نایب قهرمان المپیک 20۱2 لندن اعلام کرد
سوء مدیریت، انگیزه ورزشکاران را از بین برده است/سکوت اعضای مجمع وزنه برداری همچنان ادامه دارد؟!
سرویس ورزشی-
در ادامه انتقادات قهرمانان وزنهبرداری از شرایط حاکم بر این رشته ورزشی؛ این بار نایبقهرمان المپیک 2012 لندن میگوید سوءمدیریت انگیزهها را از بین برده است.
این روزها وضع وزنه برداری کشور تعریفی ندارد و مشکلات این رشته آنقدر زیاد است که صدای ورزشکاران، مربیان و پیشکسوتان را درآورده است. روز جمعه بهداد سلیمی که مدال طلای المپیک 2012 را در دسته سنگین وزن کسب کرده، در گفتوگویی با خبرگزاری فارس عنوان داشت: اتفاقات ناخوشایندی در وزنهبرداری رخ داده است؛ سالها بود که ما به این شیوه مدیریت اعتراض میکردیم اما کسی حرف ما را نمیشنید، مایی که دلمان برای این رشته میسوزد. از سالها قبل زنگ خطر به صدا درآمده بود اما کسی نمیشنید و حالا وزنهبرداری به این روز افتاده است.
قهرمان المپیک لندن درباره اینکه آیا درباره این اتفاقات با وزیر ورزش یا رئیسکمیته ملی المپیک صحبتهایی داشتید یا خیر، گفت: به دفعات صحبت کردیم به خصوص در دوره گذشته وزارت؛ اما کسی ترغیب نمیشد کمک کند یا به وزیر اطلاعات غلط میدادند. از زمانی که آقای سجادی آمده پالسهایی را گرفته و شرایط کمی بهتر شد. سال گذشته حکم بازنشستگی علی مرادی آمد و وزارت 3 ماه را برای انجام کارها وقت داد اما بعد دوباره به وزیر فشار آوردند و مرادی برگشت. حالا شرایط دوباره مثل قبل ادامه دارد و کاری که باید از طرف آقای مرادی انجام میشد،
نشد.
سلیمی درباره اینکه فکر میکنید با این شرایط شاهد تغییرات در فدراسیون باشیم، تصریح کرد: تغییرات دست من نیست و دست وزیر، کمیته و یکسری افراد و نهادهای دیگر است اما امیدوارم هر کسی که تصمیمگیرنده است به جای رفیقبازی به فکر صلاح وزنهبرداری و منافع ملی باشد. من واکنشهای زیادی از پیشکسوتان دیدم، مرادی هم باید به این فکر کند که ماندنش به صلاح وزنهبرداری نیست. او هم نقاط مثبت داشت هم منفی اما منفی بیشتر بود بنابراین فکر میکنم ماندن مرادی به صلاح ورزش نیست.
سوء مدیریت انگیزهها را نابود کرد
بعد از سلیمی نوبت سجاد انوشیروانی دارنده مدال نقره بازیهای المپیک 2012 لندن رسید تا انتقاداتی را نسبت به شرایط وزنه برداری مطرح کند. انوشیروانی هم گفت: وزنهبرداری ایران با توجه به پتانسیل و سابقهای که دارد، میتواند حتی در بخش مدیریت هم در دنیا سرآمد باشد اما سیاستهای غلطی که اتخاذ شده، باعث شده است که بر پیکر این رشته ضربه وارد شود و از ظرفیتهای واقعی آن استفاده نشود. تعامل و صمیمیت در وزنه برداری از بین رفته است. قهرمانان و پیشکسوتان بزرگی داریم که میتوانستند کمک کند اما امروز هیچ کدام از آنها را نداریم. قطعا آسیبهای بزرگی به وزنهبرداری وارد شده که خیلی از آنها غیر قابل جبران هستند. وقتی صحبتهای کسانی که رفتهاند را گوش میدهیم متوجه میشویم که اختلافاتی وجود داشته است. ورزشکار یا مربیانی که اعتراض میکنند کنار گذاشته میشوند و فقط کسانی باقی میمانند که تابع سیستم هستند.
وی در گفتوگوی خود با خبرگزاری ایسنا در مورد حضور کمرنگ جوانان و نوجوانان در قهرمانی جهان تاکید کرد: نوجوانان و جوانان پشتوانهای برای آینده تیم ملی هستند. وزنه برداران نوجوان و جوان با حمایت و کمک خانواده، مربیان هیاتهای استانی سالها تلاش کردهاند، به سطحی رسیدند که باید خودشان را نشان دهند و بهترین جا برای دیده شدن، مسابقات برون مرزی است. در قهرمانی جوانان جهان یونان دیدید که یکی از همین وزنه برداران جوان درخشید، قهرمان جهان شد و رکورد دنیا را جا به جا کرد. تنها عاملی که باعث شد دیگر وزنه برداران جوان به مسابقات قهرمانی جهان نروند، مشکلات مالی بود که ضربه جبران ناپذیری به انگیزه وزنهبرداران وارد کرد. مطمئنا اگر این تیم کامل اعزام میشد، جایگاه تیمی و مدالهای خوبی به دست میآورد اما تلاش کادرفنی بینتیجه
ماند.
مدیرکل ورزش و جوانان استان اردبیل در مورد بیتوجهی فدراسیون به برگزاری مسابقات قهرمانی کشور گفت: برگزاری مسابقات قهرمانی کشور هم به طور کل فراموش شده است و دو سال است که هیچ مسابقهای در سطح کشور برگزار نشده است خصوصا در سنین پایه. تمام باشگاهها خالی شدهاند چرا که مربیان و وزنهبرداران انگیزههای خود را از دست دادهاند. از المپیک سیدنی با توجه به نتایجی که وزنه برداری گرفت، شور و شوقی بین وزنه برداران و خانوادههای آنها به وجود آمد اما با سوءمدیریت انگیزه ورزشکاران را از بین بردهاند. امروز شاید کسی به فضای وزنهبرداری اعتماد نکند تا فرزند خود را وارد این رشته کند.
سکوت مجمع در قبال اتفاقات وزنهبرداری
نگاهی گذرا به صحبتهای قهرمانان وزنه برداری نشان میدهد که وزنه برداری ایران روزهای خوبی را پشت سر نمیگذارد و تقریبا بسیاری از امور به حال خود رها شده و خبری از استعدادیابی و برگزاری اردوهای مستمر نیست، اما چرا کسی از اعضای مجمع یا رؤسای هیاتهای استانی این شرایط را نمیبیند یا نمیخواهند ببینند؟
در همین خصوص غلامرضا سیاهپور، دبیر سابق فدراسیون وزنه برداری در مورد این شرایط میگوید: «ما باید به موضوع نگاه کلانتری داشته باشیم. مشکل ما در مدیریت ورزش این است که هیچ سیستم نظارت و ارزیابی وجود ندارد و بررسی نمیشود که رفتار آن مدیر آیا با مولفههای شغلی همخوانی داشته است یا خیر. مراجع بالادستی باید این کارها را انجام دهند، اما این اتفاق نمیافتد.»
وی در مورد اینکه به نظر شما اصرار مرادی برای ماندن چیست، عنوان کرد: «به هرحال در خیلی از سازمانها مدیرانی هستند که عملکرد خوبی ندارند، اما همچنان حضور دارند و قطعا علی مرادی هم وقتی این شرایط را میبیند با خودش میگوید من چرا
نباشم. »
برخی معتقدند رئیسهیاتی که پس از هماهنگی و جلب نظر رئیسفدراسیون انتخاب شده چطور میخواهد علیه او اعتراض و نسبت به وضعیت این رشته اظهار نظر کند؟ همه چیز به هم ربط دارد. اگر وزنه برداری به این روز افتاده، همه افرادی که مسئولیت دارند، مقصرند. یک نفر با کارهایی که کرده، یک نفر با کارهایی که انجام نداده و دیگری هم با سکوت و نظارهگر بودن. متاسفانه سیستم برای نظارت و ارزیابی وجود ندارد و در مجامع سالیانه نیز بارها مشاهده شده که جلسه در خنثیترین حالت ممکن برگزار و هیچ کس هم انتقادی نمیکند. با این شرایط چطور انتظار میرود وضعیت یک رشته المپیکی درست شود؟