شهید مدافع حرم اسحاق موسوی، سال 56 در افغانستان دیده به جهان گشود. شش ساله بود که خانواده‌اش به ایران مهاجرت کردند و در مشهد ساکن شدند. با حمله طالبان، سیداسحاق به افغانستان بازگشت و با طالبان به مبارزه برخاست. همسر و فرزند سیداسحاق در این جنگ به شهادت رسیدند. با آغاز جنگ در سوریه، سیداسحاق موسوی نیز به صف مدافعان حرم پیوست و ابتدا به عنوان فرمانده یگان تخریب فاطمیون در دمشق منصوب شد. پس از مدتی نیز جانشین فرمانده فاطمیون در حما شد. وی پس از نشان دادن مجاهدت‌های فراوان، سرانجام اول دی سال 1393 به شهادت رسید.

در وصیت‌نامه شهید مدافع حرم سیداسحاق موسوی، خطاب به خانواده‌اش آمده است: «بعد از [شهادت] من عده‌ای سبک‌مغز و جاهل، زبان به تمسخر و نصیحت بی‌جای شما خواهند گشود؛ به والله قسم اگر این جماعت در کربلا بودند حسین بن علی را یاری نمی‌کردند و تنهایش می‌گذاشتند و تماشا می‌کردند چگونه امامانشان را می‌کشند... این جماعت از اسلام فقط دولا راست شدن و تسبیح چرخاندن و حرف‌های قشنگ قشنگش را فهمیده‌اند و از بصیرت بی‌بهره‌اند. اینان کسانی‌اند که اگر مهدی ظهور کند او را نیز یاری نخواهند کرد و مهدی فاطمه را تنها و غریب خواهند گذاشت. پس محکم و استوار باشید و غم به خود راه ندهید به سخنان این جماعت که روی اهل کوفه را سفید کرده‌اند توجه نکنید.»