روزنامه قطری العربی الجدید در ارزیابی خود نوشت: تهران بی‌اعتنا به خواسته طرف‌های غربی در مذاکرات است. برای همین، واشنگتن و متحدان اروپایی‌اش دنبال این هستند که گزینه‌های جایگزین برای اعمال فشار به ایران پیدا کنند.
در اینجا مخمصه‌ای که دونالد ‌ترامپ با خروجش از توافق و اجرایی‌کردن سیاست فشار حداکثری، بایدن را در آن گرفتار کرده مشخص می‌شود. دولت بایدن از طریق تجربه متوجه شد که تحریم‌های اقتصادی به تنهایی نمی‌توانند فشار کافی برای توقف ایران اتمی‌ایجاد کنند. ایران از قبل برای تحریم‌ها آماده بود. دراین راستا روابط اقتصادی راهبردی با کشورهای منطقه برقرار کرد. روابطی که این کشور را قادر ساخت تا حدودی بر مشکل تحریم‌ها غلبه کند. این کشور بیشتر نفت خود را به چین صادر می‌کند. فرآورده‌های گازی و نفتی خود را از طریق چین و امارات به جهان صادر می‌کند. به‌ترکیه گاز صادر می‌کند و علاوه بر این، در پیدا کردن راه‌های دریایی غیرمستقیم از طریق کشتی‌هایی مهارت دارد که با دستگاه‌های ردیابی رصد نمی‌شوند.
تا به این لحظه دولت بایدن موفق نشده فشار واقعی بر تهران اعمال کند چرا که در افزایش تولید نفت برای کاهش قیمت در سطح جهان موفق نبوده است. کشورهای حاشیه خلیج ‌فارس با این مسئله مخالف هستند زیرا باعث زیان فراوان آنها می‌شود و دیگر اینکه کاهش قیمت تضمین نمی‌کند که تهران از برنامه هسته‌ای، موشکی خود یا نفوذ منطقه‌ای‌اش دست بردارد، بلکه نتیجه برعکسی دارد.
ایران می‌خواهد ثابت کند یک قدرت منطقه‌ای و اتمی‌ است، هرچند آن را اعلام نکند. ایران همچنین خواستار توافقی است که از نظر برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی به نفعش باشد؛ و بدون اینکه امتیاز جدیدی در برنامه هسته‌ای، موشکی و نفوذ منطقه‌ای‌اش بدهد.
تهران روی تمایل بین‌المللی برای بازگشت به توافق هسته‌ای، تهدید به افزایش سطح غنی‌سازی و بحرانی کردن ثبات منطقه‌ای و دریانوردی در خلیج ‌فارس و محدودیت گزینه‌های بایدن و ناتوانی آمریکا در متوقف کردن صادرات نفت ایران حساب می‌کند.
بایدن باید راهی برای حفظ آبروی خود پیدا کند. او در کنار تمرکز روی وارد کردن فشار بر ایران در مذاکرات به‌دنبال راهی است تا تحریم‌ها را فایده‌مند کند. از این رو باید موضوعات پیچیده و درهم تنیده‌ای را مدیریت کند و راهی را برای خروج از این تنگنا پیدا کند. عجیب نیست بعد از این همه تنش‌زایی متقابل، آمریکایی‌ها و ایرانی‌ها با میانجی‌گری اروپا و ایفای نقش روسیه و چین به فرمولی برای توافق دست یابند. فرمولی که برخی تحریم‌ها علیه تهران را کاهش می‌دهد. اما این امر این واقعیت را از میان نمی‌برد که ایران در آستانه تبدیل شدن به کشوری اتمی ‌است.