نشریه اکونومیست به نقل از آرون استین در موسسه پژوهشی سیاست خارجی فیلادلفیا نوشت: ایران در حوزه پهپادی با روش مهندسی معکوس به پیشرفت‌های وسیعی دست یافته است.
ایران، روی موشک‌های بالیستیک، موشک‌های کروز و پهپادها سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام داده است. برخلاف هواپیماهای بدون سرنشین کشورهای پیشرفته، پهپادهای ایرانی هم برای پایش و هم برای حمله استفاده می‌شوند. سادگی پهپادها باعث می‌شود خطر واقعی آنها به چشم نیاید.
این موضوع باعث نگرانی اسرائیل شده است به‌ویژه از زمانی که یک پهپاد ساخت ایران بر فراز آسمان این کشور پرواز کرد بدون اینکه ردیابی شود. ایران برای هدایت پهپادهایش از پیوندهای ماهواره‌ای استفاده نمی‌کند. بلکه از کنترل‌های رادیویی یا GPS به‌کاررفته در ماشین‌های ناوبری ماهواره‌ای استفاده می‌کند.
اسرائیل پیشگام استفاده از پهپادهای یکبارمصرف و انتحاری برای از بین ‌بردن پدافند هوایی اعراب در دهه‌های 1970 و 1980 بود و اکنون برای دفاع در برابر پهپادهای ایرانی به‌ سختی تلاش می‌کند. اما ردیابی پهپادهای ایران دشوار است، چرا که آنها اغلب کوچک هستند، در ارتفاع پایین و با سرعت کم‌پرواز می‌کنند و هیچ سیگنالی نمی‌دهند.