یکی از علل عمده عدم موفقیت ما مردم به اصلاح جامعه خود همین است که هر فردی آنگاه که به خودش نگاه می‌کند و به اعمال خودش نظر می‌افکند عینک خوشبینی به چشم می‌زند، و آنگاه که به دیگران و اعمال آنها نظر می‌کند عینک بدبینی و بدگمانی (دارد) و نتیجه این است که هیچ‌کس شخص خود را تقصیرکار نمی‌داند و چنین می‌پندارد که تقصیر متعلق به دیگران است. همه چشم به عدالت اجتماع دارند و هیچ‌کس فکر نمی‌کند که عدالت اجتماعی وقتی حاصل می‌شود که افراد عادل باشند. (1)
____________
1- بیست‌گفتار، شهد مرتضی مطهری(ره)، ص 198