«ابوسعید خدری» نقل می‌کند: پس از اتمام یکی از جنگ‌ها، پیامبر(ص) شروع به تقسیم غنایم کرد. مردی از «بنی تمیم» پیش آمد و با لجاجت و عناد گفت: ای رسول خدا! چرا در تقسیم غنایم مراعات عدالت را نمی‌کنی؟! رسول خدا(ص) فرمود: وای بر تو، اگر من عادل نباشم، پس چه کسی را می‌توان گفت که عادل است؟! مسلمانان که از این جسارت به خشم آمده بودند، از حضرت خواستند که اجازه قتل آن شخص جسور را بدهد. حضرت آنها را منع فرمود، و گفت: آگاه باشید که این شخص با دوستان خودش، مسلک انحرافی دارند، و علت آن افراط و زیاده‌روی در مسایل دینی است. همان‌طور که تیر از کمان با سرعت خارج می‌گردد، آنها نیز در نهایت از دین خارج خواهند شد! ابوسعید خدری ‌گوید: سالها بعد و در نبرد با خوارج همراه امیرالمومنین(ع) و پس از پیروزی بر خوارج، آنچه را رسول خدا(ص) پیش‌بینی کرده بود، یافتیم.(1)
____________
1- بحار‌الانوار، ج 1، ص 68، ح 127