عصر ایران درباره علل «رضایت نسبی یا شادمانی این طیف» نوشت: 

- سرِ آمریکا به پوتین و اوکراین گرم می‌شود و در مذاکرات هسته‌ای فشار کمتری وارد می‌سازد چون جبهۀ جدیدی گشوده شده است.

- همان‌گونه که شاهد بودیم قیمت نفت رو به فزونی گذاشته است. درست است که ایران به خاطر تحریم‌ها نمی‌تواند نفت خود را به اندازۀ مورد نیاز ارزی بفروشد.

- اگر آمریکا به حمایت جدی از دولت اوکراین برنخیزد و آنها را تنها بگذارد، زمینۀ تحقیر در ادبیات اصول‌گرایی فراهم خواهد شد چندان که خواهند گفت آمریکا متحدان خود را تنها می‌گذارد و دل به آن نبندید.

- چنانچه مذاکرات احیای برجام در وین با شکست رو به رو شود و شورای حکام پروندۀ ایران را به شورای امنیت سازمان ملل بفرستند این بار احتمال وتوی روسیه وجود دارد. 

- هر چه قدرت‌های بزرگ جهان با هم درگیر باشند فرصت تنفس و استفاده از این شکاف را به کشورهای دیگر می‌دهند. اختلاف قدرت‌های بزرگ به سود ایران است و این فقره فراتر از آن است که در ایران چه طیفی سر کار باشد.

اشاره «عصر ایران» به موضوع «تحقیر غرب‌گرایان» در حالی است که خود این طیف،‌اسباب ابراز حقارت و اعتراض منتقدان را فراهم کرده‌اند؛ چنان که همواره مدعی اتکای به غرب و سپردن اختیار خود به آنها بوده‌اند و حتی پس از خیانت آمریکا و غرب به اشرف غنی در افغانستان و زلنسکی در اوکراین، باز هم سنگ آمریکا و غرب را به سینه می‌زنند.