طبق نظر ستاد ملی مقابله با کرونا، مجوز حضور ۲۰ هزار تماشاگر در شهرآورد پایتخت صادر و از شب گذشته بلیت فروشی این مسابقه آغاز شد. قیمت بلیت شهرآورد مربوط به طبقه دوم و پشت دروازه ۱۰۰ هزار تومان است و قیمت بلیت جایگاه ۲۰۰ هزارتومان و رو‌به‌روی جایگاه ۱۵۰ هزار 

تومان است!

اینکه بالاخره تماشاگران بعد از دو سال، مسابقه تیم محبوب خود را از نزدیک تماشا خواهند کرد اتفاقی خوب است و امید آن می‌رود تا همین شهرآورد، فتح البابی باشد برای ورود تماشاگران همه تیم‌ها به ورزشگاهها در مسابقات سال آینده، اما از آنجایی که مسئولان ورزش ما خوب بلدند از فرصت‌ها استفاده نکنند و اگر هم استفاده کنند به نفع خودشان باشد و نه مردم، این بار نیز با کج‌سلیقگی و نادیده گرفتن جایگاه تماشاگر و شرایط اقتصادی آنهایی که معمولا پای ثابت ورزشگاهها هستند و اغلب از طبقه ضعیف و متوسط جامعه، ارقامی را برای بلیت‌های شهرآورد تعیین کرده‌اند که به تعبیر ساده، پیامی با مضمون «به ورزشگاه نیایید!» است.  شاید - و قطعا- این مبالغ برای بسیاری ناچیز باشد و برای تماشای این مسابقه حساس واهمه‌ای از صرف چنین هزینه‌ای نداشته باشند، اما یادمان باشد که فوتبال در این کشور، همواره دلخوشی آن قشری بوده که توانسته‌اند با کمترین هزینه و از روی عشق و علاقه خالص، خود را به سکوهای استادیوم‌ها برسانند و تیم محبوب‌شان را تشویق کنند. این مهم را نیز در نظر داشته باشیم که امکانات ورزشگاههای ما برای پذیرایی از تماشاگران، سالهاست که محل بحث بوده و به رغم انتقادات فراوان، کمترین اتفاق مثبتی به جهت بهبود اوضاع ورزشگاهها صورت نگرفته است لذا مشخص نیست که این قیمت گذاری با کدام متر و معیار صورت گرفته است و ورزشگاه آزادی و باشگاههای استقلال و پرسپولیس، قرار است در ازای این مبالغ چه خدماتی به تماشاگران بدهند؛ البته تجربه ثابت کرده که آنها در ایجاد حداقل‌هایی چون آبخوری‌های مناسب و سرویس‌های بهداشتی نیز عاجز بوده‌اند و...!

هنوز دقیقا نمی‌دانیم چنین قیمت گذاری‌ای محصول کدام اتاق فکر و کدام نشست بوده است. اگر سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال نقش‌آفرین بوده‌اند که باید به آنها بابت چنین خوشامدگویی‌ای به تماشاگران آنهم در آستانه عید نوروز که هزینه‌های زندگی مردم شکل فزاینده‌ای به خود می‌گیرد، خسته نباشید گفت(!) و اگر هم باشگاهها تعیین‌کننده اصلی بوده‌اند که؛ بدا به حال باشگاهی که شرایط اقتصادی هواداران خود را در نظر نگیرد و به خاطر خوشحالی آنان پس از دو سال دوری هم که شده، قید سودآوری از تنها یک مسابقه ۲۰ هزار نفری را نزند!