Research@kayhan.ir

در نیروی زمینی ، بیش از همه لشکر یک یا همان گارد جاویدان سابق ، مورد توجه قرار گرفت . در لشکر دو نیز سرهنگ ایزدی معاون فرمانده لشکر ، شروع به کار کرد و به ادعای خود موفق شد در همه واحدهای لشکر شاخه بزند و تعداد قابل توجهی از پرسنل را جذب کند . در لشکر 92 زرهی اهواز ، سرهنگ عزیز مرادی ، علاوه بر تسلیح برخی از شیوخ عشایر عرب ، وظیفه توجیه و جذب نیروهای داخل لشکر را به عهده گرفت . در نیروی ویژه هوابرد (نوهد)، محمد مهدی حیدری که رابط میان نوهد و تشکیلات کودتا بود ، 80 نفر از درجه داران را به نفع کودتا جذب کرد . همزمان، در لشکر قزوین ، ژاندارمری ، شهربانی و ستاد نیروی زمینی نیز نفوذهایی انجام می گرفت . 23
بخش اطلاعاتی شاخه نظامی نیز حدود 60 نفر از مأموران سابق ساواک را جذب کرده بود که مأموریت آنها شناسایی افراد و جمع آوری اطلاعات بود . پرویز ثابتی مدیر کل سابق امنیت داخلی ساواک ـ که در خارج از کشور بسر می برد ـ نیز از جمله مهم‌ترین چهره‌های ساواک بود که برای موفقیت کودتا به کمک فراخوانده شده بودند . سایر عناصر و اعضای کمتر شناخته شده و دستگیر نشده ساواک نیز که هنوز در داخل کشور بسر می بردند ، برای یاری کودتاگران بسیج شده بودند . 24
شاخه سیاسی تحت ریاست مهندس پرویز قادسی ، مسئولیت سازماندهی و تبلیغ را به عهده داشت . از وظایف این شاخه ، هموار کردن عملیات نظامی و همچنین تصرف قدرت سیاسی پس از کودتا بود . البته شاخه سیاسی کودتا بر این نکته واقف بود که کودتا و پیروزی آن دقیقاً به مشروعیت آن وابسته است . از نظر سران سیاسی کودتا ، سلطنت برخاسته از خلق و خو و فرهنگ ایرانی است . از این‌رو تلاش برای اعاده نظام سلطنتی امری مشروع و مقبول تلقی می شد . علاوه بر این ، به اعتقاد آنان ، چهره بختیار هم به عنوان یک رجل ملی و هم به عنوان نخست وزیر قانونی شاه ، می توانست بر مشروعیت کودتا بیفزاید . در عین حال غافل نبودند که بدون استناد این مفاهیم به مذهب و انداختن سایه برخی از روحانیون سازشکار بر سر کودتا ، نه قادر به اقناع اعضای مردد خواهند بود و نه برخوردار از توانایی لازم برای مواجهه با پیامدهای کودتا . ستوان ناصر رکنی در این مورد گفته بود :
« مهندس قادسی در جواب سرتیپ محققی گفت که ما با روحانیت پیشرفت خوبی داشته و توانسته ایم به توافق برسیم؛ مثلاً با آقای شریعتمداری ».25
حجت الاسلام ری شهری نیز در تاریخ سوم اردیبهشت 1361 طی مصاحبه ای در مورد نقش آیت الله شریعتمداری در جریان کودتای نوژه می گوید :
« آیت الله شریعتمداری در کودتای نافرجام نوژه طبق مدارکی که موجود است ، کمک کرده و شرکت داشته است . تیمسار محققی که قرار بود بعد از پیروزی کودتا فرمانده نیروی هوایی در پادگان نوژه بشود ، در رابطه با ایشان اعتراف کرده که «در آن جلسه ای که گرفته بودیم و سران کودتا بودند ، اعلام شد که دو تا خانه برای آقای شریعتمداری تهیه شده ، یکی در تهران و یکی در کرج . قرار است بلافاصله بعد از پیروزی کودتا ، ایشان بیاید و اولین کسی که در صفحه تلویزیون ظاهر می شود ، آقای شریعتمداری است». همچنین ستوان رکنی که روابط عمومی کودتای نافرجام نوژه است، در رابطه با ایشان اعترافاتی دارد که ایشان در این قضیه شرکت داشته است . همچنین مهندس مرزبان ـ یکی از افراد سرشاخه سیاسی کودتا ـ می گوید که من خودم با آقای شریعتمداری ملاقات کردم و به ایشان گفتم که ما با بختیار همکاری می کنیم و جریان براندازی داریم و از شما کمک می خواهیم . ایشان در جواب من گفتند که ما با هر کس و هر گروه که علیه این رژیم اقدام کند ، کمک می کنیم ». 26
غیر از شریعتمداری ، برخی روحانیون دیگر مانند سید حسن قمی و سید رضا زنجانی نیز که با رهبر انقلاب مخالف بودند ، با کودتا گران هماهنگی داشتند . 27
شاخه تدارکات نیز که وظیفه تهیه پول ، اسلحه ، ماشین ، خانه و دیگر لوازم مورد نیاز را بر عهده داشت ، تحت مسئولیت منوچهر قربانی فر ـ که از سال 1353 جزو منابع اطلاعاتی سازمان سیا بود ـ قرار داشت .
پول در وهله اول از جانب کشورهای آمریکا ، انگلیس و عراق در اختیار ستاد کودتا مستقر در پاریس گذاشته می شد و از آن طریق به داخل کشور سرازیر می گشت به طوری که در مدت کمتر از یک هفته نزدیک به 100 میلیون تومان ارسال شد . 28
ارتشبد قره باغی نیز بعدها می گوید که شاپور بختیار با گرفتن 10 میلیون دلار از صدام حسین ، ترتیب کودتای نوژه را داده بود . 29
گذشته از پول هایی که کشورهای خارجی در اختیار ستاد کودتا در پاریس قرار می دادند ، بقایای خاندان سلطنت مانند اشرف پهلوی نیز بخشی از نیازهای مالی کودتا را تأمین می کردند . 30
یکی از نکات جالب در این کودتا آن است که سران کودتاچی با سران سازمان مجاهدین خلق و سازمان چریک های فدایی خلق، مذاکره کرده و با آنها برای انجام کودتا به توافق رسیده بودند ! آنان موافقت کرده بودند که در روز اجرای کودتا ، علیه کودتاگران هیچ اقدامی انجام ندهند . تحلیل این گروه های به ظاهر انقلابی آن بود که سرنگون کردن حکومت کودتا خیلی راحت تر از سرنگون کردن نظام جمهوری اسلامی است و لذا پس از موفقیت کودتا، خواهند توانست کودتاچیان را کنار بزنند و خود ، قدرت را به دست بگیرند .31
عملیات کودتا قرار بود به طور همزمان در تهران و سایر شهرهای بزرگ به اجرا درآید و اماکنی مانند مدرسه فیضیه قم ، اقامتگاه امام خمینی در جماران ، کمیته مرکزی انقلاب اسلامی ، ستاد مرکزی  ساختمان نخست وزیری ، مراکز نماز جمعه و ... توسط هواپیماها بمباران شود . قرار بود کودتاگران در این بمباران ها از بمب های خوشه ای و بمب های آتش زا استفاده کنند . آنان حدود 30 فروند هواپیما ، 60 نفر خلبان و حدود 500 نفر افراد فنی و نظامی را برای شرکت در عملیات آماده کرده بودند .32
به گفته  همه افراد دستگیر شده از جمله تیمسار محققی ، بیت امام در جماران نخستین و مهم‌ترین هدفی بود که باید بلافاصله بمباران می شد . حمله به بیت امام ، مرکز ثقل کودتا را تشکیل می‌داد و به معنای به دست آوردن کلید پیروزی کودتا بود . برای سران کودتا کاملاً مشخص بود تا زمانی که امام زنده است، مردم با یک کلمه ایشان به خیابان ها ریخته و کودتا را عقیم خواهند کرد . به همین جهت از بین بردن امام یکی از مهم‌ترین هدف های کودتا بود و برای اجرای آن بیش از سایر هدف ها ، هواپیما و مهمات سنگین در نظر گرفته شده بود .33
اشغال رادیو و تلویزیون ، به عنوان گام مکمل بمباران جماران برای تضمین پیروزی کودتا بود . قرار بود که پس از تصرف رادیو و تلویزیون ، مکرراً پیام شریعتمداری مبنی بر غلط بودن فتاوای امام خمینی و تأیید کودتا به عنوان «اقتضای مصالح دین و ملت» و دعوت مردم به آرامش و پرهیز از خشونت ، پخش شود .34