مرز سوءظن(سلوک عارفانه)
سوءظن و گمان بد تا آنجا که انسان خودش از طرف نبیند، یا از طرف نشنود، و غیر هم پیش انسان شهادت ندهد، آن هم دو عادل که شهادتشان از روی حس باشد، از رذایل(اخلاقی) است. اما اگر خودش دید، یا از او حرفی را شنید یا با این سه شرط(عدالت و دیدن و شنیدن) از کسی در رابطه با غیر مطلبی را شنید، دیگر سوءظن نیست، بلکه حسن قطع است. (1)
___________
1- اخلاق ربانی، آیتالله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ج 4، ص 123