوند و با اینکه خانواده خودشان در خودرو هستند، می‌پرسند: «مسیرتون کجاست؟ بفرمایید بالا، تا یک جایی با هم بریم.» بعضی‌ها هم که هم‌مسیر نیستند، حاضر می‌شوند مسیرشان را دورتر کنند و پیاده‌ها را تا ایستگاه مترو برسانند. با همین مهربانی‌های ساده، خاطره همایش سلام فرمانده برای همیشه در قلب و ذهن دهه نودی‌ها و خانواده‌هایشان می‌ماند.
ولی‌الله کلامی زنجانی، مرتضی طاهری، محمود کریمی، مهدی سلحشور، سید رضا نریمانی، مهدی رسولی، حسین طاهری، مهدی مختاری، نریمان پناهی، ابوذر بیوکافی و مجتبی رمضانی از مداحان اهل بیت(ع) از مردم برای شرکت در اجتماع بزرگ «سلام فرمانده» در ورزشگاه آزادی دعوت کرده بودند و مهدی سلحشور، عبدالرضا هلالی، سید رضا نریمانی و حسین طاهری در این اجتماع حاضر شدند.
چرا از «سلام فرمانده» ترسیده‌اند؟!
اما چرا دشمن و پادوهای آن از این سرود ترسیده‌اند؟ مافیای «صهیونیسم مسیحی» (آمریکا و انگلیس و اسرائیل)، در طول سال‌ها مرتکب «تحریم» و «ترور» شدند و با رسانه به آن «پژواک» دادند، تا در دل ملت ایران «ترس» بیاندازند. «خط تحریف» هم به کمک «تروریسم ترکیبی» رفت تا دشمن را قوی، و ملت ایران را ناتوان وانمود کند. مافیای»صهیونیسم مسیحی»، قریب دویست سال بر دنیا حکومت کرده و از جنایت و غارت افسار گسیخته ملت‌ها، هیچ دریغ نداشته است. صهیونیسم مسیحی، با توسل به جنگ و تحریم و ترور و عملیات رسانه‌ای، کوشیده تا «وضع ظالمانه موجود» را حفظ کند و خود را در موضع قدرت و اطمینان نشان دهد. اما هراس از واقعیت تغییر، بزرگ‌تر از آن است که بتوان پنهان کرد:
- جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا: «تحلیلگران از مدت‌‌ها پیش درباره پایان نظم تحت رهبری آمریکا و ظهور قرن آسیایی سخن گفته‌‌اند. این اتفاق، پیش چشم ما در حال وقوع است. اکنون شاهد تغییر توازن قدرت از غرب به شرق هستیم».
- ولفگانگ ایشینگر رئیس‌ کنفرانس امنیتی مونیخ: «جهان در حال عبور از غرب به عصر پساغرب است. کاهش نفوذ اروپا و آمریکا زمینه را برای کشورهای دیگر فراهم کرده تا نظم جهانی جدیدی را شکل دهند. برخی از اساسی‌‌‌ترین ارکان غرب و نظم جهانی تضعیف شده است».
-فدریکا موگرینی مسئول پیشین سیاست خارجی اتحادیه اروپا: «قدرت رهبری آمریکا در حال زوال، و قدرت او در حال کاهش است. من هرگز آمریکا را تا این حد قطبی شده ندیده بودم. آمریکا در درون منسجم نیست و بی‌ ثبات ‌شده است.»
- نیکولا سارکوزی رئیس‌جمهور اسبق فرانسه: «محور جهان در حال عبور از غرب، به شرق است. ما در گذشته بر جهان تسلط داشتیم، اما حالا به هیچ وجه مسلط نیستیم. روی کارآمدن فردی مانند ترامپ، نشانه وخامت شرایط غرب بود، نه علت آن».
تمام تقلای «جبهه ترور و تحریم و تحریف»، برای ترساندن ملتی است که پرچم آزادگی را برافراشته، و یاد و نام موعود یقینی همه ادیان الهی را زنده نگاه داشته است. «تروریسم ترکیبی»، همه قدرت مستکبران است؛ و وقتی ترس ملت‌ها بریزد، زورگویان عالم را خلع سلاح و خلع قدرت خواهد کرد.
همخوانی «سلام فرمانده»، قدرت‌نمایی ملت ایران، در برابر «تروریسم رسانه‌ای» است. هر طنین «سلام فرمانده»، پشت قدرت‌های زورگو را می‌لرزاند و لا‌جرم، شبکه رسانه‌ای آنها را با همه عرض و طول شان، برای پرخاش و فحاشی و توهین، به صف می‌کند. آنها می‌ترسند، چون «فرهنگ مهدویت»، پادزهر ترس است و در مقابل ویروس‌های تحریم و تحریف و ترور، واکسینه می‌کند. این هراس، هنگامی بیشتر می‌شود که می‌بینند «سلام فرمانده»، منحصر به ایران نمانده و در میان ملت‌های دیگر (از کشمیر تا نیجریه) بازخوانی می‌شود؛ «عشق جانم... سلام امام زمانم».