ایران در رسانه‌های جهان
سرویس سیاسی-
ناینتین فورتی فایو: حمله به ایران
اشتباهی که ارتش آمریکا هرگز نباید مرتکب شود
وبگاه « ناینتین فورتی فایو» در مطلبی تحلیلی به قلم «رابرت فارلی» مدرس دانشگاه کنتاکی نوشت: حمله به ایران؟ به عقیده بسیاری از نومحافظه‌کاران برجسته، هدف سیاست آمریکا باید پایان جمهوری اسلامی و سرنگونی حکومت موجود در تهران باشد. تا زمانی که این حکومت وجود دارد، حداقل این تفکر ادامه خواهد داشت، هر چقدر هم که با توافقات دوجانبه و چندجانبه این محدود شد، لیکن با ابزارهای نظامی آشکار و پنهان به‌دنبال تضعیف ثبات نظم مستقر در خاورمیانه خواهد بود.
این نوع نگرش در ایالات متحده در اختیار شخصیت‌هایی مانند مارک دوبوویتز از بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها و سیاست‌گذارانی مانند سناتور تام کاتن است. تمایل به تغییر رژیم ایران نیز توسط برخی در خاورمیانه، از جمله عناصر مهمی از اسرائیل و عربستان سعودی مشترک است.
اگر بخواهیم منصف باشیم، تعداد کمی از این صداها خواهان لشکرکشی برای سرنگونی جمهوری اسلامی شده‌اند و به‌طور کلی دلایل موجهی دارند. چشم‌انداز کمی برای موفقیت و اشتهای کمی برای پرداخت هزینه‌های لازم برای موفقیت وجود دارد. از طرف دیگر ایالات متحده فاقد پایگاه‌های منطقه‌ای لازم برای ایجاد نیروهای مورد نیاز برای حمله به ایران، نابودی نیروهای مسلح آن، جابه‌جایی رژیم انقلابی در تهران و سپس کنترل کشور به نمایندگی از یک دولت جدید و سازگارتر است. همچنین احتمال اینکه نیروهای آمریکایی به‌ویژه در برابر زرادخانه موشک‌های بالستیک تهران آسیب‌پذیر شوند وجود داشته و شاید تلفات بسیار سنگینی را نیز متحمل شوند.
واکنش ایرانیان
ایران از طیف وسیعی از گزینه‌ها برای پاسخ به ایالات متحده برخوردار خواهد بود. حملات ایران می‌تواند تلاش‌ها را برای بی‌ثبات کردن عراق و افغانستان از طریق استفاده از نیروهای نیابتی و محموله‌های تسلیحاتی افزایش دهد. ایران می‌تواند تلاش کند تا نیروهای نیابتی خود در منطقه را به حمله به متحدان ایالات متحده وادار کند. ایران می‌تواند از ناوگان گسترده موشک‌های بالستیک خود برای حمله به پایگاه‌ها، کشتی‌ها و تأسیسات نظامی و اقتصادی متحدان ایالات متحده استفاده کند.
حمله به ایران؟ یک ایده بد
تغییر رژیم بعید است موفق شود و به احتمال زیاد مشکلاتی را تشدید خواهد کرد:
اولاً، هرگونه حمله علیه ایران احتمالاً موجب واکنش ناسیونالیستی خواهد شد و باعث می‌شود که مردم در کوتاه‌مدت بیشتر از رژیم حمایت کنند. یک حمله همچنین به رژیم این امکان را می‌دهد که کنترل‌های اجتماعی و اقتصادی شدیدتری را اعمال کند.
دوم، ایالات متحده فاقد حمایت گسترده بین‌المللی از کارزار تغییر رژیم است. حتی متحدانی مانند عربستان سعودی و اسرائیل احتمالاً در برابر هزینه‌های درازمدتی که جنگ ایجاد میکند، اندیشناک خواهند بود. نه روسیه و نه چین به هیچ وجه از جنگ حمایت نخواهند کرد و هر دو احتمالاً به روش‌هایی که برای کاهش فشار بر تهران طراحی شده است، مداخله خواهند کرد. اروپایی‌ها با مخالفت شدید عمومی واکنش نشان می‌دهند و در نهایت حتی رهبران فرانسه و بریتانیا را مجبور می‌کنند که از واشنگتن فاصله بگیرند.
سوم، مشخص نیست که چنین مداخله نظامی چگونه پایان خواهد یافت. ایالات متحده فاقد حمایت بین‌المللی برای انجام نوعی مهار نظامی است که در دهه 1990 علیه عراق استفاده شد. همدردی بین‌المللی نسبت به ایران با گذشت زمان افزایش می‌یابد، واقعیتی که رهبران ایران مطمئناً آن را درک می‌کنند. اگر جمهوری اسلامی از هم نپاشد، در نهایت آمریکا باید یا شکست را بپذیرد یا در را به روی تشدید خطرناک تنش‌ها بگشاید.
اسرائیل هیوم: آیا ایالات متحده
تنها به توافق هسته‌ای جزئی با ایران
بسنده میکند؟
نشریه صهیونیستی « اسرائیل هیوم» نوشت: یکی از سناریوهایی که در روزهای اخیر در جلسات توجیهی ارائه شد این است که دولت بایدن به توافقی بسنده کند که تنها شامل دو جزء است: حذف تحریم‌های بین‌المللی در ازای صرفاً توقف غنی‌سازی اورانیوم.
مقامات اسرائیلی به‌طور فزاینده‌ای نگران هستند که ایالات متحده و غرب تلاش کنند به توافقی جزئی با ایران دست یابند که حتی محدودتر از توافق هسته‌ای اولیه امضا شده در سال 2015 باشد.
چنین طرح کلی، از جمله به این معنی است که زیرساخت‌های پیشرفته ایران برای غنی‌سازی اورانیوم برچیده نمی‌شود، 25 کیلوگرم اورانیومی که ایران تاکنون با نقض توافق اولیه تا 60 درصد غنی‌سازی کرده است، دست نخورده باقی می‌ماند و تغییری در برنامه هسته‌ای ایران بوجود نخواهد آمد؛ و به‌طور کلی جنگ‌طلبی منطقه‌ای آن مورد توجه قرار نخواهد گرفت. یک توافق محدود از این نوع همچنین با تضمین‌هایی که قبلاً توسط دولت ایالات متحده برای دستیابی به توافقی «قوی‌تر و طولانی‌مدت» نسبت به توافق اولیه صادر شده بود، در تضاد است.
این باور که غرب تلاش خواهد کرد تا یک توافق محدود با ایران را تضمین کند، مبتنی بر پیام‌هایی است که اخیراً به بیت‌المقدس ارسال شده است و به موجب آن «قبل از هر چیز دیگری، غنی‌سازی ایران باید متوقف شود. این فوری‌ترین موضوع است».
اسرائیل عمیقاً با آمریکایی‌ها بر سر اصرار آنها بر دستیابی به توافق با ایران به هر قیمتی اختلاف دارد. در اقدامی نمادین این مخالفت اسرائیلی، نفتالی بنت، نخست وزیر، با راب مالی، فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران که قرار بود روز یکشنبه وارد اسرائیل شود، دیدار نخواهد کرد. مالی پیشروی رویکرد آشتی‌جویانه دولت بایدن در قبال حکومت ایران است و اخیراً اعلام کرده است که «پنجره دیپلماتیک با ایران هرگز بسته نخواهد شد.»
مالی دو روز در اسرائیل خواهد بود و پس از آن از دیگر کشورهای منطقه دیدن خواهد کرد. او با مقامات ارشد شورای امنیت ملی، وزارت خارجه و جامعه اطلاعاتی دیدار خواهد کرد، اما همان‌طور که گفته شد، این با بنت نخواهد بود.
برای یادآوری، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران گفت که کشورش خواستار آزادی 10 میلیارد دلار قبل از شروع مجدد مذاکرات هسته‌ای است. کارشناسان در غرب بر این باورند که لغو مسدودیت وجوه مالی، تصمیم ایران برای از سرگیری مذاکرات با قدرت‌های جهانی را تسریع کرد.
ایران و 1+5 یعنی چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا، و ایالات متحده؛ به علاوه آلمان قرار است تا دو هفته دیگر مذاکرات در وین مذاکرات خود ر آغاز کنند. همان‌طور که اسرائیل هیوم گزارش داد، باور غالب در میان مقامات دیپلماتیک و دفاعی اسرائیل این است که توافق ایران برای تجدید مذاکرات به منظور خرید زمان بوده است و حکومت ایران هیچ قصدی برای دستیابی به یک توافق جدید یا بازگشت به توافق اولیه 2015 ندارد.
مقامات اسرائیلی می‌دانند که اگر به آمریکا بستگی داشت، توافقی تقریباً بدون قید و شرط امضا شده بود و لجبازی ایران تنها مانع پیشرفت بوده است. از این رو آنها چندان به بحث با مالی امیدوار نیستند. موضع بنت که او در کنفرانس آب و هوای سازمان ملل در اوایل ماه جاری به رهبران جهان ابلاغ کرد، این است که بازگشت به مذاکرات هسته‌ای یک اشتباه اساسی است.