رئیس دانشگاه تهران گفت: در استخدام‌ها به جنبه‌های کارآفرینانه، خلاق‌محور و جنبه‌های روانی و انطباق ویژگی‌های رفتاری فرد با شغل توجهی نمی‌شود.

به گزارش ایسنا، سید محمد مقیمی در ششمین کنفرانس مدیریت منابع انسانی، گفت: امروزه همه علمای علم مدیریت اتفاق نظر دارند که آنچه باعث تفاوت سازمان‌ها و جوامع و مزیت‌های رقابتی آنها می‌شود، منابع انسانی آنهاست.

او، توجه به منابع انسانی را یکی از عوامل مهم برتری‌جویی کشورها دانست و با اشاره به ظرفیت‌های بالقوه و بسیار بالای منابع انسانی ایران، تصریح کرد: متأسفانه از منابع انسانی در ایران به شکلی کارآمد که امروزه تحت عنوان منابع انسانی کارآفرین از آن یاد می‌شود، استفاده نشده است.

رئیس دانشگاه تهران افزود: هنوز با شکل مطلوب استفاده از منابع انسانی‌مان فاصله داریم. در سازمان‌های ایران اعم از دانشگاه به عنوان یک سازمان دانشی یا سازمان‌های بوروکراتیک موجود، دارای منابع انسانی با تحصیلات و ظرفیت بالا هستیم اما با وجود در اختیار بودن چنین نیروهایی، نه کارکنان دارای رضایتمندی هستند و نه اینکه فرصت برای بروز و ظهورشان داده می‌شود.

مقیمی، رونق گرفتن چرخه رضایت بین ذی‌نفعان مختلف در جامعه را مستلزم توجه به تمام مراحل مدیریت انسانی دانست و خاطرنشان کرد: گاهی یک توجه به کارمند و عنایت به کرامت انسانی کارکنان می‌تواند موجب افزایش کارایی‌شان شود. باید دقت داشته باشیم که همه چیز هم انگیزه‌های مادی نیست.

او افزود: برای داشتن کارکنان ریسک‌پذیرتر و خلاق‌تر باید یک بار دیگر در مدیریت منابع انسانی‌مان بازنگری کنیم و بین «رفتار بوروکراتیک» و «آزاد گذاشتن کارکنان» یک راه میانه‌ای را انتخاب کنیم که رفتار کارآفرینانه است. به این ترتیب هم رفتارهای اداری را چارچوب‌پذیر می‌کند و هم موجب افزایش بروز خلاقیت کارکنان می‌شود.

رئیس دانشگاه تهران تاکید کرد: برای تحول سازمان باید رویکردهای سازمان در حوزه منابع انسانی را با روش‌های کارآفرینانه مورد ارزیابی قرار دهیم. توجه صرف به تحصیلات و یا سابقه کار برای انتخاب بهینه نیرو کافی نیست.

مقیمی افزود: آنچه در حال حاضر در زمینه استخدام نیروی انسانی در آگهی‌ها و فراخوان‌های دستگاه‌های دولتی و بخش خصوصی دیده می‌شود، همچنان تاکید بر میزان تحصیلات و سابقه کار است و متأسفانه به جنبه‌های کارآفرینانه، خلاق‌محور و جنبه‌های روانی و انطباق ویژگی‌های رفتاری فرد با شغل توجهی نمی‌شود.

او گفت: بیشتر به سمت کمی‌سازی مدیریت منابع انسانی و سنجش‌پذیر بودن آن حرکت کرده‌ایم. باید مراقب باشیم که بحث‌های کیفی و کیفیت سنجش منابع انسانی به فراموشی سپرده نشود.