«اگر خداوند می‌خواست مردم را به کارهایی که انجام داده‌اند، مجازات کند، جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نمی‌گذاشت. (زیرا بر اثر مجازات پدران، فرزندانی به وجود نمی‌آمدند، و هیچ‌گاه نسل‌ها به هم نمی‌رسیدند تا جمعیت انسان‌ها توسعه یابد) ولی (به لطف تاخیر مجازات) آنها را تا سرحد معینی به تاخیر می‌اندازد.(و مهلت می‌دهد تا بلکه توبه کرده و خود را اصلاح کنند) اما هنگامی که اجل آنها فرارسد(خداوند هرکسی را به مقتضای عملش جزا دهد) که او نسبت به بندگانش بینا است(و از اعمال و نیات همه آگاه است)».فاطر - 45