فجایع طبیعی سال گذشته در جهان، ۲۸۰ میلیارد دلار خسارت به بار آورد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از پایگاه اینترنتی شبکه «دویچه وله» آلمان، به موجب یافته‌های شرکت جهانی بیمه اتکایی «مونیخ ری» آلمان، اروپا باید در مواجهه با تغییرات آب و هوایی، خود را با فجایع طبیعی بیشتر و پرهزینه تر، سازگار کند و به ویژه درخصوص پیشگیری از وقوع سیلاب، اقدامات حفاظتی را به طور قابل ملاحظه‌ای گسترش دهد.
در گزارش فجایع طبیعی شرکت «مونیخ ری» آلمان آمده است: بارندگی‌های چند روزه سال گذشته در آلمان، دومین واقعه طبیعی پرهزینه سراسر جهان به ارزش ۴۶ میلیارد یورو بود.
به گفته رئیس‌پژوهشگران آب و هوای این شرکت بیمه اتکایی، تغییرات اقلیمی، احتمال وقوع یک چنین وقایعی را افزایش داده است. طوفان‌ها، سیلاب‌ها، جنگل سوزی‌ها یا زلزله‌های سراسر جهان در سال ۲۰۲۱ میلادی، ۲۸۰ میلیارد و در سال ۲۰۲۰ به میزان ۲۱۰ میلیارد دلار، خسارت به بارآوردند که از این رقم، ۱۲۰ میلیارد آن را باید شرکت‌های بیمه گر و بیمه‌های اتکایی متحمل شوند.
اِرنست راوخ افزود: این خسارت در سال ۲۰۱۷ تنها ۱۴۶ میلیارد دلار بود. سال ۲۰۲۱ میلادی بر اساس محاسبات و برآورد‌های این شرکت بیمه گر اتکایی، پرهزینه‌ترین سال فجایع و بلایای طبیعی بود. تا پیش از این، سال ۲۰۱۱ گرانترین و هزینه برترین سال از منظر زمین لرزه‌های دریایی، سونامی و به دنبال آن، حوادث اتمی متاثر از آن (نشت نیروگاه فوکوشیما) در ژاپن بود که جمع خساراتی که این حوادث بر اقتصاد ملی کشور‌ها در سراسر جهان وارد کرد بالغ بر ۳۵۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود. همانند سال ۲۰۲۰، سال گذشته نیز ده هزار نفر در فجایع طبیعی، جان خود را از دست دادند.
وی ادامه داد: در این میان از تاثیر تغییرات آب و هوایی نیز نباید غافل شد، چون نمی‌توان آن را انکار کرد. هوای گرم می‌تواند رطوبت بیشتری از دریا‌ها را به خود جذب کند و این موجب می‌شود تا بارش‌های شدیدتری را نیز شاهد باشیم. از آنجا که جریان‌های هوایی با اختلافات دما نیز تغییر می‌کنند، ماندگاری بیشتری در یک مکان دارند.
این کارشناس آب و هوا گفت: این احتمال که جهان در هدفگذاری کاهش یک و نیم درجه‌ای گرمایش زمین، شکست بخورد، ماه به ماه، افزایش می‌یابد. با نگاه به نسل‌های آتی، این مسئله، روز به روز، روشن‌تر می‌شود که باید با تغییرات اقلیمی کنار بیاییم و خود را با آن سازگار کنیم. از این رو ساخت دوباره ساختمان‌های تخریب شده (بر اثر طغیان آب) و گردش آب در رودخانه‌ها و نهر‌های مناطقِ در معرض خطر باید ممنوع شوند.