همدلی، توانایی درک احساسات و دیدگاه‌های دیگران و استفاده از این دانسته‌ها برای مدیریت رفتار است، طبق تحقیقات، آدم‌های همدل گرایش به بخشندگیِ بیشتر دارند و نسبت به رفاه دیگران از خود علاقه نشان می‌دهند. آنها همچنین روابط شادتری را تجربه می‌کنند و از احساس بهزیستی فردی بیشتری برخوردار هستند. در ایام کرونا برای خانواده‌های دارای فرزند، گذراندن زمان بیشتر با هم فرصت خوبی برای ارتباط بیشتر والدین و فرزندان خواهد بود. برای سالم‌ماندن در هنگام شیوع ویروس کرونا، اعضای خانواده باید با کمک به یکدیگر و ایجاد احساس امنیت، مثبت‌اندیشی و حفظ ذهنیت سالم، منبع اصلی حمایت برای هم باشند.

برخی افراد ذاتاً انسان‌هایی همدل هستند، اما اگر شما جزو این دسته از افراد نیستید و یا فکر می‌کنید لازم است این ویژگی را در خود تقویت کنید، خوب است بدانید برای افزایش مهارت همدلی، راه‌های فراوانی وجود دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که همدلی یک مهارت هیجانی قابل یادگیری است.

گوش دادن به دیگران، خدمت رسانی به افراد، مشاهده رفتارهای همدلانه دیگران، تصور کردن خود در موقعیت دیگران و بسیاری از موارد دیگر، راهبردهایی هستند که می‌توانید به کمک آنها توانایی و مهارت همدلی را در خود تقویت کنید.

مهم‌ترین علامت ابتلا به اُمیکرون 

شناسایی شد

به گفته متخصصان، هرچند کمردرد و دردهای عضلانی برای کووید-۱۹ عوارضی جدید محسوب نمی‌شوند، اما مبتلایان به اُمیکرون بیشتر با کمردرد درگیر هستند و کمتر حس بویایی و چشایی خود را از دست داده‌اند.

یک متخصص آسیایی می‌گوید: «بیماران پس از ابتلا به عفونت ناشی از سویه اُمیکرون، در سه ناحیه مختلف از بدن احساس درد بیشتری دارند که شامل سردرد، کمردرد و دردهای عضلانی می‌شود.»

روزنامه «ایندین اکسپرس» در مطلبی در این‌باره آورده است: یک متخصص کووید-۱۹ که با مرکز خدمات پزشکی در موسسه علوم پزشکی آسیایی همکاری می‌کند، گفته است که متوجه شیوع درد عضلانی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین علائم این بیماری در موج‌های اخیر پاندمی شده است.

وی می‌گوید: «هرچند ویروس کرونای جدید، سیستم تنفسی و ریه‌ها را کمتر درگیر می‌کند با این حال، اثرات ابتلا به این ویروس به همین‌جا ختم نمی‌شود و نتایج چند مطالعه نشان می‌دهد که دردهای عضلانی نیز یکی از عوارض شایع این بیماری‌ به ویژه در مورد سویه اُمیکرون هستند.»

به گزارش پایگاه اینترنتی «دیزِرت نیوز» مطالعات نیز نشان داده‌اند که ۶۳ درصد بیمارانی که به سویه دلتا مبتلا شده‌اند و ۴۲ درصد بیمارانی که امیکرون گرفته‌اند از کمردرد به عنوان عارضه اصلی نام برده‌اند.

بنابر جزئیات این مطالعه، پس از ابتلا به عفونت ناشی از سویه اُمیکرون، بیمار در سه ناحیه مختلف از بدن احساس درد بیشتری دارد که شامل سردرد، کمردرد و دردهای عضلانی می‌شود و مردم این روزها بیشتر از بروز این دردها شکایت دارند.

به گفته متخصصان، هرچند کمردرد و دردهای عضلانی برای کووید-۱۹ عوارضی جدید محسوب نمی‌شوند، اما مبتلایان به اُمیکرون بیشتر با کمردرد درگیر هستند و کمتر حس بویایی و چشایی خود را از دست داده‌اند.

10 نشانه اُمیکرون در کودکان

شمس‌الله نوری‌پور، فوق تخصص کودکان و رئیس ‌بیمارستان کودکان مفید می‌گوید: «با شیوع اُمیکرون که کودکان را درگیر می‌کند و با توجه به بازگشایی مدارس و کامل نبودن پوشش واکسیناسیون در این گروه سنی، مشاهده می‌کنیم مراجعات بیمارستانی در دو هفته اخیر به ویژه در چند روز اخیر دو سه برابر افزایش داشته و به همین دلیل میزان بستری نسبت به دی ماه نیز بیشتر شده است.»

وی در ادامه می‌گوید: «یک‌سری بیماران، بیماران قطعی کرونا و یک سری مشکوک به کرونا هستند؛ به شکلی که تقریبا نیمی از بخش کرونایی و نیمی مشکوک هستند. با توجه به اینکه سویه غالب جامعه اُمیکرون است حدس زده می‌شود این کودکان بستری نیز مبتلا به اُمیکرون باشند. یک‌سری از ابتلای کودکان می‌تواند بدون علامت باشد و بعضی با علامت است. آبریزش بینی، گلودرد، سردرد، گرفتگی صدا، سرفه، تب، بی‌حالی، لرز، گاهی علائم گوارشی مثل اسهال و استفراغ از جمله علائم در کودکان است.»

گفت‌وگو مابین اعضای خانواده 

سه عامل گفت‌وگو، همدلی و لبخند زدن مهم‌ترین عواملی هستند که می‌توانند ثبات و دوام یک الگوی ارتباطی را به همراه داشته باشند.

بدیهی است که یک جا‌نشینی و سکون برای مدت طولانی خسته‌کننده و ملال آور خواهد بود، چرا که می‌تواند موجب احساسات ناخوشایندی از جمله احساس تنهایی و دل‌تنگی، عصبانیت و پایین آمدن آستانه تحمل شود و همچنین به دلیل نبود ارتباطات چهره به چهره، ممکن است افراد دچار اضطراب شوند و روی به افکار منفی آورند.

محدثه رضایی یک مشاور، ضمن اشاره به اینکه مهم‌ترین عاملی که می‌تواند ثبات و دوام یک الگوی ارتباطی را تضمین کند «گفت‌وگو» است، می‌گوید: «گفت‌وگو به ویژه مابین اعضای خانواده، باب معاشرت و تعامل را باز می‌کند، موجب همفکری، همدلی و همراهی می‌شود و راه ارزان، اما موثر برای تخلیه هیجانات منفی و حل مشکلات است.»

وی می‌افزاید: «یک نگاه اجمالی به نتایج پژوهش‌های انجام شده در حوزه خانواده نشان می‌دهد در خانواده‌هایی که افراد می‌توانند با هم حرف بزنند و اظهار عقیده کنند؛ سلامتی و رضایت از زندگی به طرز معناداری با خانواده‌هایی که الگوی گفت‌وگو در آنان نیست، تفاوت وجود دارد و شاید بتوان گفت این مسئله در دوره کرونا به صورت پررنگ‌تر خود را نشان داده است.»

این مشاور خانواده ادامه می‌دهد: «تا به آنجا که پژوهش‌های انجام شده در این مدت بیانگر این است که برخی از افراد با اعلام رضایت از دوره قرنطینه، آن را فرصتی برای با هم بودن، فرصتی برای گفت‌وگوی بیشتر داشتن و تفریحات مشترک قلمداد کرده‌اند و از طرفی استفاده از فضای مجازی در دوره قرنطینه افزایش چشمگیری داشته است و برخی افراد (به خصوص زوجین بدون فرزند) برای فرار از اصطکاک بین فردی و مشاجره عمده وقت خود را در فضای مجازی می‌گذرانند. اگرچه منظور از با هم بودن و گفت‌وگو، یقینا چسبندگی و نبود فضای شخصی برای افراد نیست، اما عدم گفت‌وگو و وقت گذراندن با هم نیز می‌تواند افراد را به سمت و سوی الگوهای گسسته سوق دهد تا به آنجا که کاملا از دنیای هم فاصله بگیرند و انگار غریبه‌هایی هستند که زیر یک سقف باهم زندگی می‌کنند.»

اعجاز همدلی‌ها

عامل دیگری که می‌تواند ثبات و دوام یک الگوی ارتباطی را به همراه داشته باشد، همدلی است. همدلی به زبان ساده یعنی همراهی کردن با فردی که دچار حالت هیجانی است؛ خواه این هیجان مثبت باشد یا منفی. خیلی خوشحال باشد یا خیلی غمگین، ترسیده باشد یا عصبانی. همراهی به معنای تلاش برای درک وضعیت روانی فرد است. به طرزی که انگار اتفاق افتاده را از نگاه او می‌بینیم یا با گوش او می‌شنویم.

محدثه رضایی مشاور خانواده توضیح می‌دهد: « وقتی که افراد دچار هیجان زیاد هستند قوه منطق آنها در ضعیف‌ترین حالت خود به سر می‌برد. پس در چنین وضعیتی واکنش منطقی داشتن معنایی ندارد و منطقی حرف زدن با او هم دردی را دوا نمی‌کند. در این حال فقط باید اجازه بدهیم حرف بزند تا هیجان انباشته شده در وجودش کم کم تخلیه شود. بی‌آنکه قضاوت کنیم که گفته‌های الآن او درست است یا غلط.»

این مشاور خانواده متذکر می‌شود: «دقیق گوش دادن و ابراز اینکه اگر ما هم در این موقعیت بودیم حتما واکنشی شبیه به او داشتیم، به فرد این پیام را می‌دهد که تنها نیست و ما در حالت کنونی او سهیم هستیم و باعث می‌شود فرد سنگینی بار هیجان را به تنهایی به دوش نکشد. به عبارت دیگر همدلی باعث می‌شود احساس و هیجان غالب بر فرد تعدیل شود. حالا که فرد از هیجان بیش از‌اندازه اش خلاص شد می‌توانید نظر منطقی‌تان را بیان کنید. به او راهکار دهید یا اگر با او مخالف هستید بیان کنید؛ حالا او بهتر می‌شنود که چه می‌گویید. در واقع تا چند دقیقه قبل او فقط نیاز به یک گوش شنوا داشت اما حالا نیاز به همفکری و بیان نظر شما دارد.»

رضایی در تکمیل صحبت‌هایش عنوان می‌کند: «به زبان ساده و خودمانی، همدلی یعنی من دلم را گذاشتم کنار دل تو! همان احساسی را دارم که تو داری؛ اگر خوشحالی من هم احساس خوشحالی می‌کنم و اگر غمگینی، غمت را می‌بینم و غمگین می‌شود و تو در مواجهه با این احساس تنها نیستی.» 

امید و لبخند رمز موفقیت در سختی

اکثر افراد هنگام گوش دادن توجهشان به یک سوم تحتانی صورت طرف مقابل است. چرا که توجه مغز روی حرکت بیشتر است و هرآنچه که متحرک باشد را سریعا مورد پردازش قرار می‌دهد. پس می‌توان نتیجه گرفت دهان و لب‌ها به دلیل تحرک حین حرف زدن کانون توجه مغز و ابزار دریافت پیام آن یعنی چشم‌ها قرار می‌گیرند. پس دهان نقش مهمی در ایجاد ارتباط دارد. 

پژوهش‌ها نشان می‌دهند افرادی که در حین حرف زدن لبخند به لب دارند در روابط خود موفق‌تر عمل می‌کنند، چرا که افرادی که حالت روانی مناسب نداشته باشند ناخودآگاه چهره‌ای درهم کشیده، بدون انرژی و عبوس دارند. انگار که حوصله خودشان را هم ندارند!

رابطه ما با دیگران از رابطه ما با خودمان آغاز می‌شود؛ یعنی اگر ما رابطه‌ای احترام‌آمیز و مهربانانه با خود داشته باشیم، نتیجه آن رضایت درونی است که از راه لبخند منتقل می‌شود به ارتباطات میان فردی ما. معمولا افرادی که صورت بشاش و خنده‌رو دارند کسانی هستند که نمره شفقت و شادکامی آنها بالاتر است و نگاه رضایتمدانه‌ای به زندگی دارند؛ هرچند که رضایت به معنای عدم وجود مشکلات یا فراهم بودن شرایط ایده آل برای افراد نیست. اما این افراد با وجود مشکلات روحیه مثبت‌اندیشی و حل مسئله دارند و برای همین است که سعی می‌کنند حال خودشان را خوب کنند و در ارتباطات خود نیز انرژی مثبت منتقل می‌کنند.

از آنجا که همه ما به طور فطری از دریافت انرژی مثبت دارای روحیه سرزندگی می‌شویم، از ارتباط با افراد خوش خندان لذت می‌بریم و دوست داریم مدت زمان بیشتری با آنان هم کلام باشیم. پس حالا که بهتر متوجه می‌شویم چرا افراد خنده‌رو در روابط میان فردی خود بهتر عمل می‌کنند، سعی کنیم در روابطمان خصوصا در دوران شیوع کرونا از این ابزار بی‌هزینه اما کارساز بیشتر استفاده کنیم؛ لبخند.