به گزارش عمارفیلم، سیزدهمین نشست هفتگی نقد فیلمسازان سینمای انقلاب اسلامی همزمان با نشست اکران‌کنندگان مردمی تعدادی از استان‌ها و شهرستان‌های کشور در حسینیه هنر برگزار شد. ضلع دیگر مهمانان ویژه این نشست را کارگردانان چند فیلم پرمخاطب جشنواره عمار تشکیل می‌داد. محمدباقر مفیدی‌کیا کارگردان فیلم «لکه» و هادی محمدیان کارگردان انیمیشن «پرواز تا بی‌نهایت» در جمع اکران‌کنندگان حضور داشتند و میلاد مهدوی، کارگردان مستند «به رنگ زندگی» نیز به صورت تلفنی با حاضران گفت‌و‌گو کرد.
محمد باقر مفیدی‌کیا کارگردان فیلم «لکه» (با موضوع ضد فتنه 88) در واکنش به سخنان اکران‌کنندگان درباره ممانعت از اکران «لکه» تصریح کرد: این ممانعت‌ها به این معنی است که فیلم توانسته مأموریتش را محقق کند، فراموش نکنیم زمانی بود که می‌گفتند بقیه فیلم می‌سازند و حزب‌اللهی‌ها آن را از پرده پایین می‌کشند در حالی که الان انقلابی‌ها فیلم می‌سازند و بقیه مانع اکران می‌شوند، ما با هنر جلو می‌آییم و آنها با روش غیر هنری.
کارگردان نماهنگ «ما ایستاده‌ایم» افزود: یک نکته جالب توجه درباره ممانعت از اکران لکه در دانشگاه‌ها اینجاست که این ممانعت آب زیرکاهی بود، یعنی نه نامه می‌زدند، نه بخشنامه می‌کردند، فقط شب به منزل فلان رئیس دانشگاه زنگ می‌زدند و می‌گفتند اگر این فیلم در دانشگاهت اکران شود برکنار می‌شوی.
این جلسه به خاطر حضور اکران‌کنندگان بیشتر به روایت اکران مردمی سه فیلم پرمخاطب جشنواره عمار گذشت، ضمن اینکه در ابتدای جلسه فیلم «عمار مسجد ما»، از آثار بخش «فیلم ما» در جشنواره چهارم اکران شد، این فیلم، اکران مردمی جشنواره عمار در یکی از مساجد تبریز را به تصویر می‌کشد.
اکران‌کننده شهرستان نیشابور در ادامه این نشست گفت: ما از 9 تا 22 بهمن سال قبل، فیلم‌های جشنواره عمار را در مسجد شهرک قدس اکران کردیم، روز اکران فیلم «لکه» از همه شلوغ‌تر شده بود و حدود دو تا سه هزار نفر در اکران حضور داشتند. بعد از این مراسم، از یکی از دانشگاه‌ها آمدند و فیلم را از ما گرفتند و اکران کردند، ولی به دانشجویان دانشگاه دومی که قصد اکران فیلم را داشتند مجوز نمایش ندادند.
در ادامه نشست، طاهری، اکران‌کننده بندرعباسی گفت: ما انیمیشن «پرواز تا بی‌نهایت» را در مدارس این شهر اکران کردیم، این انیمیشن برعکس بسیاری از فیلم‌های داخلی به بچه‌ها امید می‌داد و علت انتخاب این اثر برای اکران نیز همین ویژگی بود.