kayhan.ir

کد خبر: ۲۳۸۶۱۲
تاریخ انتشار : ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ - ۲۱:۲۹
یادداشت دانشجویی

سالی که نکوست از رضایش پیداست ...

 

الهی رضاً برضاک و تسلیماً لامرک. خوشنودی و تقدیر الهی بر آن مقدر بود که از هزار و دویست سال پیش تاکنون، نوروز ایرانیان با رضا(ع) توامان باشد. نوروز که می‌شود نه تنها زعیم انقلاب، حرم نورانی ثامن‌الحجج را برای حُسن مطلع سخنرانی سال برمی گزیند بلکه از اطراف و اکناف ایران زمین نیز برای متبرک نمودن سال آتی‎شان، عازم مشهدش می‌شوند.
آنانی هم که توفیق تنفس در حرم و لمس ضریح مطهر را ندارد، کبوتر دل را پر می‌دهند و بُعد منزل را در می‌نوردند و از طریق امواج رادیویی و تلویزیونی و اینترنتی، سال پیش رویشان را با نام و یاد رضا(ع) بیمه می‌کنند. حضرتش نیز همانگونه که در اذن دخول حرم‎شان می‌خوانیم، به قطع و یقین می‌شنوند و می‌بینند که ایرانیان چگونه مهم‌ترین و ارزشمندترین لحظات سال را با نام ایشان، نورانی می‌کنند.
نه فقط سالی که نکوست از بهار امام رضایی‎اش پیداست بلکه در بین ایرانی جماعت رسم است که آغاز هر اتفاق میمون و مبارکی را با ثامن‌الائمه(ع) گره بزند. چه بسیار تازه عروس و دامادهایی که «آغاز» عقد محرمیتشان در بالاسر حضرت بوده است. چه شفایافتگانی که «آغاز» صحت و سلامتی‎شان را در حرم مطهر شکرگزار بوده‌اند. چه بسیار نخبگانی که با نذر و نیاز بر درگاه ثامن‌الحجج(ع)، از سد کنکور گذشتند و دوران تحصیلات عالیه را «آغاز» کردند. چه بسیار نوزادانی که اولین جرعه از «آغازین» ایام عمرشان را از آب سقاخانه اسماعیل طلا سرکشیدند. چه بسیار مردگان خوش سعادتی که «آغاز» زندگی ابدی خود را با طواف بر گرداگرد ضریح مطهرش جشن گرفتند.
به راستی، چه نصیبی گرانسنگ‎تر از اینکه در میان تمامی ابدان مطهر ائمه(ع)، پیکر هشتمین آنها در خاک ایران به ودیعت گذاشته شود. ائمه اطهار(ع) کلکم نور واحدند که یکی از آنها، نه تنها خراسان را که کل ایران را منور به نورانیت‎شان کرده‌اند. به همین علت است که در بین ایرانیان رسم شده تا برای زیارت اعتاب مقدسه در عراق یا مدینه النبی(ص) در حجاز، ابتدائا رخصت از امام هشتم(ع) اخذ می‌شود و سپس سفر من النور الی النور آغاز می‌گردد.
با این همه، هرچه از ضامن آهو بگوییم، قطره‌ای از دریای بیکران الطاف حضرتش هم نخواهد بود چراکه «ما عرفناک حق معرفتک»؛ اما بر حسب قاعده «لایکلف الله نفسا الا وسعها»، همان‌گونه که از مسمی رضا(ع) پیداست، همین ظرفیت‌اندک مدح کرامات آن حضرت، یقیناً مورد رضایتشان واقع خواهد شد و ان‎شاءالله این قلیل توسلات را با خیر کثیر پاسخ خواهند داد.
محمد زندی