چرا مردم به دولت رئیسی امید و اعتماد دارند؟(نگاه)
مهدی امامقلی
دولت رئیسی با حذف ارز 4200 تومانی که میراث دولت قبل بود،
راه رانت و سوءاستفاده از بیت‌المال را سد کرد.
نکته حائز اهمیت آن که طرح «مردمی کردن یارانه‌ها» که آن را یک
«جراحی اقتصادی» عنوان می‌کنند در برهه‌ای رقم خورده که هنوز مسئله برجام حل نشده و همچنین در شرایطی که ناامنی غذایی، کم‌آبی و جنگ اقتصادی به ابرچالش‌های جدی جهانی تبدیل شده، بین اوکراین و روسیه که «سبد نان جهان» نام گرفته‌اند و یک‌سوم گندم و جو دنیا را تأمین می‌کنند، جنگ و درگیری رخ داده و جهان با بحران‌های اقتصادی و اجتماعی دست‌وپنجه نرم می‌کند.
بعد از اجرایی شدن طرح حمایتی معیشتی در داخل، از یک‌سو رانتخواران و دانه‌درشت‌های اقتصادی و برخی بازندگان سیاسی و فعالان تندروی اصلاحات که دل خوشی از رئیسی و دولت مردمی او ندارند و از سوی دیگر گروه‌های ضدانقلاب در رسانه‌های خود، التهاب‌آفرینی و بحران‌سازی را در دستور کار قرار دادند و طی روزهای گذشته با فراخوان‌های گسترده و سازمان‌یافته در فضای مجازی، سعی کردند مردم ایران را برای یورش بردن به مراکز خرید و اعتراضات خیابانی تهییج و تحریک کنند.
به‌طور مثال یکی از چهره‌های معلوم‌الحال نوشته بود که «تا درگیری مسلحانه بین مردم و حکومت فقط یک گام مانده است!» یا عناصر ورشکسته مثل ربع پهلوی و گروه‌های سلطنت‌طلب خارج‌نشین در شبکه‌های اجتماعی به هشتگ‌سازی‌هایی مانند «اعتراضات سراسری» و... و انتشار ویدئوهای جعلی و یا پیام‌هایی تصویری برای مردم روی آوردند تا شاید به خیال خام خود آبی را گل‌آلود کرده و از آن ماهی بگیرند.
برخی عناصر رادیکال مدعی اصلاحات که گویی با ضدانقلاب تقسیم‌کار کرده‌اند، برای این که بیکار ننشسته باشند سعی کردند با طرح این مسئله که «جراحی اقتصادی دولت پیش از حل شدن برجام اقدامی عجولانه بود» به برخی اعتراضات محدود در گوشه و کنار دامن بزنند و در جراید خود آثار امنیتی طرح مردمی کردن یارانه‌ها و برخی اعتراضات اجتماعی را برجسته کنند. همین‌جا باید اضافه کرد که اصلاح‌طلبان در حالی زمان جراحی اقتصادی پیش از حل برجام را به مهمیز نقد می‌کشند که اتفاقاً زمان عملیاتی کردن طرح معیشتی قبل از به نتیجه رسیدن برجام یک فرصت و امتیاز قدرت‌آفرین را برای جمهوری اسلامی به ارمغان می‌آورد چه آن که این پیام را به آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها انتقال می‌دهد که دولت سیزدهم مانند دولت قبل،
اقتصاد ایران و حتی آب خوردن را به برجام گره نزده و معطل برجام نمی‌ماند.
باری، علی‌رغم همه فراخوان‌ها، هشتگ‌ها و عملیات رسانه‌ای ضدانقلاب و عناصر تندروی مدعی اصلاحات، التهابی ایجاد نشد و مردم ایران با متانت، صبر و بصیرتی که از خود نشان دادند کوشش‌های دشمنان این مرز و بوم را نقش بر آب کردند.
نکته‌ای که باید به آن توجه کرد و از آن غافل نشد این است که ثبات و توسعه سیاسی در یک کشور بیش از هر چیز نیازمند وجود امنیت و آرامش اجتماعی است که از رهگذر آگاهی و صبر اجتماعی و وجود اعتماد میان مردم و حکومت شکل می‌گیرد.
رهبر انقلاب مردادماه 99 در سخنرانی تلویزیونی به مناسبت عید قربان به موضوع اعتماد مردم به نظام اسلامی پرداختند و گفتند: «به نظر من برای تأمین آینده احتیاج داریم به صبر و ثبات؛ بایستی گاممان را محکم کنیم؛ ... صبر و ثبات قدم لازم است؛ که البته مردم هم خوشبختانه مردم صبوری هستند؛ ما این را تجربه کرده‌ایم، می‌دانیم که به خاطر ایمان مذهبی‌ای که دارند، به‌خاطر اعتمادی که به نظام و کشور و جمهوری اسلامی دارند، ثبات مردم انصافاً ثبات خوبی است.»
بایستی به این واقعیت اشاره کرد که مردم ایران بعد از تجربیات اجتماعی و سیاسی در 78، 88، 96، 98 به‌ویژه بعد از انتخابات ریاست جمهوری 1400 به سطحی از بصیرت، آگاهی و دشمن‌شناسی رسیده‌اند که می‌دانند چگونه در برابر بدخواهان و بداندیشان نظام اسلامی صف کشیده و سمفونی وحدت بنوازند.
بر اساس همین واقعیت است که می‌توان به چرایی کنش‌های عقلانی مردم ایران به‌ویژه متانت و آرامش اجتماعی در ماجرای حذف ارز 4200 تومانی پی برد و فهمید که مردم ایران به دولت رئیسی اعتماد و امید دارند.
انتخابات ریاست جمهوری 1400 در ایران- درزمانی که بر اساس نگاه کارشناسان و تحلیلگران، اپیدمی کرونا در کاهش مشارکت در انتخابات جهان بسیار تأثیرگذار بوده است («موسسه بین‌المللی دموکراسی و همکاری‌های انتخاباتی (IDEA)» اعلام کرد که متوسط کاهش مشارکت در 15 کشور جهان در اثر کرونا چیزی حدود
15 درصد بوده است)- نمونه خوبی برای این ادعاست که مردم ایران به نظام خود پایبند بوده و به دولت مردمی رئیسی امید و اعتماد دارند.
به‌ویژه که مؤسساتی مانند گالوپ و مریلند سال گذشته در جدیدترین نظرسنجی خود از رضایتمندی مردم و افزایش محبوبیت رئیس‌جمهوری در ایران خبر دادند.
در فرآیند شکل‌گیری اعتماد عمومی به دولت- آن‌هم در فضایی که رسانه‌های خرد و کلان از ماهواره و اینترنت گرفته تا اپلیکیشن‌های موبایلی و... افکار عمومی را احاطه کرده و در ساحت اجتماعی، بحران رسانه‌ای را رقم زده است- موضوع «آگاهی» مهم‌ترین مؤلفه تأثیرگذار است.
جامعه‌شناسی مردم ایران نشان می‌دهد که اگرچه مردم ایران به‌دلیل سوءمدیریت دولت‌های کارگزاران، اصلاحات و تدبیر و امید با مشکلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند اما همچنان به دانستن و آگاه بودن از اوضاع و احوال داخل و خارج و بحث و بررسی آن اهمیت می‌دهند؛ واقعیتی که در همه نزدیکان و اطرافیانمان مابه‌ازاء دارد و به‌راحتی می‌توانیم از آن سراغ بگیریم.
مردم ایران می‌بینند و می‌دانند رئیس‌جمهور قبلی که «صبح جمعه» از ماجرای گرانی بنزین باخبر شده بود، رفته و رئیس‌جمهوری روی کار آمده که تمام هم‌وغم خود را برای مردم نهاده است.
رئیسی که قبل از اجرای قانون اصلاح تخصیص ارز ترجیحی به برخی کالاهای اساسی در گفت‌وگوی زنده با مردم حضور یافته و درباره طرح به آن‌ها توضیح داده بود، یک روز بعد از اجرای آن در میدان بهمن تهران و در یکی از شعب فروشگاه‌های زنجیره‌ای حضور یافت و با مردم سخن گفت. استقبال افکار عمومی از این جمله رئیسی که «تا من زنده هستم اجازه نمی‌دهم مردم از طرح اصلاح نظام یارانه‌ها آسیب ببینند.» در شبکه‌های اجتماعی و صبر و انتظار مردم در خصوص آثار طرح مزبور، حاکی از درهم‌تنیده شدن رشته امید و اعتماد بین مردم و دولت است.
در خصوص اعتماد مردم به دولت بایستی اضافه کرد که مردم به‌خوبی می‌دانند کسی را به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده‌اند که در دوره تصدی خود در قوه قضائیه در پاکدستی، برقراری عدالت و مبارزه با مفاسد و دانه‌درشت‌های اقتصادی عملکرد درخشان و ممتازی داشته است.
تعداد سفرهای خارجی رئیس‌جمهور و مسئولان دستگاه دیپلماسی، افزایش حجم مبادلات و مناسبات تجاری و اقتصادی با سایر کشورها، واکسیناسیون و وفای به عهد رئیس‌جمهوری، چند برابر شدن میزان فروش نفت، میزان صادرات، گشایش‌های ارزی و... همه و همه را مردم می‌بینند و می‌دانند.
این اقدامات دولت و شخص رئیس‌جمهور و همین یک واقعیت که «رئیسی در طول 9 ماه گذشته، 20 سفر استانی داشته است» و فراهم آمدن فرصتی برای مقایسه این دولت با دولت سابق و به‌ویژه شرایط آبان 98 برای محکم‌تر شدن رشته اعتماد بین مردم و دولت و محبوبیت امیدآفرین رئیس دولت سیزدهم کافی است.