سایت فرانسوی «لوکوریکس» در تحلیلی، ابعاد عضویت ایران در پیمان شانگهای را بررسی کرده و نوشت: ایران با پیوستن به اتحاد روسیه و چین در سازمان همکاری شانگهای، توجه خود را از غرب به شرق معطوف کرده است. ایران پس از بیش از 13 سال تلاش برای پیوستن به سازمان همکاری شانگهای به آن پیوست. در حالی که این کشور تلاش می‌کند از انزوا خارج شود، ابراهیم رئیسی، رئيس‌جمهور جدید ایران، نخستین پیروزی دیپلماتیک خود را جشن می‌گیرد.
ابراهیم رئيسی در بازگشت از تاجیکستان از این «موفقیت راهبردی و دیپلماتیک» ابراز خرسندی کرد. همزمان این خبر در مطبوعات ایران نیز با استقبال مواجه شد.
یک کارشناس مسائل ایران در بنیاد ژان ژورس، توضیح می‌دهد: «ایران با دو مشکل مواجه است: مسئله هسته‌ای و تحریم‌های اقتصادی، جنگ اقتصادی آمریکا با چین در نهایت این کشور را وادار کرد تا عضویت ایران را بپذیرد».
به گفته ولادیمیر ساژین، شرق‌شناس روسی، سقوط کابل به دست طالبان نیز تصمیم اعضای این سازمان را که اکثر آنها با افغانستان هم‌مرز هستند، سریع‌تر می‌کند.
وی به روزنامه روسی «وزگلیاد» گفت: «از لحاظ تاریخی، ایران از نفوذ قوی در افغانستان برخوردار بوده است و سازمان همکاری شانگهای می‌داند که بدون آن، گره افغانستان پیچیده‌تر خواهد شد». دلیل آن هرچه باشد این پیروزی دولت جدید ایران است.
ابراهیم رئيسی، رویکرد سلف خود (روحانی) را که به کشورهای غربی متمایل بود، کنار گذاشته است. تهران اکنون اعلام کرده که «توجه خود را به شرق» معطوف کرده است. برنارد هورکاد، محقق برجسته مرکز ملی پژوهش‌های عملی فرانسه، می‌گوید: «ایران می‌تواند بدون غرب کار خود را انجام دهد و به پیش رود. این کشور روابط خود را با چین که مارس گذشته قرارداد همکاری راهبردی و تجاری 25 ساله امضا کرده بود، عمیق‌تر کرده و پذیرفتن عضویت ایران در شانگهای می‌تواند این روابط را عمیق‌تر هم بکند».
به گزارش دیپلماسی ایرانی، در ادامه تحلیل، رسانه فرانسوی آمده است: عضویت تهران در سازمان همکاری شانگهای به ایران این امکان را نیز می‌دهد که به غرب بیش از پیش فشار بیاورد، آن هم در زمانی که احتمال آغاز مذاکرات هسته‌ای در زمان نزدیک بسیار وجود دارد.
اخیرا ابراهیم رئيسی گفت: «جهان وارد دوره جدیدی شده است. هژمونی و یکجانبه‌گرایی شکست خورده و به سود توزیع مجدد قدرت در کشورهای مستقل در حال تغییر است». بی‌شک ایران خود را کشوری می‌بیند که از این توزیع مجدد قدرت می‌تواند سود ببرد و سهمی از آن داشته باشد. برای همین تلاش خواهد کرد تا آنجا که توان دارد بیشترین سهم را از این توزیع قدرت از آن خود کند.