[پیامبر را] حصر اقتصادى كردند نمى‏گذاشتند چيزى به ايشان برسد. گاهى اينها با يك زحمتهايى [ثروت‏] گير مى‏آوردند؛ مثل‏ خديجه(س) كه يك ثروتمندى بود و به پاى پيغمبر ريخت، آنجا رسيد كه مى‏گويند پوست [مشک] را مى‏مكيده است كه يك قوّتى بگيرد. ما بايد فكر كنيم كه پيغمبر چه كرده است. براى چى اين كارها را مى‏كرده است، يك بشر است، اما مى‏بيند وظيفه دارد؛ يعنى، بشرى است كه خدا براى او وظيفه تعيين كرده است. اين اسلام را فرستاده است و به او امر كرده است كه بايد استقامت كنى‏.
صحیفه امام؛ ج16؛ ص299 | جماران؛ 16 خرداد 1361