منصور مظفری درباره دیدار هفته گذشته مدیران نشریات اصلاح‌طلب با رئیس‌جمهور نوشت: برخلاف دوران صد روزه حسن روحانی، مدیران و دست‌اندرکاران چند رسانه با آیت‌الله رئیسی رئیس دولت سیزدهم دیدار داشتیم. نقل محفل، بحث انتصابات بود، حال می‌ماند کارنامه و عملکرد، آیت‌الله رئیسی معتقد است در فرصتی یک ساله به این نتیجه خواهد رسید که با کدام وزرا ادامه دهد و کدام وزرا از ادامه همراهی با دولت باز بمانند اما قدر مسلم اینکه شخص رئیس دولت سیزدهم نیز از فحوای کلام رسانه و مردم باید متوجه شده باشد که بین «انتظار افکار عمومی» و «وزن و توان کابینه»، در بعضی ابعاد فاصله است(!) حتم داریم با جدیت و صلابتی که در رفتار و کلام آیت‌الله رئیسی مشاهده شد حتی پیش از موعد یک ساله اگر وزیری نتواند آن‌طور که باید باشد، قطعا بدون نیاز به واکنش مجلس، تغییر خواهد کرد.
نقل محفل، بحث مذاکرات بود و گره‌گشایی از معیشت و کار و زندگی مردم که بدجور گره در گره شده است؛ آیت‌الله رئیسی اطمینان خاطر داد که دغدغه‌اش رفع نگرانی‌ها است. او اعلام آمادگی کرد تا در این مسیر از هیچ کوششی فروگذار نباشد. بحث به نشست شانگهای هم کشید به ابعاد مختلف داستان و چهره‌ها از هم باشد. وقتی رئیس کابینه سیزدهم گفت: از هیچ دیدار و گفت‌وگویی رویگردان نبوده است.
نقل محفل، سفرهای استانی بود و همگان دانستند آن اندک نگرانی‌ها از وعده‌ها و هزینه‌ها نیز لحاظ شده است، گفته شد که بی‌مطالعه پای بر مرکب سفر نمی‌گذارند و گفته شد همین رفتن‌ها امیدآفرین شده است. نقل محفل، استانداران نظامی بود اما به تحقیق دریافتیم نظامی‌های پادگانی راهی استانداری‌ها نشده‌اند، عمرانی‌ها، مدیریت‌ خوانده‌ها و باتجربه‌ها در امور اجرایی و اجتماعی دست‌چین شده‌اند. سرجمع دیدار خوبی بود، در این میانه یکی دو بحث هم از سوی رسانه مطرح شد: رسانه‌ها از اینکه فاصله‌ها بین مردم و مسئولان کم و کمتر از همیشه شده است سپاسگزاری کردند و قدرشناسانه با آن برخورد کردند. یکی هم بحث امنیت بود که همین سفرهای استانی نشان داد امنیت خاطر ذهنی مردم در کنار امنیت عمومی کشور هر دو در درجه بالایی قرار دارد. بحث دیگر واکسن‌ها بود که روان جامعه را آرامش بخشیده است. اصلا بحث واکسن را باید شاهکار دولت آیت‌الله رئیسی به شمار آورد. کاری به این نداریم که پروسه چگونه انجام شد اما بی‌پروایی در ورود به بحث واکسن و دست دست نکردن را که نمی‌شود نادیده گرفت! وقتی فهمیدیم تولید و واردات و رابطه با کشورهای دیگر از اروپا و آسیای دور گرفته تا همسایگان نیز دنبال شده است، نفس راحتی کشیدیم. حالا باید به روزهای بهتر
فکر کرد!